Adamları takip etmeye başladım. Arka kapıya doğru ilerledik. Kapı açıldığında dışarı çıktım. İleride siyah bir araba duruyordu. Adamlar kapıyı açtığında içeri girdim. Köşedeki koltuğa oturup bir an önce Atlas'ın gelmesini bekledim.

Atlas kanayan kolunu ceketi ile saklayarak dışarı çıktı. Tahmin ettiği gibi 3 tane kamera onu izliyordu.

"Patron iyi misin?" Kulaklığında duyduğu ses ile bakışlarını kameradan çekti.

"Sana güvenmekle doğru karar vermişim Samet aferin." Atlas depodan uzaklaşıp arabaya doğru ilerledi.

"Sizin ve Efsan hanımın güvenliği için planı özenle yaptım Patron. Bu gece eve gelmeyin. Cevdet Bey gelirse sorun çıkabilir." Atlas Samet'in söyledikleri ile yerinde durdu.

"Selin orada."

"Ben bizzat onu koruyacağım. Size de bilgi vereceğim."

"Kardeşim sana emanet Samet. En ufak bir olayda beni arıyorsun. Yarın erkenden eve geleceğim. Selin'in saçının teline bile zarar gelirse sakın karşıma çıkmaya cesaret etme."

"Tamam patron." Atlas kulaklığını çıkarıp derin bir nefes aldı. İçi rahat değildi. Selin onun herşeyiydi onu bu gece yalnız bırakmak istemiyordu. Ama koruması gereken bir kişi daha vardı. Samet olduğu için biraz daha rahattı.

Arabaya bindiğinde Efsan sıkıca sarıldı. Kollarını beline sarıp kokusunu içine çekti.

"Atlas benden vazgeçtiğini düşündüm. Orada öyle söyleyince çok korktum." Atlas Efsan'ın yüzünü ellerinin arasına alıp yanağını okşadı.

"Ben senden asla vazgeçmem Efsan. Sadece seni korumak zorundaydım. Eğer orada öyle davranmasaydım. Babam seni benden uzaklaştıracaktı."

"Peki şimdi ne yapacağız?" Atlas olanları düşünmeye başladı.

"Babam çok tehlikeli Efsan. Seni ondan korumam gerekiyor. Bu yüzden seni öldü bilecek. Bu gece Eve gitmeyeceğiz büyük ihtimal eve gidip her yeri araştıracak. Yarın sabah erkenden geri döneriz sonrası içinde bir çözüm bulacağım."

"Peki annem ona zarar gelmez değil mi?"

"Samet orada olacak. Endişelenme her şey benim kontrolümün altında." Atlas şoföre dönüp şuanda Efsan için en güvenli olan yeri söyledi.

"Arabayı dağ evine sür."

"Emredersiniz efendim." Atlas kanayan kolunu tutarken Efsan elbisesinden bir parça kesip ona yaklaştı. Kanayan yeri sıkıca bağladı.

"Benim için her seferinde yaralanıyorsun Atlas. Sana zarar veriyorum."

"Ölümüm senin ellerinden olsa bile sesimi çıkarmam Efsan. Senin için herşeyi göze alırım." Atlas Efsan'ı göğsüne çekip kokusunu içine çekti. Şimdi kolunun acısını hissetmiyordu çünkü yanında sevdiği kadın vardı.

Araba durduğunda karşımızdaki dağ evine baktım.

"Hadi." Atlas arabadan indiğinde bende peşinden indim. Dağ evinden başka bir şey yoktu. Etraf zifiri karanlık ve sessizdi.

TAKINTI Where stories live. Discover now