~Kanlı Sis "Adaletin Kadını"~
"Senden nefret etmeme engel ol."dedim sırıtarak.
Sesli bir şekilde güldü, yüzüme bakmadan elindeki silahıyla oynamaya devam etti. "Neden?"
Çok küçük bir tebessümle suratına baktım. "Çünkü seni öldürürüm."
~111023🖤~
•25...
اوووه! هذه الصورة لا تتبع إرشادات المحتوى الخاصة بنا. لمتابعة النشر، يرجى إزالتها أو تحميل صورة أخرى.
Kelimeler, cümleler beynimde uğulduyordu sanki. Tekrar tekrar aynı şey söyleniyordu ama bunu kasten yapıyordum.
Darian, bakışlarını bana yönelttiğinde gerçekten ciddi olduğunu o an fark etmiştim. Darian, Victoria'yı küçüklüğünden beri tanıyor olabilir miydi? Bu yüzden mi Victoria, Darian'a âşıktı?
"Nasıl yani?" Dedim. Kelimeler ağzımdan bir şelale gibi istemsizce akıyordu. Ne diyeceğimi bilmek istiyordum ama bilemiyordum. Konuşurken bile aklım başka bir yerdeydi, odaklanamıyordum.
Tekrar bakışlarını kaçırdı ve önünde simetrik bir hizada duran dosyadaki fotoğrafa baktı. "Yan komşumuzdu. Yan dediğime bakmayın, çokta yakın değildi evlerimiz, o sadece birkaç sokak ötede oturuyordu ama okula yinede bizim caddeden giderdik. Herhangi bir muhattaplığımız yoktu. Onda dikkat ettiğim tek şey diğer sokaklar onun okuluna daha yakınken benim oturduğum sokaktan geçmesiydi... Eskiden geçmezdi... Onu görmemeye başladıktan birkaç ay önce aynı sokaktan gitmeye başlamıştık. O günlerde Adela, yurt dışına henüz gitmemişti. Victoria'nın ismini bile bilmiyordum. Victoria'yı artık göremediğim zamanlar ki çokta önemsememiştim, Adela, sen, Jack ve benim taşınma vaktimiz gelmişti ve-"
"Bir saniye, dur." diyerek Darian'ın sözünü kesen Chris'ti. "O zamanlarda taşınmamış mıydınız?" diye sordu şüpheyle. Yüzüne baktığımda Darian'dan bakışlarını çekmediğini fark ettim. Ne düşündüğü çok merak ediyordum.
"Hayır."
"Kaç yaşındaydınız?"
"12'ye yeni girmiştik."
Chris, sandalyesine yaslandı. Hâlâ şüpheyle yaklaşıyordu her şeye. Sandalyesinin koluna kolumu koyup ona biraz yaklaştım. "Ne düşünüyorsun?" diye fısıldadım ve hafifçe de alttan alttan tebessüm ettim.
Bana bakarken biraz olsun bakışları yumuşamıştı. Tam olarak gülümsemiyordu ama somurtarak da bakmıyordu. "Eve gidince anlatırım."
Utanıp hemen önüme döndüm. Birisinin duymasını istemiyordum. Zaten herkes bir ilişkimizin olduğundan şüpheleniyordu ve şuan bunu duyan biri varsa hiç iyi olmazdı. Darian'a baktığımda hâlâ dosyadaki fotoğrafa baktığını fark etmiştim. Bu rahatalamama yetmemişti elbette. Jack'in olduğu tarafa baktığımda ise... Aida ve Jack'in çatık kaşlarla, merakla bizi izlediğini görmüştüm. Kalbim... İçimden pişmanlık akıyordu. Kaşlarım iki yanımda düşüyormuşçasına ayrıldı.
