Şu an yurttaki odamda yatağıma oturmuş halamın gizli yerime bulmam için koyduğu çantayla bakışıyorduk.Mahalleden koşarak daha doğrusu kaçarak ayrılıp sahilde bir taksi çevirmiştim.Esmahanlara gidemezdim ev hayli kalabalıktı, herhangi bir yerdede bakamazdım çantanın içine ,onun için kampüsun içindeki yurtta bulanan dört yıldır kaldığım odamdaydım.Oda arkadaşım Hande çoktan odayı boşaltıp gitmişti ,bense ne yapacağıma karar veremediğim için yeni döneme kadar odayı boşaltmayacaktım.Kampüste güvenlik üst düzeydeydi ,öğrenci kimliği olmayan öğrenci bile olsa içeriye giremiyordu ,en güvenilir yer burasıydı.Eşyalarımın bir kısmı hala buradaydı,çantayla bakışmaya bir son verdim, halam ya benimle kafa buluyordu ya da başımız beladaydı da neden anlamıyordum ,halam sıradan bir özel şirketten emekliydi ,bense üniversite sınavında türkiye otuzaltıncısı olmak dışında pek bir parlak davranış sergilememiştim.Geceyle ilgili olamazdı çünkü kamplarda isimlerimizi bile kullanmıyorduk ,iletişimler tek seferlik e- postalarda gelen konum bilgilerinden öteye geçmiyordu.Bir e- posta gelirdi orada yazan konumdaki adrese gittiğinde de karşına bir kiralık posta kutusu çıkardı o kadar.Tahmin yürütmeye bir son verip çantanın fermuarını açtım ve ters çevirip içindekileri yatağıma döktüm.Bir sürü belge,fotoğraflar,evraklar ve iki kapalı zarf üzerlerinde bir ve iki yazıyordu.Belgelerde bolca rakam ve harflerin anlamsız dizilişleri olduğunu gördüm.Sanki gizli bir düzenle bir araya gelmişti harfler.Belgeleri bir kenara koydum on on beş fotoğrafın olduğu bağlanmış desteyi çözdüm bir bir fotoğraflara bakmaya başladım ,ilk fotoğraflarda küçük sarışın bir kız vardı sonra hamile bir genç kadın bu resmi görünce biraz afallamıştım çünkü resimdeki kadın tıpkı bana benziyordu ya da ben ona benziyordum.Sonraki resimlerde aynı kadın iki üç yaşlarında bir kız çocuğuyla gülümsüyordu ,ikiside yeşil gözlü ve sarışına yakın kumraldı.Resmin arkasını çevirdim küçük güzel bir el yazısıyla ''Nefesim,güzel kızım iki yaşında,Name''Aman Allahım ,Name benim annemin adıydı ,bu fotoğraftaki kadın benim annemdi.Gözlerimden akan yaşlar kontrolüm dışında akmaya devam ediyordu.Halama çok yalvarmıştım küçükken ,bir fotoğraf yok mu diye ama ne annemin ne babamın resmini dahi görmemiştim ,hep hayal etmiştim, şu an titreyen ellerimde tuttuğum fotoğraftaki kadın hayallerimin ötesinde güzeldi, o benim annemdi.İstemsizce döküldü dudaklarımdan ''Anne''bu benim ilk anne deyişimdi ,annemi ilk görüşüm, küçücük bedenimi kollarına sarmış yanak yanağa yakından çekilmiş bir fotoğraftı ,profesyonel birinin objektifinden çıktığı belliydi.Gözleri iki zümrüt taş gibi parlıyordu.Parmaklarım resmin üzerinde gezindi sanki tenine dokunur gibi o annemdi,benim annem hayalini bile kuramayacağım kadar mükemmeldi.Güçlü olmalıydım, derin bir soluk çektim ciğerlerime,gözlerimi elimin tersiyle kuruladım sadece zarflar kalmıştı iki sarı zarf bir ve iki diye numaralandırılmıştı.Tabii ki bir yazanı elime aldım tereddüt etmeden zarfın ağzını açtım.içinden bir mektup çıkmıştı.Fotoğrafın arkasındaki aynı yazıyla yazılmıştı.Okumaya başladım.
Nefesim,güzel kızım,
Seni o kadar istedim ki herşeyden vazgeçtim.Sen doğdun seni o kadar sevdim ki senden ayrılmayı bile göze aldım.Senin yaşaman için,senden ayrı kalmaya razı oldum.Nefesim,eğer bu yazdıklarımı okuyorsan bir şeyler ters gitmiş olmalı Zeynep benim bir arkadaşım seni ona bırakmak zorundayım sen onu halan bileceksin ama hiç bir kan bağın yok onunla sadece bir dost canımı yani seni emanet edebileceğim bir dost.Kaç yaşındasın şu an nasıl bir genç kız oldun o kadar bilmek isterdim ki bu mektubu yazarken yanımdasın ,melekler gibi uyuyorsun saçların yastığına dağılmış ,dudakların biraz aralık ,bir elin bir tutam saçını tutuyor,bunu hep yapıyorsun uyurken ya benim saçımla ya da kendi saçınla oynuyorsun.O kadar masumsun ki sana kıyamazdım ,varlığını öğrendiğim ilk an aşkın kalbime düştü sen benimdin.Nefesim beni affet seni bırakmak istemedim ama mecburdum yaşaman için mecburdum.İkinci zarfı zamanı gelene kadar açma.Ne zaman açman gerektiğini bileceksin.Hala iki yaşındaki gibi inatçı ve mücadelecisin biliyorum sen benim kızımsın sözlerini tutan ,tuttuğunu koparan.Seni sevdiğimi unutma güzel kızım seni seviyorum.İkinci zarfı eğer bir gün Zafer Ateş adını duyarsan,onunla tanışırsan aç oku ve söylediklerimi yap.Belgeleri iyi sakla onlar senin hayat sigortan çözmeye çalışma şifreli bir kombinasyonla düzenlenmişler orada yazanları bilmek istemezsin,ben istemezdim.Kimseye güvenme bu çantadan ve benden kimseye bahsetme,dikkatli ol Nefesim ,bir anne için en zor olan şeyi yapıyorum ,seni sana emanet ediyorum.Hoşçakal.
