“What’s your type then?” he said smirking.

Inangat ko ang tingin ko para mag-isip at nakita ko agad kung sino ang nasa second floor habang ang tingin ay nasa akin. I raised my brow when I met her eyes on her big glasses with her furrowed brows. Bakit hindi ’to nag-lilinis? Wala naman sigurong exemption ’no? I keep raising my brow at nakipag paligsahan pa ako sakanya kung sino ang bibitaw ng tingin, she immediately shifted her gaze and looked at the other side of the building.

“Siguro ’yong matalino at pogi. . .” I said shrugging my shoulders. Kinuha ko agad ’yong hose nung natapos na siya at tumalikod na para ibalik ’yon sa faculty room pero sunod nang sunod pa rin ang lalaki.

“Edi pasok ako sa standards mo.”

I chuckled sarcastically. Standards? Bro, you can’t reach my standards. Umiling lang ako at sinabihan siya na hindi ako interesado but that motherfucker kept asking my socials, wala akong nagawa kundi ibigay ’yon.

Nag pirma agad ako sa logbook na hawak hawak ng secretary namin hudyat na tapos na ako gumawa sa tungkulin ko, I was about to close the book when I got curious for a bit. Hinanap ko ang kanyang pangalan at doon ako na pa tawa nung wala akong nakita roon. Pumunta ako sa comfort room para mag ayos bago pumunta sa classroom namin at naka-salubong ko agad ang tingin niya.

She’s reading a book right now at siguro ay nakita niyang papalapit ako sakanya kaya napa-angat siya ng tingin. I raised my brow, “Hindi ka nag lilinis, ah? Exempted?”

Ibabalik na sana niya ang libro sa kanyang bag at mabilis kong kinuha ’yon at inangat. I chuckled and looked at her when I saw her frowning because of what I did. Inayos niya ang kanyang salamin at tumayo na, I parted my lips because I forgot that she’s much taller than me! Binaba ko agad ang libro at tinago sa likod ko.

“Akin na. . . Rei. Uuwi na ako.”

“So hindi ka maglilinis? Ang unfair naman ’ata n’yan! We’re doing our job out there yet you’re here having the best life?” I said exaggerating.

Pinasadahan niya ang kanyang buhok sa kanyang mahabang mga daliri. She then glared at me and I smirked with that. She's pissed? Oh god, i’ve been dying to see that face of her.

Umiwas agad siya ng tingin at parang may sinabi na hindi ko narinig kaya linapit ko ang sarili ko. “May sinabi ka Zowen?” I tilted my head.

She hissed. “Hindi ka nga naglilinis do’n. . .”

“Ano?”

“Hindi ka naman naglilinis do’n. . . we’re just the same,” she said in a thick voice.

Halos napintig ’yong tainga ko sa narinig ko. She said what? Tumalikod agad siya at inayos ang kanyang bag, mabilis ko kinuha ang kwelyo niya at ngayon ay naka harap na siya ngayon na naka angat ang kilay. Hinigpit ko ang hawak do’n sa uniform niya kaya nakaka-sisigurado ako na ma-lulukot na ’yon.

“Ang yabang mo. . .” I hissed. Linapit ko ang sarili ko papunta sa tainga niya, “I don’t care if you have my mom’s trust but that doesn’t mean you can act superior unto me. One wrong move, Zowen. . . hindi mo malalaman anong magagawa ko sa ’yo.”

Binitawan ko agad ang kanyang kwelyo bago napangisi. I can’t help to mouth the word ‘coward’. Bumaba na ako dala-dala ang bag ko at tinapon kahit saan ’yong hawak na libro ko kanina. Pinalabas ko ang cellphone ko at kinuhanan ng litrato si Maria na hawak ’yong dalawang trash can, I chuckled loudly and uploaded it to my socials with the caption: pwede na maging housewife.

I was bombarded with many messages after. Madalas na nag message sa akin ay ’yong mga lalaki na nagka gusto kay Maria at nanghingi pa ng tulong para makuha ang number niya, I rolled my eyes, ano ba ang meron sa babae na ’yan? Ang dungis dungis na nga.

Thirst Under The Wild Spell (Thirst Series #1)Where stories live. Discover now