BİR GECE || YUNLİA

7.

Tek bir yanlış hareketinde herşeyi yapabilirlerdi... İçeri girdiklerini ayak seslerinden duydum. Işığı da açamıyor, korkuyordum. Ah tanrım keşke bunlar birer kabus olsa... Aralarından birisi üzerime doğru yürüdüğünü farkettim. Ben geri gidiyor, o üstüme üstüme doğru geliyordu. Sonra ne olduğunu hatırlamıyorum. Tek hatırladığım bağırma sesleriydi. Bende o korkuyla bayılmışım. Sabah uyandığımda tanımadığım birisi vardı yanımda. Hemen yattığım yerde doğruldum. Beni geri yatırmak için omuzlarımdan yatağa itti. "Sen kimsin? Evimde ne işin var?" dünkü olaydan dolayı evime girmiş olmalıydı. "Sakin ol! Ben Jake. Dün gece seni ben kurtardım. Eğer gelmeseydim belkide şuan yaşamıyordun. O üstüne yürüyen kişiyi yere yatırdığımda elinde maket bıçak olduğunu gördüm. Yani eğer evinin önünden gelmeseydim belkide şuan yaşamıyordun." dediklerine şok olmuştum. Sarhoş halleriyle beni 0ldürmeyemi gelmişlerdi? Düşüncesi bile korkunçtu benim için. "Sen nasıl kurtardın beni?" "gece acıkmış markete gidiyordum. Çıkışta uzaktan kavga sesleri duydum. Koşarak geldim." "ben... nasıl teşkkür edeceğimi bilemi-"
teşekkür etmek gerekene gerek yok. Sadece hayatını kurtardım. Oradan çekip gidemezdim." karşımda asılı duran saate baktım saat 10.26 yı gösteriyordu. "Okula geç kalmışım benim gitmem lazım." beni tekrardan yatağa yatırdı. "Bugün okula gitmeden daha iyi olur. Bende çıkayım artık." Jake'yi uğurlamak için kapıya beraber gittik. "Hayatımı kurtardığın için teşekkür ederim. Görüşürüz." gülümsedi ve "görüşürüz" dedi. Pencereden Jake'nin gitmesini bekledim. İyice uzaklaştığında çantamı koluma takıp evden çıktım. Onlarla aynı sınıftayken çok fazla devamsızlığım olmuştu. Eğer şuanda okula gitmezsem sınıfta kalacaktım.