ကျွမ်းကျင်စားဖိုမှူးစနစ် (ယွမ်ကျိုး)

အပိုင်း(၄၇)

ယွမ်ကျိုးက ခေါက်ဆွဲစွပ်ပြုတ်အချိုကို ဗန်းပေါ်တင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဆော့စ် ပြင်ဆင်မှုကို စတင်သည်။ ထိုစဥ် ယွမ်ကျိုးက စမ်းသပ်မှုလုပ်ဆောင်ရန် ကြိုးစားသည်။ ဆော့စ်ကို ဗန်းပေါ်တင်လိုက်သောအခါ တည်ခင်းရန် အဆင်သင့် ဖြစ်နေပါပြီ။ ယွမ်ကျိုး၏အပြုအမူကို စနစ်က ထင်မြင်ချက်ပေးခြင်း မရှိပေ။

ထို့ကြောင့်  သူက ဖောက်သည်များဆီ ဗန်းကို သယ်ဆောင်သွားပြီး ပုံမှန်အတိုင်း ဟင်းပွဲများကို တည်ငြိမ်စွာ ချပေးသည်။

“ဝိုး၊ ပူပူစပ်စပ် ဟင်းအနှစ်ပဲ။ အမဲသားနုပ်နုပ်စဉ်းဟင်းအနှစ်ပဲ။ အခုလို ပူပူစပ်စပ်ဟင်းပွဲကို ရောင်းပေးလို့ တကယ်ဝမ်းသာတယ်။ ပူပူစပ်စပ် ဟင်းအနှစ်လေးကို စားရတော့မယ်” ဝူဟိုင်းက သူ့အရှေ့က ပန်ကန်ပြားလေးကို ဝမ်းမြောက်ဝမ်းသာ ငေးကြည့်သည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးက ပျော်ရွှင်မှုများ လွှမ်းခြုံနေသည်။

ဝူဟိုင်းက ခေါက်ဆွဲစွပ်ပြုတ်အချိုကို ကြည့်ပြီး ပူစပ်စပ် ဟင်းအနှစ်ကို ကြည့်သည်။ သူက အကြံပေါ်လာ၍
ဆော့စ်အနှစ်ပန်ကန်ပြားကို မြှောက်ကာ ခေါက်ဆွဲပြုတ်ထဲ လောင်းထည့်ရန် ဟန်ပြင်သည်။

“အားနာပါတယ်။ ခေါက်ဆွဲပြုတ်ထဲကို တခြားဟာတွေ ရောထည့်လို့ မရပါဘူး။ ဒီဟင်းပွဲက သူ့ဘာသာသူ အရသာရှိပြီးသားပါ” ယွမ်ကျိုးက ခေါက်ဆွဲပန်းကန်ကို လှမ်းဆွဲပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြောသည်။

“အမ်” ယွမ်ကျိုး၏စကားလုံးများကြောင့် ဝူဟိုင်း နှုတ်ဆိတ်သွားသည်။ သို့တိုင် ဆော့စ်ပန်ကန်ပြားကို ကိုင်ထားဆဲ ဖြစ်သည်။

'ဒါက ဘာသဘောလဲ။ အကျိုးအကြောင်း မဆီလျော်ဘူး။ ခေါက်ဆွဲပြုတ်ထဲ ဟင်းအနှစ်ထည့်လိုက်တော့ ဘာဖြစ်မှာမို့လို့လဲ' ဝူဟိုင်းက ယွမ်ကျိုးကို မကျေမနပ် ကြည့်နေသည်။

“သူဌေးယွမ်။ ပူပူစပ်စပ် အစားအသောက်တွေ မစားရဘဲ မနေနိုင်ဘူး။ ဒါတွေ မစားရရင် ငါသေလိမ့်မယ်” ဝူဟိုင်းက ယွမ်ကျိုးကို လေးနက်သောအမူအရာဖြင့် ကြည့်နေသည်။ သူ့အမူအရာက သေရေးရှင်ရေးတမျှ အရေးပါသော ပုံစံဖြစ်သည်။ သူ့မျက်ဝန်းများက နာခံမှုကို မလိုလားသော မီးတောက်များဖြင့် ဟုန်းဟုန်းတောက်နေသည်။