“Zowen! May bisita ka pala! Gising ka d’yan at magbibihis ako!” sigaw ni lola.

Napaayos ako ng tayo nung narinig ko ang malakas na yapak galing sa loob and I immediately met Zowen’s widen eyes. Her hair is in disheveled and she looks like she just woken up. She wore black loosen sando and partnered it with maong jeans that above the knee. I tilted my head, she’s comfortable wearing that when she sleeps?

And what’s more shocking is that she forgot to wear her glasses.

“Fuck! Why are you here?! It’s still seven in the morning, Reina!” she cursed. Hinatak niya ako sa kamay at pumasok kami sa loob ng bahay nila. I raised my brow getting excited, she’s pissed, I like to see that side of her!

Pina-upo niya agad ako sa sofa nila. I immediately surveyed the whole area. ’Yong nasa dingding nila ay puno ’yon ng patimpalak na puro kay Zowen. . . even in their shelves! I saw some portraits and old paintings too that probably always seen in 90’s. Napalingon agad ako kung saan si Zowen ngayon at naglalakad na siya pabalik siguro sa kwarto niya.

“Sorry talaga iha, hindi nag sabi si Zowen na may kaibigan siya na dadalaw ngayon! Hindi pa ako nakapag luto at nagkapag bihis! Tapos hindi ko pa na gising nang maaga si Zowen! Jusko!” Lola stressed out.

I immediately chuckled and shrugged my head. “Okay lang naman ako lola. . .”

Naka-suot na si Lola ngayon ng malinis na duster. She even wore a green sandals right now and I find it cute, I didn’t saw her wearing those kind of sandals when I saw her earlier.

“Lola Paging nalang ang tawag mo sa akin iha. . . ano nga pangalan mo?”

I pursed my lips. “Reina po.”

“Reina?” she tilted her head. I pressed my lips, she immediately put her index finger on her chin while probably thinking where she heard my name. I cleared my throat while scratching my nape.

“Reina Ashley Castillo po.” I said softly.

Nanlaki ang kanyang mga mata at parang hindi inaasahan ang sinabi ko. “C-castillo ba iha?”

Tumango ako na nagtataka. Nag panic agad si Lola at tinawag agad si Zowen, maya-maya ay lumabas na siya. Zowen’s forehead knitted while she went outside to her room. Nakaligo na siya ngayon at nasa ayos na ang kanyang buhok, she wore a oversized black shirt and blue shorts. She then glanced at me while furrowing her brows, it looks like she’s asking me through her eyes.

“Sabihan mo si Gardo na nandito ang anak ni Josephine! At bumili ka ro’n ng snack! Naku!” mabilis agad umalis si Lola at hindi na nag abala na tapunan ng tingin si Zowen na parang naiinis na ngayon.

I smiled apologetically. She immediately diverted her gaze somewhere else and blow some air.

“Sama ka?” tanong niya.

“Wala ang papa mo sa El Salvador?” I asked. Ang alam ko ay binalik na siya sa kompanya namin? Our company is located in El Salvador, mom managed the company today since dad is already working overseas with another business.

Umiling siya at tumalikod na kaya wala akong magawa kundi sumunod. Ang haba ng mga paa niya kaya kailangan ko pang humabol hanggang sa magkapantay kami. Sabi niya ay mag shoshortcut kami para madali lang daw makadating sa bakery at madadaanan ang working place ng papa niya.

I immediately covered my nose when I smell something awful. Kita ’yon ni Zowen at hindi na kami tumuloy pa at may sinenyasan siya na lumapit sa amin.

“Sorry. . .” she apologized. “Dito sila papa nag we-wielding.”

I rolled my eyes. Hindi ko naman tinatanong?

Lumapit ’yong bata na tinawag niya kanina at ngumiti ito sa amin ng napakalaki.

Thirst Under The Wild Spell (Thirst Series #1)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt