Prologue

5 2 0
                                    

"YOU won't take even one of our children with you, because you decided to leave so you can't expect anything from me!!" pasigaw ni dad habang pinipigilan niya si Cade.

"No! Dadalhin ko silang lahat!!" hagulgol ni mom.

Me and Cade is old enough to know what really happened while Daniel keep playing at sofa. They keep fighting until cade collapse because of crying so much.

Nang itakbo siya ni mom sa hospital 'yon na ang huling araw na nakita namin siya ni Daniel. That same night we left the Philippines and grew up here in London and here I finished my two courses.

Ever since I really dreamed of being a veterinarian and it because of my favorite puppy that mom give me on my 7TH Birthday and that was the very best and happiest birthday I had. But everything I've dream is not easy to fulfill not because of money but because of dad. He agreed to let me do the course I wanted but running his business is what I should focus on. Since Cade and mom left my life is miserable and I really hate my own father.

"Kuya, Why are we still not going home to the Philippines?" Daniel asked me.

"Why are you asking me that? Ask your dad." I answered angrily

"Okay, fine."

Noong makapagtapos ako ng kolehiyo at nakapag ipon ng pera ay sinubokan kong bumalik ng pinas para doon na mag stay kay mama ngunit bago pa man ako makalabas ng bahay ay mayroon ng sumalubong sa'kin na mga bodyguards at dali dali akong dinala sa kwarto. Dalawang buwan akong kinulong ni dad sa bahay. Paglabas ko nang kwarto nakahanda na ang lahat para sa pag uwi namin ng pinas.

"I hope you learned from what you did. Let's talk about it later when we arrive in the Philippines." walang kahit na anong reaksyon sa kanyang mukha nang makasalubong niya ako.

"Kuya Chase, dad told me na kakausapin niya daw tayo pagdating sa bahay" alalang saad sa'kin ni Daniel.

Dahil sa ginawa ko mukhang nadamay ko si Daniel.

Mr. Cadbury delivered us behind the sprawling hacienda to board one of dad's private planes. When we got on the plane, at least one of our bodyguards except Mr. Cardbury left.

"What happened?" Daniel asked Mr. Cardbury.

"Kay Mr. Marchése kay magtanong kung ano ang nangyayare" seryoso n'yang sagot kay Daniel.

Alam kong lahat ng ito ay nakaplano na at may dahilan. 13 hours and 5 minutes ang naging byahe namin mula London pauwi ng pinas kaya naman minabuti ko munang pinaalam sa butler ni dad na magpapahinga muna kami.

When I entered my old room, I just remembered what happened, especially when Cade and I were playing and Daniel was sleeping soundly in my bed.

Hindi pa man ako nakahiga sa kama ay biglang nagtatatakbo si Daniel sa'kin habang umiiyak.

"Kuya please, Tell dad not to throw away the things left by mom and brother Cade. Please!!" hagulgol na paki-usap ng kapatid ko.

Dali dali kong tinungo ang silid ni dad na naabutan ko siyang may kausap na designer.

"Pwede ka bang makausap Mr. Douglas Marchése!" nagtitimpi kong paki-usap.

Agad namang lumabas ang kanyang personal designer at si Mr. Cardbury.

"What did your brother report to you again? It nonsense as for things that have no value anymore." walang kahit anong paghihinayang n'yang sinabi.

Kaya naman bigla nalang akong sumabog. "Yes, those things are worthless to you but don't you think that's the only thing my brother and I are holding on to to stay in this place!!"

"I Know! But didn't you think that your mom has forgotten you two? She didn't make a way to build us again and she didn't fight to get you to me"

"Really dad! Wala ka talagang alam." lumabas ako ng kanyang kwarto at hindi na hinintay kung ano ang sunod n'ya pang idadahilan. Inaya ko si Daniel na pumunta sa dating kwarto ni Cade na ngayon ay storage room na.

"Kuya sa tingin mo totoo lahat ng sinabi ni dad? Hinayaan naba talaga tayo ni mom at tinanggap nalang na si kuya Cade ang anak niya?" ginulo ko ang kanyang buhok sabay akbay sa kanya.

"Wag kang maniniwala sa matandang 'yun. Alam mo ba ginawa n'ya ang lahat para lang hindi tayo makuha ni mom sa kanya. Kung hindi lang ako nagpahuli sa kanya noong kausap ko si mom siguro matagal na nating nakasama si mom."

"What are your plans now brother? we are here in the Philippines, kaya na nating hanapin at puntahan sila kuya at mom." kaya ko naman pero alam kong gagawa na naman si dad ng paraan para hindi kami magkita ni mom.

"Don't worry, Dan. Kuya will do anything para hindi matulad sa'kin ang buhay mo." ginulo ko ang buhok n'ya.

Ilang oras lang kaming nanatili sa storage room dahil dumating na naman ang mga tauhan ni dad para maglinis at baguhin ang pagkakaayos ng mansion at disenyo nito.

I will talked to dad and make an agreement, para naman maging malaya ang kapatid ko sa mga bagay na gusto n'yang gawin at makapagtapos sa kursong kanyang ninanais.

After we finished dinner, I went straight to my newly arranged room, somehow the designer got the arrangement I wanted in my room and the same thing with Daniel.

Before getting ready to sleep. Naalala ko na natabi ko pala ang isang papel kung saan nakasulat ang address at numero na binigay ni mom bago pa ni dad makuha ang cp ko. Kaya naman nakabuo ako ng plano na alam kong hindi tatanggihan ni dad.

Kalen Chase never give up on trying to find a way so he could see and be with his mother and his brother. He had prepared everything. Alam niya kung gaano katalino ang kanyang ama kaya naman mas minabuti niyang lagpasan ang kakayahan nito.

Lahat nang gagawin niya para bukas ay nakaplano na. Hindi rin ito matatangihan ng kanyang ama.

Nilabas niya ang litratong nakatago sa kanyang wallet, tinitigan niya ito hanggang sa tuloyan na siyang nilamon ng antok.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Mar 06 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Marchése Boys Series 2  :  His Beautiful Lie's Where stories live. Discover now