ကျောင်းမြတ်ခင်းစိမ်းလေးရဲ့ရည်းစားဟောင်းအဖြစ်သို့...(ကျင်းစစ်)

တစ်ကျောင်းလုံးက ကျောင်းသားများနှင့် ဆရာများ၏ သဘောကျနှစ်သက်ခြင်းခံရပြီး လင်းလက်တောက်ပနေသော ထိုသူသည် သူသဘောကျရသော လူသားလေးဖြစ်၏။

ယင်းကျောင်း၏နှလုံးသားမှာ ဂုဏ်ယူခြင်းများဖြင့် ပြည့်နေပြီး လောနေမှုယောင်ယောင်လေးလည်းပါနေသည်။

အံ့ဖွ,ယ်သရဲကျင်းစစ်သည် ကုန်ပစ္စည်းတစ်ခုကစလို့ ချစ်သူရည်းစားအပါအဝင် ကမ္ဘာပေါ်ရှိအကောင်းဆုံးအရာများနှင့် ထိုက်တန်ပေသည်။

သူက ကျင်းစစ်ရဲ့ဘေးမှာ မားမားမတ်မတ်ရပ်နိုင်မည့် အရည်အချင်းရှိတဲ့အထိ ကြိုးစားသထက် ကြိုးစားရပေမည်။

သူက ကျင်းစစ်ရဲ့ ဂုဏ်ယူစရာဖြစ်လာပြီး သူ့ကိုသူ ဘယ်တော့မှ ကျင်းစစ်ကို ဆွဲချမယ့် အမည်းစက်တစ်ခု ဖြစ်ခွင့်မပြုနိုင်ပေ။

“အစ်ကိုကျောင်း အစ်ကို့ရဲ့မွေးနေ့ရောက်တော့မယ်မလား...”

ကျန့်ချွယ်က ဆေးလိပ်တစ်လိပ်သောက်ပြီးတဲ့နောက် အမှိုက်ပုံးထဲသို့ ပစ်လိုက်သည်။

အင်္ကျီလက်များကို မာန်ပါပါလှုပ်ယမ်းလိုက်ပြီး ဆရာလျိုအနံ့မရစေရန် သူ့ကိုယ်က အနံ့များကို ပျောက်အောင်လုပ်နေရင်း ပြောလာသည်။

“ဒီနှစ်ကို ဘယ်လိုဖြတ်သန်းမှာလဲ... တနင်္ဂနွေနေ့မနက်ကျ အတန်းဘယ်နှချိန်လစ်ကြမလဲ...”

ဤအတောအတွင်း ယင်းကျောင်းသည် စာလေ့လာခြင်းတွင် အလုံးစုံနှစ်မြှုပ်ထားခဲ့ပြီး သူတို့နှင့်လည်ပတ်ဖို့ အချိန်မရှိခဲ့ပေ။ ကျန့်ချွယ်က ယင်းကို ဆက်ပြီး သည်းမခံနိုင်တော့။ ကောင်းနိုးရာရာလေးများကို ပြောရင်း အပြတ်အသတ်ကို မြူဆွယ်နေတော့၏။

“တစ်နေ့လုံး ပွဲလုပ်ပြီး ဂိမ်းတွေကစားကြမယ်... ပြီးတော့ ညကျရင် ကခုန်ဖို့ အပြင်ထွက်ကြမယ်လေ...”

ယင်းကျောင်းက သူ့ကို ဗလာအကြည့်ဖြင့်ကြည့်လိုက်သည်။

“ကိုးနှစ်တာစည်းကမ်းတွေက မင်းကို အတန်းလစ်ဖို့ သင်ပေးခဲ့တာလား...”

(Eng T/n: ဒီမှာ သူဘာပြောချင်တာလဲဆိုတာ သိပ်မသိဘူး...)

(Mm T/n: nine-year obligation ဆိုတာ တရုတ်နိုင်ငံမှာ နိုင်ငံသားတိုင်း မူလတန်း ၆နှစ်နဲ့ အလယ်တန်း ၃နှစ် မသင်မနေရ ပညာသင်နှစ်တွေကို ပြောတာပါ... အဲ့ဒီကိုးနှစ်လုံးစာအတွက် နိုင်ငံတော်က အလုံးစုံထောက်ပံ့ပေးပါတယ်...)