ღამე იყო..ჯანქუქს მშვიდად ეძინა საწოლზე..თეჰიონი ჩუმად ადგა და საწოლს შემოუარა..და ჯანქუქის მხარეს მდგარი ტუმბოს უჯრები გამოხსნა..უნდოდა...
დანა ეპოვნა...
როგორც კი იპოვნა ხელში დაიკავა..დანას თვალი შეავლო "ამით ბევრი ადამიანია მოკლული" იფიქრა თეჰიონმა..
მისი ახლობლები..
ადამიანები რომლებიც მას უყვარდა..
ამ ავადმყოფის მიერ არის ყველა დახოცილი..
დანას დახედა შემდეგ კი ჯანქუქისკენ გაიხედა რომელსაც ეძინა და არც იცოდა რა ხდებოდა ახლა..
"როგორც ჩანს რაღაცეები შეიცვალა ქუქი.." თქვა თეჰიონმა და გაიღიმა..
არა მისი თბილი ღიმილით..
ეს უფრო სხვანაირი იყო..
"იმას დაგავემოვნებინებ რაც ყველა ჩემს ახლობელს გაუკეთე.." დაიჩურჩულა და ჯანქუქისკენ სვლა დაიწყო..
მასთან ახლოს გაჩერდა..ბიჭს ჯერ კიდევ ეძინა..
"ახლა ჩემი თამაშის ჯერია"
თქვა მან და დანა მაღლა ასწია
და ჯანქუქის მკერდს დაუმიზნა.....
👋
