Strawberry Lips 👄Jikook👄

4.👄Trying To Escape👄

Წარსული დრო

- გაუშვებ თუ სიცოცხლე მოგბეზრდა? - ჰკითხა 16 წლის ჯონგუკმა, ბიჭს რომელსაც პატარა სხეული კედელზე ჰყავდა მიკრული და სველ კოცნებს უტოვებდა.

- მაგრამ შენ თქვი, რომ შენი სათამაშოებით თამაში შეიძლებოდა - ნაგლურად ჩაიცინა და აცახცახებულ სხეულს გახედა.

- მე ვთქვი, რომ მხოლოდ ჩემგან ნებრათვის აღების შემდეგ შეგეძლო მაგის გაკეთება. Ახლა კი სანამ ხელები სათითაოდ მიგამტვრიე მოშორდი ჩემს პატარა ბოზსს - ირონიით გახეხა ჯიმინს რომელიც თვალებით შველას სთხოვდა ჯეონს.

- კარგი, ხო - დაემორჩილა უფროსს და იქაურობას მოცილდა.

- აქ მოდი - უბრძანა ქერას.

- რატომ? - შიშით შეეკითხა და შიშისგან ნაბიჯი ვერ გადადგა.

- მოხვალ თუ აქვე გადაგკუზო? - გამომწვევად გაუღიმა. Ჯიმინიც მასთან მივარდა.

- კარგი ბოზი ხარ - თქვა და უკანალზე ხელი მწარედ წამოარტყა, რაზეც ქერა უხერხულად შეიშმუშნა. - წამოდი გავერთოთ. - ეშმაკურად ჩაიცინა.

- არ მინდა - ძვლივს გასაგონად ამოილუღლუღა, მაგრამ მისმა სიტყვებმა Ჯონგუკის ყურებამდე მაინც მიაღწია.

- არ მიკითხავს გინდა თუ არა - თვალები სიბრაზისაგან აენთო და ჯიმინი რომელიღაც, თავისუფალ საკლასო ოთახში შეათრია.

Ხელში აიტაცა და მერხზე შემოსვლა. Ტუჩებში ცხოველივით კოცნიდა და საჯდომზე ხელებს მაგრად უჭერდა. Ჯიმინი შეწინააღმდეგებას ცდილობდა, მაგრამ არ შეეძლო, Ჯონგუკი მასზე მეტად ძლიერი იყო.

- გთხოვ გამიშვი - შეევედრა და აცრემლებული თვალები შეანათა.

Ჯონგუკი კი მას არ უსმენდა, დალურჯებებს უტოვებდა ყელზე, მისი ენით ჯიმინის პირში ოსტატურად იკვლევდა გზას და ტუჩებზე მანამ კბენდა სანამ სისხლი არ წამოუვიდა.

- დღეისთვის სულ ეს იყო პატარავ. - თქვა როდესაც კოცნები შეწყვიტა. - და კიდევ, ეს დალურჯებები კარგად გამოაჩინე - საზარლად გადაიხარხარა და საკლასო ოთახი დატოვა.