ကျွမ်းကျင်စားဖိုမှူးစနစ် (ယွမ်ကျိုး)

အပိုင်း(၄၄)

"ရောက်ပြီ။ ဒီဆိုင်ပဲ၊အထဲဝင်ကြမယ်" ဝူအန်းလုက သူ့လက်အောက်ငယ်သားများကို စကားလှည့်ပြောပြီးနောက် သူက အရင်ဆုံး စားသောက်ဆိုင်ထဲ ဝင်ရောက်သွားသည်။

"ဒါက နာမည်ကြီးနေတဲ့ စားသောက်ဆိုင်လား။ ဒီဆိုင်လေးက သေး‌လှချည်လား" မားဝေက အသံနှိမ့်လိုက်ပြီး သူ့ဘေးနားက လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက် ရှောင်လျှိုကို ပြောလိုက်သည်။

"စောင့်ကြည့်ရသေးတာပေါ့။ ငါတို့သူဌေးက တွန့်တိုတဲ့သူ မဟုတ်ပါဘူး" ရှောင်လျှိုက မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ခေါင်းခါသည်။

"အော်ဒါများများ မှာကြမ
ယ်။ကော်မရှင်ခက မနည်းလောက်ဘူး" နောက်ဆုံးလူက မကျေမနပ်ပြောဆိုပြီး စားသောက်ဆိုင်ထဲ ဝင်ရောက်လိုက်သည်။

"ရက်ရောတဲ့လူတွေလည်းတစ်ခါတစ်ရံ ကပ်စေးနဲတတ်တာပဲ" တခြားသော လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်များကလည်း တီးတိုးရေရွတ်သည်။ သူတို့မန်နေဂျာက ရက်ရောသောလူဖြစ်ရန် မျှော်လင့်ပြီး မားဝေက စားသောက်ဆိုင်ထဲ ခြေချလိုက်သည်။

သို့သော်ငြားလည်း စားသောက်ဆိုင်အတွင်း ပြင်ဆင်မှုက ရိုးရှင်းသည်ဟု ခံစားမိသည်။ လူအများအပြားက သူတို့ထိုင်ခုံ‌ပေါ်မှာ ထိုင်နေပြီး ကွေးနေသောထိုင်ခုံရှည်နောက်မှာ မတ်တပ်ရပ်နေသော အမျိုးသားနှင့် စကားပြောနေသည်။

စားသောက်ဆိုင်ကို လှည့်ပတ်ကြည့်ရှုပြီး စားပွဲထိုးပင် မရှိခြင်းကို သိရှိသွားသည်။ ထို့အပြင် ထိုင်ခုံအရေအတွက် နည်းနည်းသာ ရှိသည်။ သေးငယ်သောစားပွဲနှင့်ထိုင်ခုံ(၂)ခုက ဝင်ပေါက်မှာ ရှိသည်။ စုစုပေါင်းထိုင်ခုံအရေအတွက် ၈ခုံသာရှိ၍ စားသုံးသူ ၈ယောက်သာ စားသုံးခွင့်ရှိ‌သော အနေအထားဖြစ်သည်။ ပြင်ဆင်ပုံနှင့်အနေအထားကလည်း ဆိုးရွားလွန်းသည်။

"ငါတို့ကို ဒီလို စုတ်ချာလွန်းတဲ့နေရာကို ခေါ်လာရလား" မားဝေက အသံနှိမ့်ကာ တီးတိုးပြောသည်။

"ငါတို့ကို အကောင်းဆုံးဟင်းလျာတွေကို တည်ခင်းမယ်လို့ ပြောခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလား။ တကယ့်ကို ခမ်းနားထည်ဝါတဲ့အစားအသောက်တွေက ဒီနေရာမှာ ရပါ့မလား" မကျေမနပ်လေသံဖြင့် မားဝေက ရှောင်လျှိုလက်ညွှန်ပြသောနေရာကို ကြည့်လိုက်သည်။