Evren: Blind Line

190 25 45
                                    

Karanlık bir boşluğun ortasındayım...
Neredeyim ben?
Sanki düşüyorum yoksa uçuyor muydum?

Bir anda gözlerimi açtım. Gözlerim olması gerekenden farklı şeyler görüyordu.
BİR DAKİKA! NE ‽

Aman Allah'ım bu da ne!!
Her taraf laciverte boyanmıştı resmen!

Yok canım,yeni uyandığım için bana öyle geliyordur.Gözlerimi ovdum.
HAYIR!
NASIL!! ÇILDIRDIM MI BEN!
Tekrar ovuşturdum,etrafa tekrar baktım.

HAYIR!BU NASIL OLABİLİR!?
SANIRIM BAYILACAĞIM.
Etrafa daha da fazla bakmaya başladım.

Topraktan tut havanın rengine kadar her şey lacivertti.
Neresiydi burası? NEREDEYİM BEN!!?

HAYIR HAYIR SAKİN OL ELENA
Elbet tek ben değilimdir birileri de vardır belkide ha?

Elena:Kimse yok mu!? Burdayım ben! Yardım edin bana!
Hayır,hiç bir ses yok. Sesi bırak bir çıt bile yok.

Gözlerim dolmaya başladı ama hayır elbet birileri vardır. Ayağa kalkmaya çalışmamla beraber yere düşmem bir oldu.

Elena: Şakasın!? Gerçekten nasıl kan aka bilir! Kılımı bile kıpırdatmadım.

Ayağımda oldukça büyük bir kanama vardı.

Elena: Off şimdi ne yapacağım!

Etrafa bakınmaya başladım. Etrafta lacivert ağaçlar dışında bir şey yoktu resmen.

Karşımda duran ağaca doğru gittim. Büyük bir yaprağına uzanmaya çalıştım.

Sonunda kopartmıştım. Yerdeki uzun otu yerinden çıkarttım. Yere oturduğum an her yerimde hafif ağrılar oldu.Yine de bir şekilde ayağımı sardım.

Ellerimi başıma geçirip ovmaya başladım. Yaşadığım durumu sindirmeye çalışıyordum.

Elena: Umarım bir kabusun içindeyimdir. Yoksa...Bi dakika Ne oluyor!?

Bir yerlerden ses gelmeye başlamıştı. Sesin geldiği yeri kestirmeye çalışıyordum.Ses gittikçe daha da yaklaşıyordu.

Elena:KİM VAR ORADA! KİM VAR ORADA DEDİM!!

Korkudan vücudum titriyor,ayaklarım beni taşımıyordu.Yığılacak gibi hissediyordum.

Daha ne yaşadığımı bile anlayamazkez arkamda bir nefes hissettim.

Hızlıca arkama döndüm.

X:En son senin gibi birini 10 yıl önce görmüştüm.

Elena:Aaaağğ!! SEN KİMSİN!‽

Önümde 40 yaşlarında , mavi zırhlı ve teni hafif mavi olan bir adam duruyordu.

X:Sakin ol yaratık!

Elena: Ne diyorsun sen be!? Ne yaratığı!? Asıl sensin yaratık!

X:Ordan bakınca ben mi yaratık gibi görünüyorum!? Burda belkide en farklı olan sensin.

Elena:NERESİ BURASI!? NEREDEYİM BEN!? SEN KİMSİN!?

Bir anda kolumdan tutulup sürüklenmeye başladı.

Elena:Ne yapıyorsun !? Bırak kolumu!

Sert bir şekilde kolumu ellerinin arasından çektim.

X: Bana bak! Eğer yaşamak istiyorsan bazı kurallara uymak zorundasın!

Elena:Ne kuralı!?BEN SENİN KURALLARINA ASLA UYMAM!!

X:Hmm peki,bil bakalım bu kurallar kimin?

Elena:Ne diyorsun sen?ağzında geveleme!

Bana yaklaştı. Sinirli bir şekilde suratına bakıyordum .

X:Her yaşamak isteyen bu kurallara uymalı ama sen pekte yaşamak istemiyor gibisin ha küçük kız?

Diyip sırıtarak tek kaşını kaldırdı.

Elena: Benden ne istiyorsun sen!?

X:Bu kurallara uymanı

Elena: Bu kurallara uymayı neden bu kadar çok istiyorsun?

X:Gittiğimiz yerde görürsün.

Elena:Neyi göreceğim? Hem ben hiç bir yere gitmiyorum!

X:Benlik problem yok. Ne de olsa askerler senin kafanı ke*ecek.

Elena: Ne diyorsun sen? Ben hiç bir şey yapmadım!?

X:Senin gibi kaçakları gördüklerinde kafalarını ko*armaktan büyük bir zevk alırlar.

Elena: Neden böyle bir şey yapıyorlar?

X: Evine yabancı biri girince , buyur otur mu dersin?

Elena: Demem ama kafalarını da ko*artmam

Adam yüzüme boş boş bakıyordu. Çok kurcalamak istemiyordum. Çünkü kafamı seviyorum.

X:Geliyor musun?

Kafamı sallamakla yetindim.
X: O zaman buyur .

Adamı takip etmeye başladım.

...
Ne kadar zaman geçtiğini bilmiyorum.

Tüm algılarım yok olmuştu. Yanımdaki adama döndüm.

Elena: Sen kimsin?
Adam yüzüme bakıyordu.

Elena: Yani adın ne, nerelisin?

Biraz durdu sonra o da bana döndü

X: Adım Daniel. Sen?

Elena: Adım Elena. Nerelisin?

Daniel: Buralıyım yani Blind Line

Elena: Blind Line ? Nedir o ?

Daniel: Yaşadığım evrenin adı işte . Benim gibilerin yaşadığı yer.

Elena: Nasıl yani?

Sorduğum soruya cevap vermemişti.

Elena: Nasıl yani? Senin gibi derken ?
Buna da cevap vermemişti

Elena: Bir şey söylesene Daniel!

Daniel: Her şeyi sormayı kes!!

Yakında sende görürsün! Hemde o halde yaşayarak!

Elena: Ne demeye çalışıyorsun‽Neyi yaşayacağım!

Daniel: Sadece yürü Elena!!
Sustum yoluma devam etmek zorundaydım. Daniel'in söylediklerinden sonra extra bir strese girmiştim .

KARANLIK EVRENLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin