Cennet'in Melodisi

50*

F İ N A L

Bu bölümü yazarken medyadaki şarkıyı dinledim.

Siz de okurken açmayı unutmayın.

Cennet'in Melodisinin son bölümüne geldik.

Asıl konuşmayı en sonda yapacağım.

Şimdi keyifle okuyun 🎀

***

Omzumdan düşen çantayı keyifsizce yeniden omzuma geçirdiğim sırada Kuzey'in bana doğru geldiğini görmüştüm. Dün gece Çağan'ın söylediklerini henüz hiç kimseye söylememiştim ve sabah erkenden Kuzey'i parka çağırmış ona anlatmak istemiştim.

"Günaydın." diyerek karşımda durduğunda üzgünce yüzüne bakıyordum. "Bir şey mi oldu?"

Sertçe yutkunup derin bir nefes almaya çalıştım. "Bok gibi hissediyorum." dediğimde kaşlarını çatarak yüzümü inceledi.

"Sorun ne?" dedi elleriyle omzuma dokunurken.

"Kuzey," dedim boğazımı temizleyerek. "Dün akşam bir haber aldım."

Merakla yüzüme bakmaya devam etti. "Ne haberi?"

Yüzünü incelemeye başladığımda her geçen saniyede daha da telaşlanıyor gibiydi. "Babam ile ilgili." dediğimde gözlerinin hafifçe büyüdüğünü görmüştüm. "Buradan gitmemiz ile ilgili."

Son söylediğim şeyden sonra ellerini yavaşça omzumdan çekmiş üzgünce yüzüme bakıyordu. Konuşmak için defalarca dudaklarını araladı fakat ağzından henüz tek bir kelime bile çıkmadı.

Başını geriye yatırıp bir süre gökyüzüne baktıktan sonra sesli bir nefes alıp yeniden bana baktı.

"Hep kalacağın ihtimalini düşündüm." dedi üzgünce. "Ve gidiyorsun gerçekten."

"Kardeşimi annemden kurtarmam gerekiyor Kuzey." dedim dolu gözlerle ona bakarken.

"Yoksa gitmek istemiyorsun, öyle mi?" diyerek çıkıştı.

"Evet." dedim hızla. "Gitmek istemiyorum." Böyle bir cevap alacağını tahmin etmediği için şaşkınca yüzüme bakıyordu. "Ama Çağan için bunu yapmam gerekiyor."

"Gitmek için geldin zaten bu şehre." dedi hayal kırıklığı ile. "Ben fazla ümitlendim sadece."

Dolu gözlerle ona bakmaya devam ettiğimde eliyle yüzünü sıvazladı. "Neden üzülüyorsun?!"

Sinirle söylediği şey ile gözlerimi kaçırdığım anda yaşlar süzüldü gözlerimden.

"Çünkü beni bu şehre bağlayan şeyler var." dedim ona bakmadan. Sessizce beni dinlediğinde yeniden devam ettim. "Gitmek istemiyorum."

"Neden?!"

"Bana neden kızıyorsun Kuzey?" dedim dayanamayarak.

Sesli bir nefes alıp arkasındaki banka oturdu hızla. "Ne diyeceğimi bilmiyorum çünkü!"

Dakikalarca parkta sessizce beklemiştik. Konuşmak istiyordum ama ne diyeceğimi bilmediğim için sessiz kalıyordum.

"Dersten mi kaytarıyorsunuz yoksa ben mi yanlış görüyorum?!" diye bağıran Emir'i duyduğumda ikimizde ona baktık. "Ne oldu lan size? Bu yüzlerinizin hâli ne?"

İkimizden de ses çıkmayınca Emir yeniden konuştu. "Lan benden gizli sevgili olup, şimdi de ayrıldınız mı?!"

"Cennet gidiyor da." dedi Kuzey keyifsizce. "Ondan bahsediyordu."