İLK GÜN

98 56 30
                                    

Eden'ın ağzından...

Sanki nerede olduğumu bilemiyordum.
Kaybolmuştum.
Tutsaktım.

Hiçbir çıkış yoku yoktu.Burada nefes dahi alamıyordum.Aldığım her nefes daha da dibe batmama sebep oluyordu.Çıkamıyordum bir türlü.Hangi vicdansız yapmıştı bunu bize?Evimizden kilometrelerce ötede bir yerde kaybolmuştuk sanki.Birbirimize sığınmak,birbirimizi korumak ve bu lanet olası yerden çıkmak zorundaydık.
Çıkacaktık da.Buna o kadar inanıyordum ki... Hiçbir zaman umudumun tükenmesine izin vermeyecektim.Ne olursa olsun direnecektim.

Uyandığımda kendimi rutubet kokan bir odada buldum.Hiç kimse yoktu.Yalnızca
o vardı.O vicdansız vardı.Odaya bir kamera ve hoparlör koymuş,beni izliyor ve dinliyordu.İşte tam şuandan itibaren gerçek bir tutsaktım.Fakat ona asla yenilmeyecektim.Beni neden burada tuttuğu hakkında en ufak bir fikrim yoktu fakat benim dışımda altı kişi daha olduğunu söylüyordu.Kim bilir onları nasıl kaldırmıştı?Nasıl yıkmıştı onların hayallerini?Nasıl?

O sırada yan odadaki birisi duvarı yumrukluyordu.

Duvara doğru yaklaşıp kulağımı duvara dayadım.Ağlama sesleri geliyordu.

Beni duyabileceği bir şekilde seslendim ona.

"İyi misin?"

"Sen kimsin?"diye sordu hıçkırıklarının arasında.

"Ben Eden,tutsaklardan biriyim."
"Ya sen?"
"Sen kimsin?"

"Ben Darian ve burada kafayı yemek üzereyim."

"Tamam,sakin ol birlikte çıkacağız buradan."

"Nasıl o kadar emin olabilirsin ki bundan,terk edilmiş bir evde tutsağız işte,görmüyor musun?"

"Ne?"

Ne demek terk edilmiş bir evde tutsaktık?Duyduklarım karşısında şok olmuş bir biçimde tırnaklarımı kemiriyordum.

"Bilmiyor muydun yoksa?"

"Biliyordum tabiki"diye yalan söyledim ona.

"Buradan nasıl çıkacağız peki?"diye sordum.

"Çıkamayacağız."

"Nasıl yani?"

"Hiç umudum yok açıkçası."

"Ne demek hiçbir umudum yok?"

"Yok işte,olması mı gerekiyor?"

"Tabiki de olması gerekiyor."

"Bunu ilk defa sende duyuyorum."diye fısıldadı.

"Sen çok karamsar birisin sanırım."

"Yok,ne alaka canım?"

"İlk defa duyduğuna göre karamsar birisi gibi görünüyorsun."

"İlk defa duymadım ki."

Kafasına güneş geçti herhalde.
Ters şeyleri söyleyip duruyordu.

"Seni yakından görmeyi çok isterdim"dedim kıkırdayarak.

"Ciddi misin sen?"

"Elbette ciddiyim."

TERK EDİLMİŞ EVDE 25 GECEWhere stories live. Discover now