Save me-

part¹

دبیرستان سه یانگ-
ماشین های پلیس و آتش نشانی به سرعت وارد حیاط مدرسه شدن، نیرو های آتش نشانی درحال پهن کردن و باد کردن تشک بادی بودن
سوبین سرش رو روی میزش گذاشته بود و سعی داشت کمی ذهنش رو آزاد کنه و به چیزی فکر نکنه
ناسلامتی استاد ها و مدیرشون نمیزاشتن از مدرسه برن بیرون و میگفتن "تا زمانی که اون پسر از پشت بوم نیاد پایین حق خارج شدن از مدرسه رو ندارید."
و در همین حین هم همهمه هم‌کلاسی هاش این اجازه رو بهش نمیداد‌ که بتونه آروم یک‌جا بشینه و به هیچی فکر نکنه!

_اون چوی یونجونه؟ اوه اون میخواد بپره.. میگن کارش تو بیسبال حرف نداره اما حالا که پاش آسیب دیده دیگه نمیتونه بیسبال بازی کنه.. پسره بیچاره، اون عاشقه بیسباله..

سوبین بعد از این همه سروصدا کنجکاو شد و سرش رو بالا آورد، نگاه هم‌کلاسی هاش رو دنبال کرد و به یونجونی رسید که لبه پشت بوم مدرسه نشسته و به آسمون نگاه میکنه.. از جاش بلند شد

+باید برم دستشویی

_هی تو بشین سره جات و انقدر رو اعصابم راه نرو! سروصدای این بچه ها همینطوریش رو مخم هست توهم به جای اینکه بهونه های الکی بیاری که بری بیرون به خوابیدنت ادامه بده

سوبین اهمیتی به حرف استادش نداد و به طرف پشت بوم رفت و از کنار تمام نیروهای آتش نشانی رد شد و به همشون گفت "من دوستشم، میتونم قانعش کنم که نپره." در پشت بوم رو باز کرد و رفت پشت یونجون وایساد و ضربه آرومی به شونش زد.. یونجون متعجب سرش رو برگردوند

-چوی سوبین؟

سوبین سر تکون داد و کنارش نشست

+بخاطر تو نمیزارن بریم خونه

و نگاهش رو به پای یونجون داد که با باند بسته شده

+بخاطر اینکه نمیتونی بیسبال بازی کنی، ناراحتی؟

یونجون اخم ریزی کرد

-نه بابا، همچین چیزی نیست فقط اومدم یکم هوا به سرم بخوره، یهویی حیاط پره ماشین پلیس و آمبولانس شد.. کدوم خری بهشون زنگ زده؟ فقط دارم تماشا میکنم که تا کجا پیش میرن، کار دیگه ای ندارم انجام بدم

+بیسبال نباشه، کار دیگه ای نمیتونی انجام بدی؟

یونجون نفس عمیقی کشید

-آره،تمام کاری که تا الان انجام دادم همینه.. و البته کارمم خوب بود، میدونی که؟

و به سوبین نگاه کرد و بعد ادامه داد

-اگه این اتفاق واسه تو می افتاد، حالت خوب بود؟

سوبین نگاهش رو از پسر بزرگ تر گرفت و به آسمون داد

+من تا به حال تو کل زندگیم هیچ کاری انجام ندادم و حالم کاملا خوب بوده

یونجون پوزخندی زد