GEÇMİŞTE SIKIŞMIŞ KUKLA

Start from the beginning
                                    

Yavaşça yatağa bıraktığında gözlerimle aynı renk olan gözlerine baktım. Gözlerimden yaşlar akmaya devam ederken üzgün bir şekilde yüzüme bakıyordu. Yatağın kenarına oturup beni göğsüne çekti, elleri yavaşça saçlarımda geziyordu. Bu oda üstüme üstüme geliyordu, sanki biri gırtlağımı sıkıyordu. Ölüm annemi almıştı, ama benden de geriye bir bırakmamıştı...

"Abi, dayanamıyorum... Annemi öldürdüler, benim annemi öldürdüler..." Hıçkırıklarım arasında zorlukla konuştuğumda nefes alamıyor gibi hissettim.
Gözyaşlarım tişörtünü ıslatıyordu, elleri şefkatle saçlarımda geziyordu.

"Çok canı yandı... Gözümün önünde çırpındı kaç dakika... Ellerime kanı bulaştı, annemin kanı durmadı bir türlü..." Nefesim boğazıma takılıyordu,"ben annemi istiyorum, benim annem çok üşür, buz gibi bir yere koydular onu... Ne olur bir şey yap, benim çok canım yanıyor..." Başım dönüyordu, kulaklarımın dibinde annemin sesini duyuyordum... Silah patladığı an attığı acı dolu çığlığı...

"Serdar abim niye gelmedi?" İçimde büyük bir korku vardı; abim durmayacaktı, annemden sonra onu da kaybetmekten korkuyorum.

"Haberi yoktu, yarım saat önce haberi oldu."Nedenini bilmediğim bir sebeple şehir dışına gitmişti Serdar abim. Zaten ne olduysa o gittikten sonra olmuştu. Abimin gidişi Yiğit'i öfkeden delirtmişti.

"Çamlıbel'den çıktım yayan
Dayan, ey dizlerim dayan
Bacı atlı, kardaş yayan."

Omuzlarım sarsılarak ağlamaya başladım,Fırat abim bana endişeyle bakmaya başladı, umursamadım. Defalarca annemden dinlediğim ninniyi o öldükten sonra söylemek kalbime dayanılmaz bir azap veriyordu.

"Nenni nenni, nenni nenni
Nenni nenni, nenni bebek, oy.
Nenni nenni, nenni nenni
Nenni nenni, nenni bebek, oy."

Nefes alamıyor gibi hissettim, annemin güzel sesini özledim şimdiden. Gözyaşlarım durmak bilmiyordu, bütün bedenim titremeye başladı.

"Bebeğimin beşiği çamdan.
Baş ucunda durur tavşan.
Bey babası gelir Şam'dan..."

Gözyaşlarımı silmedim, aktılar. Annemi gömecekleri gerçeği çarptı yüzüme. Daha fazla ağlamaya başladım.

"Selen! Bana bak! Selen!" Fırat abim korkuyla bana bakmaya başladı.

"Çamlıbel'den çıktım yayan.
Dayan, ey dizlerim dayan.
Bacı atlı, kardaş yayan..."

Annemi gömeceklerdi, benim annem karanlıktan korkar. Yıldızların ışığı bile aydınlatmaz mezarları... Nefes alamadığını hissederek elimi boğazıma sardım.

"Selen, kendine gel!" Fırat abimin kolları arasında şiddetli bir şekilde ağlamaya devam ettim. Annemin Kanlar içindeki hali geldi gözümün önüne.

"Anne..." Kulaklarımda annemin sesi yankılandı.

"Selen, bana bak!" Fırat abim beni sarsarak kendime getirmeye çalıştı.

"Anne..." Sesim fısıltı gibi çıktı.
Benim annemi gömeceklerdi, benim annemi karanlık bir mezara hapsedecekler!

"Anne!" Çığlığım bütün evde yankılandı. Hayır! Annemi gömmesinler.Benim annem karanlıktan korkar...

"Selen, abim...Bana bak..." yüzümü avuçları arasına aldı,"sakinleş lütfen..." Kolları arasında titremeye devam ettim.

GEÇMİŞİN KUKLASI +18Where stories live. Discover now