ÖZÜR DİLERİM EFENDİM

5 1 0
                                    

Elena'dan

Araba, etrafı duvarlarla kaplı bir yerin önünde durmuştu. Duvarın arkasında geniş ve uzunca kuleler vardı. Her kulenin terasında konsey askerlerinden bulunuyordu. Kuleler zikzak bir şekilde olduğu için hepsi rahatlıkla görünüyordu.

Arabanın kapısı açılır açılmaz kolumdan hızlıca dışarıya çekildimiştim. Kafam arabanın üst cam bölgesine çok sert bir şekilde vurmuştu. Kollarımdan tutan asker bir anda kolumu bırakıp boynunu eğmişti.

Bunu garipsedim, neden böyle bir şey yaptı?

Asker: Özür dilerim efendim!

Drakss sert adımlarla yanımdaki askere yaklaştı. Ben ise sızlayan kafamı olmakla meşguldüm.

Drakss: Sizi dikkatli olun diye tembihlemedim mi!?

Asker: Özür dilerim efendim! Bir daha tekrarlanmayacak.

Drakss: Merak etme bir daha tekrarlanamayacak! Daha doğrusu bir daha tekrarlayamayacaksın!

Drakss elini havaya kaldırıp iki parmağı dışında tüm parmaklarını kapatmıştı.

Parmaklarını askerin gözlerine saplamıştı.

Çığlık atmaya çalıştım ama ağzıma bağlanan bez bunu engel oluyordu. Alexsandra gözyaşlarını çoktan serbest bırakmıştı. Ya aynısını bize yaparsa? Hayır ölümüm böyle olamaz.

Drakss askerin gözlerine parmaklarıyla oymuştu. Asker acı çığlıkları kulağında yankılanıyordu. Gözlerimdeki yaşlar birbirini beklemeden akmaya başladı. O askerin ölmesini geçirdim içimden. Çünkü emindim onu sağ bırakıp ölmekten beter yapabilirdi.

Ve aynısını bize de uygulayabilirdi.

En sonunda onun canını almıştı Ama bize unutulmaz bir travma bıraktı.

Drakss: Gördüğünüz değil mi! O bir suç işledi! Benim esirime zarar verdi! Bunun karşılığında hayattan silindi!

Herkesin gözüne korku ve endişe vardı.

Drakss: Şimdi korkaklık yapmayı kesin! Askerler! İçeriye geçiyoruz!

KARANLIK EVRENLER:KONSEY'E GİRİŞNơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ