Zaman Betçileri 2:Taht Savaşları[Sloniyan serisi 2]

4.Betçilerin Yolu

Okyanusun üstündeydik.Diğer tarafa yüzmeye başlıyorduk.

"Nerdeyiz biz?" dedi Luna.

"Zaman Evrenindeyiz" dedim.

"Yani şuan gerçekten burdayız" dedi abim.

"Evet,yeniden burdayım bende" dedim gülerek.

"Bakın şurası,ora okyanusun çıkışı sahil gibi bir yer,oraya gidelim" dedim yüzmeye devam ettim.

Arkamdan diğerleride geldi.Sahile geldiğimizde ilk Max kıyıya çıktı.Sonra abim çıktı.

"Sen Luna'yı çıkar" dedim abime.

Hepimiz sırılsıklamdık.

"Üstümdeki kıyafet değişmiş" dedi Luna.

"Bura sihirlidir" dedim.

"Vay canına,bunlar gerçek mi?" dedi Max.

"Hepsi gerçek" dedim.Bende sudan çıktım.

Tam kıyıya gidicekken,bir ses duydum.

"Sizde bir ses duyuyormusunuz?" dedi Luna.

"Evet" dedim kaşlarımı çatarak.

"De nerden geliyor ses?" dedim.

Yukarıdan bağırma sesi geliyordu.Evet doğru duydunuz yukarıdan.

Biri bağırarak üstüme düşdüğünde,yeniden suya girdim.

"Layla iyimisin?" dedi Max.

"Evet iyiyim ben" dedim.

Hepsi yukarıdan düşen adama bakıyordu.

Ayağa kalkıp ona baktım.

"Bu sensin,Peter" dedim sevinçle.

"Layla Peters seni yeniden görmek ne güzel" dedi ayağa kalkarak.

"Gel buraya" dedim ona sarıdım.

Hepsi şaşırmış gözlerle bize baktı.

"Sizi 5 Zaman Betçisiyle tanıştırıyım" dedim.

"5 Zaman Betçisimi,başkalarıdamı var?" dedi Luna.
"Evet" dedim.

"Onlar diğer Zaman Betçileri değil mi?" dedi Peter.
"Evet abim Sam,Luna ve Max" dedim onları tanıştırırken.

"Merhaba bende Peter Black" dedi.

"Memnun olduk" dedi abim.

"Peter'le burda tanıştık,tabi sizde gelseydiniz" dedim geçiştirerek.

"Neyse gidelim mi?" dedi Max.

"Tabi olur' dedim.

"Bayanlar önden" dedi Peter.

Önden yolu gösterdim.Sonra her zamanki gibi ormana girdik.

Ormanda yürürken,Peter yanıma geldi.

"Bir Zaman Betçisi ne yapar ki?" dedi Luna.

"Zamanı temizler,kurtarır" dedim.

"Hm,ilginçmiş,öyle değil mi Sam?" dedi Luna.

"Öyle" dedi Luna'ya katılarak abim.

"Peki neden biz?" dedi Max.Bu sefer soru soran oydu.

"İşte bunun cevabı bizde yok" dedi Peter.

"Hey burayı hatırlıyormusun?" dedim Peter'e.

"Yaratıktan kaçtığımız yeri nasıl unuta bilirim ki" dedi Peter.

"Yaratıkmı dedİ o"

"Burda yaratık vardı,kendini durmadan çoğaltan türdendi ve en sonunda puf oldu" dedim elimle anlatarak.

"Bu korkutucuymuş" dedi Luna yüzünü buruşturarak.

"Peki yaratık nasıl öldü?" dedi Max.

"Onun ölmesi için Zaman Tapınağına gittik ve Zaman Taşını aldık" dedim.

"Ve kötülerle dövüşdük" dedi Peter.

"Kötülermi bu daha da kötü olmalı" dedi abim.

"Evet en sonunda zaten birimiz kendimizi feda etmeliydik" dedim derin nefes vererek.

"Dur bi dakika ikinizde burdasınız,oranızı buranızı feda ettiğinizi söylemeyin bana" dedi Luna.

O an Peter'le bir-birbirimize bakıp gülmeye başladık.

Luna güldüğümüzü gördüğünde kaşlarını çattı.

"Çokmu komik" dedi Luna.

"Hayır sadece,öyle bir şey olmadı,başkası hayatını feda etti" dedim yutkunarak.

"Peki kim öldü?" dedi Max.

Gözlerine baktım.

Peter beni anlamışca karşıya geçti

"Boş ver" dedim.

Karşıya geçerek.

Hepsi üzüldüğümü anladıklarında konuşmayı kesti.

Saatlerdir yürüyorduk.Artık ormanın sonuna varıyorduk.

"Ne zaman varırız,ayaklarım çok ağrıyor" dedi Luna.
"Çok az kaldı" dedim.

"Yorulduysan seni kucağımda taşıya bilirim" dedi abim.

Luna kızarmıştı.

"Hayır kendim yürürüm" dedi Luna.

"İnat etme Luna,bırak taşıyım" dedi abim.

Luna'nın yanına gelip,kollarından tuttu.Luna çırpındı.Ama onu kucağına almıştı.

"Yere indir,hemen beni" dedi Luna.

Kıkırdadığımda Luna bana baktı.

"Layla bari sen yardım et" dedi.

"Bana hiç öyle bakma,yardım edemem" dedim.

Abim durumdan keyifli bir şekilde güldü.

Luna ormanın sonuna kadar abime bakmadı.

"Evet artık geldik" dedi Peter.

Güneşin parladığı yeri görünce koştum.

"İşte betçiler,sizi Blaviker diyarıyla tanıştırayım" dedim.