Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Ο Πόλεμος στον Βορρά

Κεφάλαιο 13: Όρος Γκούνταμπαντ- Μέρος 1ο

Πάνω από τις χιονισμένες κορυφές των Ομιχλιασμένων Βουνών πετούσε ο Μπέλεραμ με τους δύο συντρόφους του έχοντας τον Έρανταν και τους δυο συντρόφους του αντίστοιχα στις ράχες τους. Το χιόνι έπεφτε πυκνό και ο ουρανός ήταν γεμάτος με γκρίζα σκούρα σύννεφα, ενώ το κρύο ήταν απίστευτο. Ευτυχώς, τα πούπουλα προστάτευαν και ζέσταιναν τους τρεις αετούς, ενώ ο Άνθρωπος, το Ξωτικό και ο Νάνος αρκούνταν σε ζεστά ρούχα, χοντρά γάντια καθώς επίσης και μανδύες με κάπες με κουκούλες οι οποίες όμως συνεχώς έφευγαν από τα κεφάλια τους εξαιτίας του αέρα της χιονοθύελλας. Άρχισαν να χαμηλώνουν με τον Μπέλεραμ μπροστάρη και τους άλλους να ακολουθούν.

«Ελπίζω να φτάσουμε στον προορισμό μας σύντομα αλλιώς αυτός ο καιρός μπορεί να αποδειχθεί πιο θανάσιμος από τους Ορκ.» φώναξε για να ακουστεί ο Έρανταν βάζοντας μπροστά στο πρόσωπο του το χέρι του για να καλυφθεί απ' τις χιονονιφάδες τις οποίες έφερνε με μανία ο αέρας πάνω του.

«Κουράγιο, είμαστε σχεδόν εκεί και αυτή η χιονόπτωση θα μας κρύψει από τα μάτια του εχθρού από κάτω.» είπε ο Μπέλεραμ. 

Ο Μπάρανθορ, ο σκουρόχρωμος αετός ο οποίος είχε στη ράχη το την Άντριελ, πλησίασε και φώναξε:

«Μπέλεραμ! Κοίτα! Πάνω από το βουνό!» Είδαν μια μυτερή βουνοκορυφή ευθεία μπροστά τους, πάνω απ' την οποία πετούσαν κάτι πλάσματα σα δράκοι, σαν εκείνο που είχαν δει τον Άγκανταρ να ιππεύει στο Φόρνοστ. Πιο κάτω στο βουνό, διέκριναν μερικές εισόδους ορυχείων. Και ακόμα πιο κάτω, στους πρόποδες του, μια μεγάλη κατασκήνωση μέσα από την οποία φαινόταν ένας δρόμος γεμάτος από Ορκ μπορούσαν να δουν τις φωτιές που κουβαλούσαν με τις δάδες τους. Αυτό ήταν το Όρος Γκούνταμπαντ.

«Αφήστε μας κάτω, μπορούμε να επιχειρήσουμε να βρούμε ένα τρόπο να μπούμε στο βουνό καλυμμένοι από αυτή την θύελλα.» είπε ο Έρανταν.

«Λίγες πιθανότητες υπάρχουν με εκείνα τα πλάσματα να παρακολουθούν από ψηλά. Με το που σας προσγειώσουμε, οι σύντροφοι μου και εγώ θα απομακρύνουμε τα τέρατα.» είπε ο Μπέλεραμ. Χαμήλωσε κι άλλο το πέταγμα του κι έστριψε στους πρόποδες σε ένα σημείο όπου δεν φαίνονταν κανένα Ορκ ανάμεσα σε δέντρα. Οι σύντροφοι του ακολούθησαν, προσγειώθηκαν και κατέβασαν τους τρεις φίλους. Έπειτα πέταξαν πάλι ψηλά. Ο Έρανταν η Άντριελ και ο Φάριν περπάτησαν λίγο με δυσκολία πάνω στο οκνό χιόνι που ήταν στρωμένο κάτω και με τα όπλα τους σε ετοιμότητα έφτασαν μπροστά από ένα γκρεμό και κοίταξαν κάτω Μπορούσαν να δουν κι άλλες σκηνές διάσπαρτα παντού γύρω απ' το βουνό.