ထို့နောက် ဆွန်းဟန်ရုပ်ကိုတည်ပစ်လိုက်ပြီး လက်ပိုက်ကာဖြင့် TV ထဲစိတ်ဝင်စားနေဟန်ဆောင်လိုက်သည်။မချော့ခင်တည်းကပျော့နေလို့မဖြစ်။ဒီလူသူ့ကိုပစ်ထားတာတွေများနေပြီ။
" ဆွန်းဟန်... ကိုယ်ဗိုက်ဆာတယ် "
Wonbin ကအနားတွင်ဝင်ထိုင်ပြီး ဆွန်းဟန်ပုခုံးကာမှီကာခပ်တိုးတိုးဆိုသည်။
ဟုတ်သည်ပဲ။တစ်မနက်လုံး ဘာမှမှမစားရသေးတာဗိုက်ဆာနေမှာပေါ့။သို့သော်
ဆွန်းဟန် ယခုစိတ်ဆိုးနေသည်လေ။ဆာဆာ မဆာဆာသူ့အကြောင်းပေါ့။
- ဟုတ်တယ်ဟုန်းဆွန်းဟန် မင်းသူ့ကိုစိတ်ဆိုးနေတယ်။သူ့ကိုစိတ်ဆိုးနေတယ်!! ဘာမှမပြောရသေးခင်ပျော့မသွားနဲ့ -
" ကိုယ်ဗိုက်ဆာနေတယ်လို့ မောင့်!! "
" စားပွဲပေါ်မှာမောင်အကုန်ပြင်ထားပြီးသား Binn သွားစားရုံပဲ "
" ဆွန်းဟန်က ကလေးချစ်တတ်တာလား "
ဆွန်းဟန်၏တောင့်ဆပ်ဆပ်အသံအဆုံးတွင် မဆီမဆိုင်စွာထွက်ပေါ်လာသော Binn အသံခပ်တိုးတိုး။
ဆွန်းဟန်ခေါင်းကိုအမြန်အလုပ်ပေးရသည်။ဒါဘာဆိုင်လို့ထွက်လာတာလဲ။
သို့သော် မျက်ရည်များဝဲနေသော Binn မျက်ဝန်းကိုမြင်ရချိန်တွင် ဆွန်းဟန်ပြာသွားသည်။ဘာမှမဆိုင်ရင်တောင်သူ့အမှားဖြစ်နေ လေပြီ။သူ Binn ကိုဝမ်းနည်းအောင်လုပ်မိပြီမဟုတ်ပါလား။
" Binn... ဘာလို့လဲ မောင့်ကိုကြည့်ပါအုံးဟင် ဘာလို့လဲBinnရယ် ငိုတော့မငိုလိုက်ပါနဲ့ "
" မင်းခုနတည်းက အဲ့တာကိုကြည့်နေတာ ကိုယ့်ကိုယ်တောင်စိတ်မဝင်စားဘူး "
ဆွန်းဟန် Binn လက်ညှိုးညွှန်ရာကိုကြည့်လိုက်တော့ TVမှာကလေးတွေအစီအစဉ်လာနေသည်။ကလေးအဖေနဲ့ကလေးတွေ ဘာတွေလုပ်နေကြသည်တော့မသိ။ပြုံးပျော်နေကြသည်။
ဒါဆိုခုနတည်းကအဲ့တာတွေလာနေသည်ပေါ့။သူဖြင့်သိတောင်မသိ။ယခုတော့ သူ၏လက်လွှတ်စဖယ်နိုင်မှုက Binn ကိုဝမ်းနည်းစေပြီပင်။
" Binn...မောင့်ကိုကြည့်ပါအုံး "
" ဟင့်အင်း "
ငိုသံစွက်နေသည်။ဒါတော်တော်လေးဝမ်းနည်းသွားလို့ဖြစ်သည်။ဒီနှစ်နှစ်ဆိုတဲ့အချိန်အတွင်း Binn ဒီလိုဝမ်းနည်းတာ ပထမဆုံးပင်။
Extra
Start from the beginning
