"နိုးနေတယ်ဆိုရင်လည်းထတော့ ငါလက်မောင်းအောင့်နေပြီ "
သူအိမ်မက်လှလှလေးက နိုးလာတော့ တကယ်ကြီးဆူဘင်းကိုမှီပြီးအိပ်နေမိတာကို သတိထားမိသွားတယ် ။ ဒါပေမယ့် သူမထချင်တာကြောင့် ဆက်ပြီးအိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတုန်း ဆူဘင်းရဲ့စကားကြောင့် သူထလိုက်ရတော့တယ် ။
" ကပ်စီးနည်းတဲ့ကောင် ! "
"ဘာပြောတယ် "
သူဘာမှဆက်မပြောချင်တာကြောင့် တစ်ဖက်ကိုလှည့်ပြီး မသိချင်ယောင်ဆောင်ပစ်လိုက်တယ် ။
အိမ်မက်ထဲကနဲ့တစ်ခြားစီပဲ ။ ငါ့ကိုဆို ပခုံးလေးတစ်ဖက်တောင်မသထာတဲ့ကောင် ။
" နှစ်နာရီကျော်လောက်ရှိနေပြီလေကွာ ငါ့လက်ကသွေးတောင်လျှောက်တော့ရဲ့လားမသိဘူး "
"ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ ! "
"ဟာ . . "
သူ့ကိုယ်သူ ဘာဖြစ်နေမှန်းလည်းမသိတော့ဘူး ။ ချွဲဆူဘင်းနဲ့စကားကောင်းကောင်းမပြောချင်နေဘူး ။
ကြိုးစားပြီးမေ့ဖို့လုပ်နေတဲ့အချိန်တိုင်း မျက်စိရှေ့ရောက်လာတယ် ။ သူရှေ့တိုးဖို့ကြိုးစားပြန်ရင်လည်း မျှော်လင့်ချက်တွေကိုရိုက်ချိုးပစ်ပြန်ရော ။
ဒီလိုနဲ့ပဲ သူတစ်ယောက်တည်း သံသရာတစ်ပတ်လည်ပြီး move on နေရတာ ။
မကောင်းတဲ့ကောင် ။
trip အတွက်ပထမက ဘတ်ဂျက်ချွေတာတဲ့အနေနဲ့ ဈေးအတန်အသင့်ရှိတဲ့ hotel စီစဉ်ထားကြပေမယ့် ဆူဘင်းကသူ့မိဘတွေ ရှယ်ယာဝင်ထားတဲ့ hotel ကိုပြောင်းပြီးတည်းဖို့စီစဉ်လိုက်တာကြောင့် နေရာပြောင်းသွားရတော့တယ် ။
ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်နဲ့ အပိုတွေသိပ်လုပ် ။
အမှန်တော့ ဒိတ်ဒိတ်ကြဲကျောင်းရဲ့ လေ့လာရေးခရီးပီပီ အကုန်လုံးက တတ်နိုင်ကြပေမယ့် စုပြီးပျော်ချင်တာကြောင့် ဟိုတယ်ရောက်တော့ သုံးယောက်တစ်ခန်း လေးယောက်တစ်ခန်း တွေစုပြီးယူလိုက်ကြတယ် ။
"ငါလည်း မင်းတို့နဲ့စုနေလိုက်မယ် "
" အေးကောင်းတယ် ငါတို့လေးယောက် အိုကေတယ် "
YOU ARE READING
𝒀𝒆𝒍𝒍𝒐𝒘 𝑨𝒄𝒂𝒄𝒊𝒂 •YeonBin•
Randomတစ်နေ့နေ့တော့မင်းမြင်နိုင်ပါစေရည်ရွယ်ပြီး အဝါရောင် Acaciaတွေကို ငါ့ရင်ထဲမှာတိတ်တခိုးပျိုးထားခဲ့မိတယ် YeonBin story 💛✨ Both Unicode and Zawgyi
