Kor Gibi

80. Bölüm

Biz halledeceğiz... Sana hiçbir şey olmayacak.

__ Tabii ki öyle! Hadi siz dinlenmek için evinize gidin çocuklar, gerisi ben de...

Selen Tarık Beyi duymamış gibiydi, küçük bir adımla Korhan'a yaklaşırken gözlerini ondan ayırmıyordu.

__ Nasıl... Ne yapacaksınız?
Tüm o haline rağmen hala inatçıydı, öğrenmeden rahat etmeyecekti biliyordu. O yüzden önce yanına giderek yavaşça o buz gibi olmuş narin eli avucunun içine aldı.

__ Anlatacağım... Ama araba da, benimle gelir misin?
Hayret! Korhan alıp götürmüyor, iznini alıyordu. Başını sallayarak yanıt verdi ona ve aynı an da Korhan'ın eli elini bırakarak belini sardı. Ne de güzel sarıyordu... Onu bir bebek gibi kollarının arasında yürütürken kalp atışlarının hızlanmasına engel olamıyordu. Tüm o ruhsal gelgitlerine rağmen kalbi bedeninden ayrı hareket ediyordu işte yine... Hâlbuki kızgındı ona, saatlerce ondan sıcaklığını esirgediği için hala da kızgındı ama yine de yüzünü kaldırarak yakından baktı ona. Aynı an da Korhan da gözlerini indirmişti gözlerine... Selen o sert siperlere çarptığını hissederek kırpıştırdı bir an kirpiklerini... Ardından deli gibi bir soğuk çarptı vücuduna, ister istemez titremişti!

Korhan hissederek o narin bedene daha sıkı sarılsa da onu tamamen korumasına imkân yoktu. Dışarı da saat itibariyle bir ayaz vardı ve Selen elbisesinin üzerine aldığı bir ceketleydi sadece!

__ Tamam... İşte arabamıza gelmek üzereyiz.

Selen Korhan'ın koşar adımlarına zorla ayak uydururken neredeyse dişleri çarpacaktı birbirine ama neyse ki bu çok uzun sürmemişti. Hızla önünde açılan kapıdan kendisini arabanın içine attı Selen. Olduğu yer de yine bir an ürperirken elbisesinin eteklerini mümkünmüş gibi biraz daha aşağılara çekmeye çalışıyordu.

Korhan arabasına binerken o görüntüyü yakalamıştı.

__ Öyle bir gece de elbise giydiğine gerçekten inanamıyorum.

Selen motorun çalışmasıyla birlikte gelen sıcak havayı hissedebiliyordu. Yavaşça kendisini sıkmayı bırakırken başını da koltuğun arkasına bırakmıştı.

__ Çünkü seri hareket etmem gerekiyordu... Ve elbise zaman kaybetmememi sağladı.

Korhan kaşlarını çatmıştı, neden hızlı olmalıydı? Babası ya da Alper'le o lanet spor salonuna geldiğini düşünmüştü hep... Öyle değil miydi? Evet, çok saçmaydı ama... Diğer seçenek daha da saçmaydı!

__ Selen... Neden hızlı olmalıydın?

Selen yorgun gözlerini Korhan'a kaldırırken onun cevabı karşısında kızacağını biliyordu. Daha o an da gözlerin de yanan o deli ışıklardan bile belliydi bu! Ve Selen'in onunla savaşacak gücü yoktu.

__ Arabadayken sorumu yanıt vereceğini söylemiştin dedi Selen Korhan'ın sakin olmaya çalışan halini seyrederken.

İlk önce sen cevap ver... Sonra da eve gidelim, lütfen... Çok yorgunum.

Korhan önüne dönerek gaza basmıştı yanıt olarak, bitkin olduğunun farkındaydı. Uzun uzun konuşabilecekleri bir zaman olacaktı önlerinde, her ne kadar sabırsız olsa da bekleyecekti. Beklemesi gerekiyordu.

__ Gediz uyanınca... Onunla konuşacağız, bir isim vermemesi için.

Selen hiç beklemediği bu cümleler karşısında gergin bir şekilde yavaşça doğrulmuştu koltuğunda.