ငါကနေ့တိုင်းအချိုတွေကျွေးနေတယ်တဲ့

"မင်းရဲ့ပါးပါးက မင်းမားမားကို ဆုံးရှုံးရမှာကြောက်လို့ပါ"

ချီချန်အန်းက ရွှီလော့ယန်ကိုကြည့်ရင်း သူနှလုံးသားလေးကပါ နူးညံလာရသည်။

ချစ်ခြင်းမေတ္တာအပြည့်နဲ့ မင်းလူ့လောကကြီးထဲကိုရောက်လာရတာ သိပ်ကောင်းတာပဲ။

သူ့ခြေဖဝါးအားဖိကပ်ထားတဲ့အရေပြားကပူနွေးလာတာကိုခံစားမိတော့ ရွှီလော့ယန်ကသူနေနေတဲ့ပုံစံအားပြောင်းလိုက်ကာဆက်ပြီး "တစ်ခါ အဖေက အင်တာဗျူးတစ်ခုမှာသူ့ကိုယ်သူ ၀န်ခံဖူးတယ် သူကအရည်အချင်းပြည့်မှီတဲ့အဖေတစ်‌ယောက်မဟုတ်ကြောင်းကို၊သူကမနာလိုဖြစ်နေတာ ကျွန်တော်ကအိမ်မှာ အမေရဲ့အာရုံစိုက်မှုကိုခိုးထားတယ်ဆိုပြီး၊ ငယ်ငယ်တုန်းကဆို အမြဲကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ဆော့ရတယ် သူတို့နှစ်ယောက်က လက်ထပ်ထားတာကြာနေတာတောင်မှ နေ့တိုင်း အချစ်ရဲ့ချဉ်စူးစူးအနံထွက်နေတုန်းပဲ အရမ်းနံတာပဲ"

ရွှီလော့ယန်ရဲ့ရယ်မောသံကပျောက်သွားကာ"ဒါပေမယ့် အဲ့နောက် မားမားကနှလုံးရောဂါနဲ့ဆုံးသွားတယ် ကျွန်တော်ရဲ့၁၆နှစ်ပြည့်မွေးနေ့မရောက်ခင်တစ်ရက်အလို မားမားကမွေးနေ့ပွဲကျင်းပပေးဖို့ ရိုက်ကွင်းကနေစောစောပြန်လာပြီး အိမ်မှာသတိလစ်သွားတယ် ကျွန်တော်လူနာတင်ကားခေါ်ပြီးသိပ်မကြာဘူး ပါးပါးလည်းပြန်ရောက်လာတယ်၊အကောင်းဆုံးဆရာ၀န်နဲ့ဆေးဝါးတွေကိုသုံးပြီး မားမားကလည်းကုသမှုကိုအတော်လေးပူပေါင်းဆောင်ရွက်ခဲ့ပေမယ့်

တစ်လပဲခံလိုက်တယ်"

သူက ခဏလောက်ငြိမ်ကျသွားပြီး နှာသံလေးဖြင့်ထပ်ပြောလေသည်။

"မားမားဆုံးသွားတော့ ပါးပါးမှာထောက်တိုင်ကြီး မရှိတော့သလိုပဲ၊သူရိုက်မယ်လုပ်ထားတဲ့ဇာတ်ကားတစ်၀က်လောက်ကို မရိုက်တော့ဘူး၊ငွေအများအပြားကိုလည်းဆုံရှုံးလိုက်ရတယ်၊အိမ်မှာနေ့တိုင်း အရက်သောက်ပြီး မူးလာရင်မားမားကိုတွေ့ရမလားအထင်နဲ့‌ပေါ့"

"သိပ်မကြာခင် သူ့မှာကင်ဆာဖြစ်နေမှန်းသိလိုက်ရတယ် သူကလုံး၀ကုသမှုမခံချင်ဘူးဆိုတာ ကျွန်တော်တပ်အပ်ပြောနိုင်တယ် သူကမားမားနောက်ကို အမြန်လိုက်သွားချင်နေတာလေ ဒါ‌ပေမယ့် အဲ့ဒီအချိန်တုန်းက ကျွန်တော့်မိဘကိုထပ်ပြီးဆုံးရှုံးရမှာကို အတော်လေး ကြောက်နေမိတယ်"