different angles ♧ Namgi

eight

İnstagram

Yoonxxxgi:
Fazla acımasız değilmisiniz?

Violu: noldu bebeğim kim üzdü seni

Ladygo: ne demek bu, kim ne yaptı sana?

Uuulien: Kimden bahsediyorsun???

Monomon: ben bile kendime çokça acımasızken onlar neden olmasınlarki?

İnstagram dm

Monomon:
Hey, naber
nasıl gidiyor?

Yoonxxxgi:
Oh, merhaba
İyidir senden naber?

Monomon:
Bende iyiyim.

Yoonxxxgi:
Sevindim. Lütfen hep iyi ol.

Monomon:
Olacağım.

Birde ben sana bir şey soracaktım.

Yoonxxxgi:
Ne soracaktın?

Monomon:
Sorabilirmiyim?

Yoonxxxgi:
Tabiki sorabilirsin izin almana bile gerek yok.

Monomon:
Beni belki biraz dinlemek istermisin diyecektim.
Müsaitsen tabii

Yoonxxxgi:
Tabiki dinlerim
Müsaitim

Monomon:
Benim için dün gerçekten güzel bir şey oldu.
Yıllar önce yollarımızı bir sebep dolayısıyla ayırdığımız bir arkadaşımla karşılaştım.

Biraz lafladık ve bana söylediği o söz ciddi anlamda aklımda dört dönüyor. Nasıl böyle bir hale geldiğimi sorguluyorum dünden beri.

Yoonxxxgi:
O sana ne söyledi... yani arkadaşın. Özel değilse eğer paylaşırmısın?

Monomon:
Bana eski halimden eser kalmadığını, onunla arkadaş olduğumuz zamanlarda çokça okuduğum ve elimden düşürmediğim yeraltından notlardaki yeraltına benzediğimi söyledi. Bunu ise sadece beni görür görmez söyledi.

Böyle bir kanıya ilk görüşte nasıl vardığını sordum. O ise bakışlarından dedi. Sadece bunu söyledi. Gözlerin anlattı her şeyi seninle bizzat vakit geçirerek bunu anlamama gerek yok, dedi.

Yoonxxxgi:
Eskiden nasıl biriydin? Bahsetsene biraz?

Monomon:
Ben... sanırım daha eğlenceli biriydim. Arkadaşım o zamanlar benimle birlikteyken hep gülerdi.

Çevremdekiler kafa dengi biri olduğumu söylerlerdi. Dış görünüşüme laf eden yine vardı. Ama umursamıyordum. Ve de inanmıyordum. Annem beni hep yalışıklı oğlum diye seviyordu çünkü.

Derslerim çok iyiydi benim lisedeyken. Bu sebeple sevilirdim lisede, nota ihtiyacı olan herkes ilk bana gelirdi. Defterimi ödünç alırlardı. O akşamlarda defterim olmadığı için dersleri tekrar edemezdim ama sorun değildi. Çünkü ertesi gün not tutum tarzım ve yazım için beni çok överlerdi.Mutlu olurdum.

Sonra sınav senemde annemi kaybettim. Arkadaşımla yollarımız ayrıldı. Lisedeki arkadaşlarımla bir daha hiç karşılaşamadım.

Üniversiteye girmeyi başardığım ikinci senemde bu seferde babamı kaybettim. Akrabalarımızın desteğiyle okulu bitirdim. Şimdi ise bir yayınevinde editör olarak çalışıyorum.

İş arkadaşlarım büyük bir ihtimalle beni sevmiyorlar, bazen birlikte toplanıp biryerlere gidiyorlar. Yemek molalarına hep birlikte çıkıyorlar. Ama beni şu zamana kadar hiç çağırmadılar.

Haklılar yeterince dibe battım. Onlara kötü enerjiler yaymaktan başka bir işe yaramam. Biraz dinlenmek için çıktıkları molalarda dinlenemezler bile benim yüzümden.

Yoonxxxgi:
Peki, şimdi ne yapacaksın?
Yeraltı olmaya devam mı edeceksin, yoksa gün ışığı için çabalayacakmısın?