တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့....
အင္းးး Rikuနဲ႔သူ႔ေကာင္မေလး Hanaတို႔အခန္းေရ႔ွမွာ နမ္းေနၾကတယ္။Daeyoungျပန္လာတာကို ျမင္ရင္ Rikuက Hanaလက္ကိုဆြဲၿပီး အျပင္ကို ထပ္ထြက္သြားတယ္။
Daeyoung မွာ ဂီတာတစ္လက္ရိွတယ္။ေရးထားတဲ့ သီခ်င္းစာသားေတြလဲရိွတယ္။ဒါေပမယ့္ သံစဉ္မၫွိရေသးတဲ့ မၿပီးျပတ္ေသးတဲ့စာသားေတြ။
ဝရံတာကေန လွမ္းျမင္ေနရတဲ့ေကာင္းကင္ႀကီးက ေနဒဏ္ေၾကာင့္ ဝမ္းနည္းလြန္းလို႔ နီရဲေနရွာတယ္။Daeyoungလဲ တစ္ေယာက္ထိုင္ ဆိုဖာခံုေလးကို ဝရံတာတံခါးေပါက္ဝထားၿပီး ဂီတာႀကိဳးကို စၫွိလိုက္တယ္။ေဘးအခန္းမွာ Riku ျပန္ေရာက္ေနၿပီ။
"အခ်စ္သစ္နဲ႔ေတြ့ေတာ့ သံစဉ္အသစ္ေတြေတာင္ထြက္ေနၿပီပဲ"
Energy drink တစ္ဗူးေဖာက္ၿပီး ဝရံတာကေနပဲ Rikuက စကားလွမ္းေျပာတယ္။တကယ္ဆို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ရန္ျဖစ္ထားတာမဟုတ္ဘူး ဒါေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းလားဆိုေတာ့လဲ မဟုတ္ျပန္ဘူး။အရင္ကလို ဆက္ဆံေရးမဟုတ္ရတာဟာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ စကားေသေသခ်ာခ်ာမေျပာျဖစ္လို႔ပဲ။
"မဟုတ္ဘူး ဒါအရင္က သံစဉ္ပဲ ငါထုတ္မတီးျဖစ္တာ"
"မင္းအရင္က စႏၵယားတီးခ်င္တာမဟုတ္ဘူးလား"
Rikuက သူ႔လက္ထဲက အပိုယူလာတဲ့ energy drink ကို Daeyoung ပါးေပၚကပ္လိုက္တယ္။ေအးစက္တဲ့အထိအေတြ့ဟာ အခုသူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ဆက္ဆံေရးလိုပဲ။
"ငါ ဒီမွာထိုင္မယ္ ရလား"
Daeyoung က ေခါင္းညိမ့္ျပေတာ့ Riku က Daeyoung ထိုင္ခံုေဘးက ၾကမ္းျပင္ေပၚ တင္ပ်ဉ္ေခြထိုင္တယ္။
"စႏၵယားက သယ္ရတာ မလြယ္ဘူးေလ ႀကီးၿပီးေတာ့ဝန္မ်ားတယ္"
"ေအာ္"
Daeyoung က ၫွိၿပီးသား ဂီတာႀကိဳးကိုပဲ ဆက္ၫွိေနတယ္။
"မင္း ပါေမာကၡရဲ့ သမီးနဲ႔ တြဲေနတာလား"
Rikuမ်က္ဝန္းဝိုင္းေတြက ေတာင္းဆိုေနတယ္။ေမ်ာ္လင့္ထားတဲ့အေျဖတစ္ခုခုကို ေပးဖို႔ေတာင္းဆိုေနတယ္။
"ဟင့္အင္း ငါသူ႔ကို ဂိုက္ျပေပးေနတာ ကိုရီးယားဘာသာစကား"
Rikuဟာ သက္ျပင္းဖြဖြခ်တယ္။Rikuနားလည္လိုက္တာဟာ သူနဲ႔Daeyoungတို႔စကားမ်ားမ်ားေျပာဖို႔လိုတယ္။အစက ထင္ခဲ့မိတာက သူတို႔ဟာကေလးေတြမဟုတ္ေတာ့တဲ့အေလ်ာက္ ကာတြန္းကားအေၾကာင္းေတြ ဂိမ္းအေၾကာင္းေတြမေျပာျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး။အဲ့တာဆို သူတို႔ဘာအေၾကာင္းကို ေျပာၾကမွာလဲ။ေကာင္မေလးအေၾကာင္းလား စာအေၾကာင္းလား။အဲ့ဒီအေၾကာင္းအရာေတြဟာ ေျပာျဖစ္ဖို႔ ရာခိုင္ႏႈန္းအရမ္းနည္းတယ္။စကားေတြလြန္ၿပီး ဟိုေန့ညလို သူတို႔ရန္ထပ္ျဖစ္မိမွာ ေၾကာက္ေနခဲ့တယ္။
💌(12) - zawgyi
Start from the beginning
