hanımefendi? kunigiri,

4

Chigiri, dudaklarının üzerindeki yumuşaklığa anlam veremedi ilk önce. Olmasını tahmin ettiği şey, Kunigami'nin- onu öpmesi kesinlikle değildi!

Kunigami, göğsünden itilmesi ile afalladı. Batırmış mıydı?

Oh- Yüzüne yediği tokat, batırdığını tescilliyordu. Ne olduğunu anlamadan yanağının yandığını hissetti. Kafasının sola doğru kaydığını fark etti ve karşısındaki, gözleri sonuna kadar açılmış kızıla baktı.

"Sen- kafayı mı yedin?!"

"Chigiri-"

"Sakın. Bir daha istemiyorum."

Chigiri, Kunigami'nin lafını ağzına tıktığı gibi banyodan çıkar. Kafasında sadece ani öpücük vardı. Tamam, Kunigami hoş biriydi. Nazik, yakışıklı, anlayışlı falan. Ama onu böyle öpemezdi! Eğer her onu öpene izin verseydi- fahişe olmaz mıydı?

Aiku ve Otoya'nın yanına geldiğinde ise, kusursuz oyunculuğu ile olayı örttü. Öyle ki, yüzü bile kızarmamıştı. Aiku ve Otoya, neler olduğundan habersiz kendilerine en uygun maskeyi Chigiri ile seçiyorlardı.

Kunigami'nin sağ yanağına yediği tokadın kızarıklığı, orada bir süre duracak gibiydi. Karşılık beklediği öpücükten tokat yemek... ağır olmuştu biraz. Çok mu acele etmişti acaba?

Kunigami, banyoda daha fazla tek kalmaya dayanamadı ve diğerlerinin yanına geçti. Amacı, Chigiri'ye düzgün bir açıklama yapmaktı. Ama kendisini dinler miydi? Bilemiyordu.

Şansına, o odaya girerken yüzlerinde maske olan Aiku ve Otoya çıkıyordu. Muhtemelen diğer odadakilere gösterip
hava atacaklardı. Kunigami, tek başına çantalarını toparlayan Chigiri'yi gördü, onu tedirgin etmemek için aralarında mesafe bırakarak konuştu.

"Chigiri."

"Ne var?"

Kunigami derin bir nefes aldı, aklındakileri değiştirmeden söyleseydi onu kaybedeceğini düşündü. Kim sadece 2 gündür tanıdığı birinin onu öpmesine izin verirdi ki zaten? Kendi aptallığıydı.

"Anlık bir hataydı. Cidden özür dilerim. Kendime hakim olamadım sadece-"

Chigiri, ona omuz atarak yanından geçti.

"Hadi ama- Bak. Beni affedebilecek misin bilmiyorum ama... Sadece aramızın böyle olmasını sevmiyoru- istemiyorum yani."

Kunigami'nin en nazik ses tonu ile söyledikleri, Chigiri'yi ağlatmak üzereydi. Hayır, kibarlığı yüzünden değil. Takıldığı yer "anlık hata" kısmıydı.

"Biliyorum, evet. Anlık hata... Normal eninde sonunda. Çok da takmamak lazım falan mı diyeceksin?"

Kunigami'nin bunu demek istemediği gözlerinden belliydi. Öyle ki, söyledikleri ve gözleri çelişiyordu.

"Aslında- evet. Tekrardan özür diliyorum. Bir daha yaşanmayacağına emin olabilirsin."

Chigiri sade bir tebessüm sunar, turuncu kafaya.

"Tamam, o halde."

"Aramızda bir sorun yok- değil mi?"

"Hayır yok."

"Teşekkür ederim. Cidden sevindim..."

Kunigami daha fazla sesini çıkarmayıp, Chigiri'nin etrafı toparlamasına yardım eder. Dolapta katlanmış yer yataklarını hazırlayıp yere sererler. Bir iyilik edip Otoya ve Aiku'nunkileri de halletmişlerdi. İkisi odaya girdiğinde kısa bir sevinç gösterisinden sonra yataklarına girdiler.

"Priz nerede ya?"

"Chigiri kaptı orayı. Çok geç, Otoya."

"Hey! Ama sen de uzanabilirsin oraya. Yer mi değişsek, ha Kuni?"