Geçirdiği trafik kazasında kızını kaybeden Duru,evli olduğu hâlde kendisine aşık olan ve karanlık işlerle uğraşan bir adam tarafından kaçırılır.
Lakin bilmediği bir şey vardır,geçirdikleri trafık kazasında arabanın fren ayarlarıyla oynayan ve kızın...
"Bela mısın lan sen?! Uslu uslu otur demedim mi?!"
Adamın üzerine bastıra bastıra söyledikleri kadının umrunda olmadı.Adam yüzüne kükrerken elindeki şarabı yudumlamaya devam etti.Adam,onu barın üst katında, korkuluklarla arasına sıkıştırmıştı.İçkisinden bir yudum daha alırken adam onun bu umursamamazlığı karşısına kaşlarını çattı.Daha fazla dayanamayarak kadının elindeki kadehi aldı ve duvara doğru fırlattı.Duvara çarpan kadeh tuzla buz oldu.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Kadın,gözlerini dakikalar sonra adama çevirip gözlerinin en derinine baktı."Sıkıldım." Dedi ortamdaki yüksek ses ile sadece adamın duyabileceği şekilde konuşup işaret ve orta parmağını sol kulağına bastırırken.Yüksek ses onu fazlasıyla rahatsız etmiş,başını ağrıtmıştı.
"Madem o kahrolası odaya geçip saatlerce çıkmayacaktın, o halde beni buraya getirmeyecektin! Ha getirdiysen de sen karanlık işlerin ile meşgul iken benim kiminle ne yaptığıma karışmayacaksın!"
Adam,yüzünü kadının yüzüne yaklaştırdı.
"Benim karımın yeri benim yanımdır! Ve ben o odada iş konuşurken aşağıda önüne gelen adamla muhattap olmayacaksın! Seni onun bunun yanından toplamayacağım!"
"Ben, eve dönüyorum!"
Gitmek için adım attığında adam kollarını kadının her iki yanına,korkuluklara yaslayarak gidişine engel oldu.
"İşim bitene kadar beni burada bekleyeceksin!" Sesindeki tehditvari ton kadını korkutamazdı."Kimseyle muhatap olmayacaksın! Aşağıya in,keyfine bak karıcım! Ama sakın ola bir kez daha adamlarım yanıma,seni şikayet için gelmesinler!"
Kadın,başını olumlu anlamda salladı.Ama duracak değildi elbette.Onlar normal bir çift değillerdi zira.Adam,geriye çekilerek kadının geçişine izin verdi.Kadın,adımlamaya başladığında arkasından baktı adam.Kadını baştan sonra süzdü.Kalçalarının hemen altında biten ve tüm vücudunu saran siyah dar elbiseyi gördüğünde başını yere eğerek parmaklarını burun kemerine yerleştirip sertçe sıktı.
"Ben bugün katil olmazsam iyidir! Az kaldı!" Dedi kendi kendine."Az kaldı sabrımın taşmasına!"
Yanında duran adamı söze girdi.
"Sakin ol abi.Bugün kan çıkmasın,şu adamları bir savalım başımızdan! Ondan sonrasında yengeyle aranızda ne sorun varsa çözersiniz!"
Adam,ellerini korkuluklara yaslayıp alt kata inen sarmal merdivenlerin basamaklarını aşındıran karısına baktı.Yürürken kalçalarının attırarak yürüyordu.
"Bu nasıl yürüyüş?!"
Kadın,kalabalığın arasına karışırken saniyeler içerisinde gözden kayboldu.Adam,öfkeyle sıvazladı sakallarını.Bu kadın tek bir hareketi onu tahrik edebilme gücüne sahipti.Adam,bunca yıldır anlayamamıştı kadının bunu nasıl yaptığını.Kalabalığın arasında göz gezdirmeye devam ederken bakışları bir kez daha karısını buldu.
Ve gördükleri karşısında kendine hakim olamadı.Karısı bir adamla birlikte aynı masada içkisini yudumluyordu.Birbirlerinin kulaklarına bir şeyler söyleyip kahkaha atıyorlardı.Neye bu kadar güldükleri meçhuldu.
"Ulan!" Yumruklarını sıktı."İki dakika geçseydi bari uyarmamın üzerinden!"
Yanında ki adamına emrini verdi.
"Hemen söyleyin,üst kattaki odaya gelsin! Neye bu kadar güldüğünü birde bana anlatsın!"
Adamı,başını olumlu anlamda sallayıp oradan uzaklaşırken o gözlerini karısından ayırmadı.
Yıllar öncesinde bu kadına gördüğü ilk anda aşık olmuştu.Tabii kadının evli olduğundan bir haberdi.Öğrendiğinde ise hayatının en büyük hayal kırıklığını yaşamıştı.Tam dört yıl uzaktan izlemişti onu.
Dört yılın sonunda kadının eşiyle çıktığı tatilde trafik kazası geçirdiğini öğrenmiş,kadını iki yıl öldü olarak bilmişti.
Acı ile geçen iki koca yıl...
Adamları ona kadının ölmediğini,eşiyle birlikte kazadan sağ kurtulduğunu ama kızını kaybettiği haberini vermişti.O gün dünyalar adamın olmuştu sanki.
Kadının,kızlarının ölümünden sonra kocasıyla arasının açılmasını fırsat bilip evli olduğu halde onu kaçırmıştı.
Sonuç ise buydu.
Adam, sevdiği kadın ile evliydi.
Kadın ise zamanla adamın yanında gibi gözüküyor ve kendisine olan ilgisini görmezden geliyordu.Adamın duyguları onun için hiçbir anlam ifade etmiyordu.Adama karşı böyle hissetmekte de fazlasıyla haklıydı.
Zira adam,onun sandığı kadar masum değildi.
Kızını kaybettiği o kazada arabanın fren ayarlarıyla oynayan kişi şimdiki kocasıydı: Giray.
