Cennete Giden Merdivenler

A-kuma

(......) gibi parantezleri içinden veya çok sessiz, duyulmayacak şekilde konuşan replikler için kullanacağım. Bilginize.

Normal...

Normal..

Normal..

NORMAL.
Saat? Şimdiden 6 mı. Ahh yine oraya gitmek zorundayım.
tekrar, tekrar, tekrar ve tekrar. Ben yanlış bir şey yapmadım. Aksine onları koruyorum. Okuldaki herkes hakkımda aynı şeyi düşünü-

Bu ses? Yağmur mu yağıyor? Ahh en azından güzel bir şey. Erkenden çıkayım bugün, ki o adam uyanıp götürmesin. Islanamam yoksa. Ders programım yine kayıp geçen seneninki bu, 2. sınıf. Berbattı..

Eiji erkenden hazırlanıp yemek bile yemeden çıktı. Okula girdiğinde herkes kollarından boynuna uzanan yaralara bakıyor ve fısıldaşıyordu.

Her şey ve ona olan yargı 2. sınıfta başladı...

ÖĞRETMENİM DIŞARIDA DIŞARI.. ARKA- BİR TAVŞAN VAR! KARNI DELİNMİŞ!

Öğretmen Eli, telaşlı okul görevlisini dinledikten sonra okulun arkasına bakan pencereden dışarıya bakar ve kaçan öğrencilerle birlikte elleri kanlı bir öğrenci görür. içinden...
-(Eiji?)
olaydan 20 dakika sonra öğretmen Eli Eiji'yi alır ve odaya çıkarıp konuşmaya başlar.
-Eiji, kafanı kaldır neden tavşanın karnını deştin?
-içinde ne olduğunu merak ettim, görmek istedim.
Eli gözlerini kısarak anlamsız bakışlar ile kollarını kaşımaktan yara eden Eiji'yi süzer. 10 saniyelik bir bakışmanın ardından Eli;
-kolların ve boynuna ne oldu? Evde şiddet mi görüyorsun?
-nefret ettiğim birini gördüğümde zarar vermemek için kendime zarar veriyorum. Bu okuldaki çocuklar beni ucube olarak görüyor.
-Ya şimdi neden kaşıyorsun. Burada öğrenci y-
-Senden de nefret ediyorum. Bakışlarını görebiliyorum. Sende onlar ile aynı fikirdesin.
Kapı birden açılır ve öfke ile Eiji'nin üvey babası odaya girer.
-Öğretmen! Eiji'yi almak için geldim duyduğum doğru mu?
Üvey baba Liyn ile öğretmen Eli odanın köşesinde konuşurlar Eiji onları izler ve konuşma bittiğinde Liyn, Eiji'yi alarak okuldan ayrılır. koridorda sıralanan öğrenciler dikkatle Eiji'ye bakar ve muğlak konuşmalar eşliğinde okulu terk ederler.
Liyn,
-doğru mu bunlar Eiji? Neden o tavşanı öldürdün?
-karnı şişmişti hamile mi yoksa çok mu yemek yedi öğrenmek istedim
-bu yüzden tavşanı mı öldürdün?
Liyn, Eiji'ye bir tokat atar ve öz annesi olan Enola'yı arayıp Eiji'yi şikayet eder.
Enola aldatılma sonrasında Eiji ile bir başına kalır ve maddi sıkıntılar içinde bir adam ile tanışır, tanıştığı adam 2 çocuklu yeni boşanmış Liyn'dir ve çiftler bir süre sonra yakınlaştıklarında aynı evde 3 çocuk ile yaşamaya başlar. Liyn sık sık Eiji'yi şikayet eden ve ondan hoşlanmayan bir adamdır. Sevdiği akvaryumun kırılmasını ve kaybolan çok sevdiği köpeğinin kaybolmasını Eiji'ye bağlar.

Eiji'nin hakaret ve fiziksel şiddete kısas olarak bunları yaptığını öne sürer. Ayrıca Eiji'nin geceleri de sık sık evden kaybolmasını da sevmez.

Günümüz*
(Sonunda bugünde bitti. 3.sınıfın bitimine yaklaştım, bana hastalıklı bir kafaya sahip olduğumu söylüyorlar, ne saçma. Sizin gibi değil miyim yani? Saçmalık sadece bu.)

Eiji eve varır ve odasına çıkarken küçük üvey erkek kardeşi Elia onu görür ve arkasından bağırır;
-Abii Eiji okuldan mı geldin? Geç kaldın bugünde. Annem senin için endişelendi. sabah erkenden çıkmışsın da.
Eiji ağzını açmadan diğer küçük üvey kardeşi (kız) Yena parmağındaki yeni yarayı görür ve;
-Abi elinde yara var.
Elia da fark eder ve bir yara bandı alıp Eiji'ye yürür ve elini alıp yara bandını açar ve eline takacakken Eiji onu iter ve;
-Ne yapıyorsun?
-Yarayı kapatmaya çalışıyorum eğer kapanmazsa-
-bu küçük bir çizik ben odama gidiyorum.
Eiji merdivenleri çıkar ve odasında oturur. Odasından saatlerce çıkmaz ve yemeğe katılmayınca,Enola konudan bahsetmeden yemek tepsisini masasına bırakır ve ona sarılır.
-Yemeğini ye Eiji. Sabahtan beri aç duruyorsun. Bir daha yapma böyle.
Enola odadan çıkar ve Eiji saatin yine 11 olmasını bekler. Saat 11 olduğunda her gün kiliseye gider ve Tanrı ile konuşur.

Tanrı,
lütfen,
lütfen normal biri olmama izin ver. Bir canavar olmamı engelle. Ve bana sahip çık. Beni duy ve gör, hisset ve bil. Büyüdüğümde sıradan biri olmamı sağla ve beni kendine kabul et..
.
.
.
.
.
.
.
.
                                  ♱
                                  ♱
                           ♱♱♱♱♱
                                  ♱
                                  ♱
                                  ♱
.
.
.
.
.

**13 YIL SONRA**
Ama Tanrı beni duymadı, beni kendisine kabul etmedi.
Dönüşmeyi istediğim zavallı sıradan şeylere bile layık görmedi.
Tanrı bile beni reddediyorsa, benim gibilerin de kabul edileceği bir dünya yaratacağım.

Dünya'yı değiştireceğim. Herkes beni tanıyacak ve konuşacak. Adaletimi yayacağım ve yoluma çıkan herkesi öldüreceğim. Biraz sevgi ve mutluluk bana çok görüldü, cezasını hepsi çekecek! Ve bu dünya'da benimle değişecek!

Eylem her zaman önce gelir, amaçlar sonraya kalır.

Şimdi.. nereden mi başlayacağım?