deniz tekin-gelir miyim
39K💓
sare'nin izmir'e gittiği günün gecesi
serkan ve ardıç'ın acıları ortaktı. ikisi de sare gittiği için fazlasıyla üzgündü.
"alkol?" dedi serkan. "hayır, bu sefer ayık kalacağız." dedi ardıç. bu cevap serkan'ı hiç tatmin etmemişti.
onların alkolsüz geçmeyen doğru düzgün anıları yoktu ki?
fakat ardıç eğer şimdi sarhoş olursa tekrar sare'nin halüsinasyonunu göreceğini zannetti.
zaten dün gece onu öpen de sare'nin halüsinasyonuydu.
fakat ardıç'ın dudakları sabah kırmızıydı.
bu kırmızılık hani uykusuzluktan ya da susuzluktan kaynaklanmıyordu.
hatta o kırmızılığı sare'nin dudaklarında defalarca kez gördüğünden de emindi.
ardıç, dün gece sare ile öpüşmüştü. salak gibi gülümseyerek istemsizce dudaklarına dokundu. sabah onu aramıştı ama telefonu uçak modunda olduğu için çalmamıştı bile.
"sare'ye karşı bir ilgin mi var?" dedi serkan direkt.
"ne?" ardıç böyle bir soru beklemiyordu.
"ona karşı herhangi bir ilgin varsa... olmasın ardıç. ilgin var ya da yok demiyorum. öyle bir ihtimali aklından bile geçirme. o benim küçük kız kardeşim ve sen de onun abisi olmalısın."
"nerden çıktı bu?"
serkan omuz silkip "olmasın." dedi ve ardıç'ın şaşkın bakışları karşısında arkasını dönüp gitti.
yav sen ne anlatıyon be seko
19.3.24'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
duman|texting
Short Story"sare sence sigarayı bıraktıran mı yoksa ona bakarak dumanı üflediğin kişi mi daha çok sevgiyi hak eder?" kollarımı göğsümde birleştirdim. "ardıç abi eve gidelim artık." dedim sinirle. ardıç abi beni umursamadan "dumanı üfleten." dedi. kendi sorusun...
