Ekim Naz/Gerçek ailem(TAMAMLANDI)

Bölüm-41

Açıkcası aşırı rahattı.

Ama yine de moralim bozuktu.

İpek denen kadın yüzünden gelmişti bütün bunlar başıma.

"H" denen adam yeniden bana özel numaradan yazmıştı.

Mesajda Eğer canının biraz daha yanmasını istemiyorsan İpeği bana vereceksin yazıyordu.

Ekim,ya öyle değilse?

Nasıl?

Ya adam psikopatın tekiyse ve bunlar İpek yüzünden başına gelmemiş olursa,pişman olmayacakmısın?

Pişman olurum hem daha kararımı vermemiştim.

Şimdiyse eve doğru gidicektik.

Sol ayağım çıktığı için Yamaç abim beni kucağına almıştı.Aslında artık yürümek istiyordum.Ama bu kadar abin var,olmaz diyorlardı.

Zaten tatilde boşa gitmişti.Moralim aşırı bozuktu.

"Evet,rahatsın değil mi?"arabın koltuğuna tam oturduktan sonra kafamı salladım.

Emre abim,timiyle beraber gitmek zorunda kalmıştı.

Görevi olduğunu ve bir şey olduğu anda albayını aramamı istemişti.

Bende yav he he demiştim.

Maviyse abim gittiği gibi göz devirerek çekip gitmişti.Abimlerle aynı ortamda kalamıyordu.

Aslında tek sorun Yağız,Yalın ve Yaman abimleydi.

Diğerleriyle konuşuyordu.

Bunlar beyinden kıttı.

"Hadi geldik."derin düşüncelere daldığım için eve geldiğimizi hissetmemiştim.

Abim kapımı açarak yine beni kucağına aldı.

Evin kapısını annem açarken bizde arkasından içeriye girdik.

"Salona gidelim.Odama gitmek istemiyorum."abim kafasını sallayarak salona doğru yol aldı.

Bu bir şakaydı değil mi?

Resmen İpek buradaydı.

Lan,hani bu kadın kızını bırakmıştı,abimden saklamıştı,ne çabuk affettiler?!

"İpek kızım koltuğun yastıklarını al oradan."

Yuhh,annem ona kızım mı diyordu?!

"İndir beni,kendim gidebilirim tek ayakla."abim indirmeyeceğini anladığımda kolundan cimciklemeye başladım.

Canı yanmış olmalı ki,yere indirdi."Al başımın belası,indirdim."dedi ve kolunu ovuşturdu.

Tek ayak üstünde yürüyerek İpeğin karşısına dayandım.

"Sen hangi hakla buradasın ya?Ne çabuk soktunuz bu kadını içeriye?"annem kaşları çatık bir şekilde bana bakıyordu.

"Annecim,neden öyle söylüyorsun ki?"yok artık yengem diyip kadının boynuna mı atlasaydım?!

"Neden mi?!Bu kadın evladını bıraksın bir köşelere bakamıyorum desin.Sonra biraz ağlasın sizde eve alın.Öyle mi?"dedim sinirle.

Gerçekten şaka gibiydi.

"Ekim,lütfen bağırmayarak konuşma."içeriye aniden Yağız abim girmişti.

Aha da yerdiniz!

"Sebep?Niye ben bu kadınla düzgün konuşacakmışım?"dedim hiddetle.

Eğer ben bu kadın yüzünden bu haldeysem,bir qram bile tahammül etmezdim.

"Çünki kendisi karım oluyor.Lütfen düzgün konuş."dedikleriyle duruma uğradım.

Nasıl olurdu ki?

Ne yani,ben hastanedeyken evlenmişlermiydi?

"Ben hastanedeyken siz evlendiniz mi?Bana da kimse bir şey söylemedi mi?"dedim gözlerim dolu şekilde.

Yine mi?

"Hayır,hayır.Biz bilmiyorduk,Ekim.Gerçekten."dedi Yamaç abim hemen.

Diğerlerine baktığımda onlar da şok olmuş şekilde bakıyordu.

Tamam,ama neden ben hastanedeyken?

"Neden benim canım acıyorken peki?"diye sordum.

"Öyle olması gerekiyordu.Ekim,bilmediğin şeyler v-"

"SÖYLE O ZAMAN!ANLATIN LAN!NİYE BENDEN BİR ŞEYLER SAKLANIYOR HEP!"artık ağlıyordum.

"Tamam,sakin ol.Anlattığım zaman anlayacaksın beni zaten.Sakin ol abiciğim."Yağız abim yavaşca bana gelmeye başlıyordu.

Hayır,krizim tutmayacaktı.Çünki şuan sinirliydim.

Dolmamıştım daha.

"Ben sakinim.Kriz geçirmeyeceğim merak etmeyin.Tamam."ellerimi iki yana kaldırarak nefesler almaya başladım.

"Ama ben bu evliliği onaylamıyorum.Bu kadını yengem olarak onaylamıyorum.O kadınla olan hiç bir şeyi onaylamıyorum."dedim sakince.

İpeğe baktığımda ağladığını gördüm.

Kalbini kırıyorsun,Ekim.Yapma pişman olacaksın!

Hep beni kırdılar,Manda.Bir kerecik birini kırdıysam ne olur?

Hem belki de ben haklıyımdır?

"Ekim,lütfen."dedi Yağız abim üzüntüyle.

"Karın orada git teselli et.Hiç bir şey ben hastanedeyken,can çekişirken sizin evlendiğiniz gerçeğini değiştirmez!"dedim ve tek ayakla yürümeye başladım.

"Dur abim."Yamaç abim beni kucağına alarak odama asansöre bindi.

Yağız Gözükara ve İpek Gözükara için kara günler an itibariyle başlamıştır.

.....

Bitti.

Abovvvv..

Olaylar,olaylar....

Nasıldı?

Artık her şey çözülüyor.....

Hehehehe.

Bays.👋

I