GECENİN DÜĞÜMÜ[32. Gece]

Bölüm 25/Mutluluk

"ATLAS KOŞŞ YILDIZLAR KAYIYORR!"diye son süratla evin arka tarafına doğru koşmaya başladı küçük Venya
Atlas'ın aksine ilk defa kayan bir yıldız görecekti.Bu anın heyecanını kaçırmaması için hevesle Atlas'ı da yanında sürüklüyordu ancak Atlas daha önceden de kayan bir yıldız görmüştü.
Yine de bunu söylemedi ve Venya'ya ayak uydurdu.

Hevesini kaçırmak istemedi.

Evin arka bahçesine geldiklerinde ikisi de çimlere uzandılar ve gökyüzüne gözlerini diktiler.
Yıldızlar ölmek istermişçesine gökyüzünde yağıyorlardı.

"Atlass!Görüyorsun değil mi??"

Venya'nın heyecanına karşılık dudakları kıvrıldı."Aynı gökyüzüne baktığımız için görüyorum Işıltı."
Venya anın büyüsüne o kadar kapılmıştı ki Atlas'ın ona yeni takdığı lakabı bile fark edememişti.

Işıltı demek daima sönmeyen ışıl demekti.
Işıltı demek Atlas'ın dilinde gökyüzüne hiç bırakmayan ışık demekti.
Işıltı sonsuzluk demekti.

"Işıltı."diye tekrar etti Atlas.Hoşuna gitmişti bu lakap.

Venya ise ona söylendiğini bile bilmeden gözlerini Atlas'a dikti.Soru sorarmışçasıma tek kaşını havaya kaldırdı Venya.Ne dediğini tabiki anlamamıştı.Bu sözcüğü ilk defa duyuyordu.
"Işıltı ne demek Atlas?"dedi.
Atlas ise keyifle bu soruyu cevaplamak için konuşmaya başladı.
"Işıltı demek sonsuzluk demek Venya."

Venya yeniden tek kaşını havaya kaldırdı.

"Peki sen neden bana böyle seslendin Atlas?"diye sordu.

"Çünkü sen benim gözümde hayatımın sonuna kadar yaşayacak olan o Işıltı'sın."

Venya yeniden ağzını açacakken Atlas bu sefer izin vermedi ve sol tarafında yatan Venya'yı tek hamlede göğsüne yapıştırdı.Dalin kokan saçlarının kokusunu aldı.Venya ise şaşkınca gökyüzüne bakmaya devam etti.

"Yıldızlar neden kayar Atlas?"diye yeniden bir soru daha yöneltti Venya.

"Yıldızlar istedikleri için kaymaz Işıltı."
"Yıldızlar hayatlarının ölüm noktasındayken kayar.Zorunda kaldıkları için kayarlar."

Venya,Atlas'ın cevabına karşılık yüzüne bir gülümseme kondurdu.

Venya,Atlas'ın Işıltı'sıydı.

Işıltı ise sonsuzluk demekti.

O gece Venya,Atlas'ın göğsünde,
Atlas ise güvende hissettiği saçların arasında uyuya kaldı.Sabah kalktıklarında ise Venya yatağında,Atlas ise uyudukları yerde uyandı...
_______________________________________________

10 dakika sonra...

"Ben seni bırakıp gittikten sonra çok zorlandın değil mi Atlas?"diye sordum yere bakarken.Onunla göz teması kurunca gözlerim doluyordu.Beni istemediğini düşünüp aklıma bin türlü senaryo dank ediyordu.

"Sen beni bırakıp gittikten sonra çok zorlandım Venya.Saatlerce fotoğrafına bakıp ağlayamadım.Çaresizce aylar önce söylediğin sözleri aklımdan geçirdim, neredeyse 2 yıl boyunca.Ama bütün bunlara rağmen yalnızca tek bir gece göz yaşı döktüm."

O gecenin hangi gece olduğunu az çok tahmin ediyordum çünkü bende de durumlar aynıydı.1 hafta boyunca kâbuslarımdan çıkmamıştı o gece.