Part-2
" ေစာဦးေနာင္ မင္းမဒီ့ဆီကအေျဖရၿပီလား"
"ေအးရၿပီေလ "
"ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ"
"၂ပတ္ ျပတ္ေတာင္ျပတ္သြားၿပီ"
"ျမန္လွခ်ည္လားဟ"
"ဒီတိုင္းအဆင္မေျပလို႔"
"၂ပတ္ထဲနဲ႔ေျပတယ္မေျပဘူးရိွလားဟ"
ေနမ်ိဳးစကားေၾကာင့္သူပုခံုးတြန္႔ျပလိုက္သည္။ ဒါသူ႔ျပႆနာမွမဟုတ္တာ ရစ္တတ္တဲ့မဒီ့ျပႆနာေလ။ သူ႔ကိုအာရံုေနာက္ရင္ဘယ္ေလာက္လွလွမတြဲခ်င္တာ။
"ေဟ့ေကာင္ third yearေရာက္ေတာ့မွာ။ အလုပ္ေလးဘာေလးရွာထားဦး"
"ငါကအေဖ့လယ္ပဲကူညီမလို႔ မဟုတ္လဲလခစားျဖစ္မဲ့တူတူ ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္မွာေပါ့"
"ငါလဲအပိုဝင္ေငြရွာမလို႔ ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲေတြးေနတာ"
"မင္းအေဖကစပါးစက္ပိုင္တာကို ဝင္လုပ္ေလ"
"ေျခခ်ဳပ္မိတယ္ကြ"
"အဲ့တာဆိုလဲရွာေပါ့ကြာ"
ေနာင္ကတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေပမဲ့ အေၾကာတင္းလို႔သူမ်ားအလုပ္နဲ႔လဲေျပမယ္မထင္ပါ။ အေဟာက္အဟမ္းခံရရင္ျပန္ေျပာမိမွာ။
"ျမန္ျမန္ၿမိဳကြာ အတန္တက္ရဦးမွာ"
"ထူးထူးဆန္းဆန္း"
"ငိုးမသားရဲ့ အတန္းထိုင္ဦးမွေပါ့။ ဆရာမကလုပ္ေတာ့မယ္"
"ေအးပါကြ ေနပါဦး မင္းကလဲ"
စိတ္ျမန္တဲ့ေကာင္မို႔ေကာက္ခနဲထတာနဲ႔ ေနာက္ကေျပးလိုက္ရတာပဲ။ လင္းေစာဦးေနာင္ ဒင္းကဝကၤပါလိုပဲ ခန္႔မွန္းရသိပ္ခက္တာ။ ဘယ္လိုအမွီလိုက္ရမလဲကိုမသိဘူး။
"သားႀကီး မင္းအလုပ္ရွာေနရင္ငါတစ္ခုေတြ့ထားတယ္"
မိုးႀကီးစကားေၾကာင့္သူေခါင္းေထာင္ကာၾကည့္ေတာ့
"ဒီလိုကြ ဦးေလးထြန္းကဂိုက္ဆရာရွာေနတာ၊ သူ႔သမီးကတြက္စာလိုလို႔တဲ့ မင္းကစာသင္တတ္တာပဲ၊ လုပ္ၾကည့္ပါလား"
"ေအးဟုတ္တယ္ မင္းကငယ္ငယ္ထဲကစာရွင္းတတ္တာပဲဟာ"
"ဟာ ျဖစ္ပါ့မလား။"
YOU ARE READING
ေဝးမ်ားေဝးရင္ ဝေးများဝေးရင်
Romance"အခ်စ္ဦးဆိုတာဘာလဲသိလား၊ ရိပ္ၿငိမ္အတြက္ကိုႀကီးကအခ်စ္ဦးပဲ စရင္ခုန္ဘူး၊ စခ်စ္ဘူးတဲ့ အခ်စ္ရဆံုးေသာပထမလူပဲ။ အဲ့အခ်စ္ကိုကိုႀကီးတားလို႔မရဘူး သိရဲ့လား " "မင္းအခ်စ္ကိုမတားပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့ငါထပ္မခ်စ္ရဲဘူး မင္းငါ့ကိုထားခဲ့တာ ဆယ္စုႏွစ္စာပါ။ ငါမရဲေတာ့ဘူး" "ဒါဆိုတစ္...
