MY ESMERAY

20

Kishim disa dite qe nuk flisnim dhe disa dite qe shkembenim vetem shikime.Vellai i saj sillej neper kembe dhe duhej te shtireshim te dy sikur mes nesh nuk ka asgje.Shkova ne zyren time pas mengjesit qe me beri ajo gati,kishte nisur te gatuante mire dhe me shijoi.Telefoni ra dhe ishte nje numer.E thirra Eleonoren ne zyren time dhe asaj direkt i buzqeshi surrati.

-Pershendetje doktor si jeni.

Ahh ai plakaruqi serish.Dreqi e mori me gjith djalin e vet.

-Pershendetje Eleonor.Si je.

-Mire doktor,gjithcka eshte mire,por persa i perket pacientit nuk kemi asnje permiresim.

-Me degjo me vemendje,merr nje laps dhe nje leter dhe shkruaaj medikamentet e reja qe ai do te perdore.

Ia mora telefonin dhe ia bera mute telefonaten.

-Pse dreqin duhet ti besoj atij?Keto mjekime jan dhene nga doktori me i mire ketu ne turqi.

-Mos harro qe me shum gjasa ky doktori jot do te kete marre mesim nga profesori im gjithashtu.Dhe sigurisht ai ka nje leverdi te me ndihmoje mua,dhe nuk do qe miku i babait tim te vdese.Sepse ai nuk e di historine e vertete.

-Ne rregull.

-Alo?Alo?

-Oh po doktor ketu jam,me duket se u nderpre linja.Me thuaj se po degjoj.

Ai i dha nje liste te gjate medikamentesh dhe ajo i shkruante te gjitha me nje shkrim goxha te bukur.Zakonisht doktoret kane shkrim te keq,por jo qenka ndryshe.

-Do te te rithem per te gjitha ilacet dhe nje here doktor.Mi bej te fala teta Behijes dhe Klevit.

-Klevsi do te gezohet pamase kur ta degjoje kete.Me thuaj kur do te te kemi per darke?Dhe keni folur ju te dy?

-Oh po kemi folur goxha,dhe me ka marre malli per ate trazovac.Por hmmm sapo te mbaroje operacinin miku i babait dhe te sigurohem qe eshte mire do te vij serish.Nga ndihma juaj varet qendrimi im ketu.Sa me shpejt te behet mire ai,aq me shpejt do jem per darke me ju.

-Te pres bije.Per cdo gje me shkuruaj.Me mjekimin tim dhe me doktorin e duhur per operim besoj qe do e marre veten sa hap e mbyll syte.Mezi te pres ketu.

-Patjeter doktorr.Mire u pafshim.

E mbylli telefonin dhe u be gati te ikte/

-Pra me kete klevisin...si po te ecen?

-Mire jo keq.

-Eshet ai qe ke lene dicka pergjysem?

-Une nuk kam lene asgje pergjysem me askend.Nuk e kuptoj perse mendon qe kam lene.Po te kisha lene dicka pergjysem do te kishte ardhur dhe ai me mua sdo kishte lene gur pa me gjetur.

Kete e di...Por perse atehere mezi pret doktori te te takoje familjarisht?

-Shiko,ky eshte dekani me i fuqishem sot per sot ne departamentin e mjeksise.Ai eshte gjithashtu dhe profesori im.Me ka rene fati ose fatkeqesia ta kem ne klase djalin e tij gjithashtu.Ne te dy jemi vetem miq.Ai vertet mund te prese dicka me shume nga une por un momentalisht nuk po zgjedh askend.Eshte djal i mire,eshte djal me norma...

-Eshte djal me emer,me titull,do behet doktor,ka porche dhe ka lek...

-Po ti ku i di keto?

-Ah Eleonor...

-Mua nuk me intereson leku,mua me intereson qe tek ai shoh deshiren per familjen.Eshte rritur ne familje te ngrohte ashtu sic jam rritur edhe une,eshte rritur me norma,nuk merret me kurva poshte dhe lart sic bejne femijet e doktoreve te tjere,nuk e shpenzon lekun pa fare dhe eshte teper i kujdesshem me mua.Di si te sillet me nje femer.Por mbi te gjitha fakti qe do familje te shendoshe mua me ben ta vleresoj shume.

-Po flet me shum pasion per te...pse atehere nuk e finalizon me nje lidhje?

-Sepse me mungon 'click-u'.Nuk ben klik.Nuk me ndez,nuk kam hormone,nuk ndjej asgje.Ndjej miresi,ndjej poziivitet sepse mhb na shkon shum mire por nuk ndjej asgje me shume.Nuk dua ta denoj veten me dike qe nuk me sjell emocione.Nuk e di nese do ishte vendim i duhur.Nuk dua ta privoj veten nga ato ndjenja te bukua.

-Po atehere ti po luan me dy porta.Nese nuk do gjesh me mire se Klevisi,ke opsion te mbash Klevisin.

-Te ishte me dy porta,do te ishte ndryshe.Do mbaja Klevisin me shpresa qe ne nje te ardhme do lidhem me te sepse tani jam e fokusuar tek shkolla,nderkohe qe do isha duke kerkuar per te duhurin.Klevisin e kam prere shkurt.Ai e di mire qe un nuk kam ndjenja per te dhe nuk do te kem.Ne jemi mieq asgje me shume.ndoshta jam e keqe sepse po perfitoj nga miqesia e tij te mesoj me shume nga doktori,por qe kjo me ben te keqe mua joo ate.

-Pra ti i ke thene atij qe nuk ke ndjenja dhe sdo kesh kurr ndjenja per te.

-Sigurisht qe po.Dhe ai eshte mirkuptues.Ndonjehere perpiqet te devijoje nga shoqeria qe kemi por eshte me kembe ne toke sillet serish ne vete shpejt.

-Por ai kishte thene qe keni lene dicka pezull?

-Po ti nga e di kete?

-Me thuaj cfare keni lene pezull?

-Asgje.Ai keshtu me ngacmon perhere.Do lidhemi sot do lidhemi neser,nderkohe qe ne jemi vetem miq.Ka raste qe i them ^Ohpo flas me nje djale,eshte shum i bukur,ka ca sy magjepses^ nderkohe qe ai djale nuk ekziston,vetem ta bej ate te kuptoje qe duhet te heqe dore sepse un e vazhdoj jeten time,si qe ai prezent si nuk qe ai prezent,une serish do perpiqem te gjej te duhurin per mua.

-Po prinderit e tij e dijne qe ti nuk e do ate?

-Hmmm

-Hmmm cfare?

-Ata e dijne qe un nuk kam ndjenja,por serish me kerkojne qe te perpiqem ta shoh Klevisin pertej mantelit qe jep se mos ndoshta do filloj ta dua.E respektojne vendimin tim qe nuk ndjej asgje,por e shoh qe veshtire ta pranojne.Edhe kur duket sikur e pranojne,babi i tij shpesh na pyeten ^Si po ju ecen^ dhe une vetem i them ^Mua po me ecen mire,nderkoh qe atij djalit tuaj edhe me mire,por secili ne drejtime te kunderta.

-Pse sinistojne kaq shum se kuptoj?

-Sepse duan dhe ata nje 'nuse' te mire per cunin e tyre?=dhe e tha me nje shprehi te besdizur ne surrat dhe tek fjala nuse beri gishtat ne formen e thonjezave

-E pserse ty nuk te pelqen te jesh nuse tek nje familje e tille?

-Paulo,ata me vleresojne mua per arritjet e mia,per kulturen,per menyren e komunikimit,per hijeshine,per pjekurine dhe maturine.Duhet te jem perhere e qete,e qendrueshme,e ftohte,e fresket...perhere perfekte.Nuk dua.Jo se nuk jam e tille,po dua nje jete me te qete se kaq.

-Si pershembull...

-Dua qe te mos e shoh vjerrin dhe vjerren time si koleg apo miq.Ti dua si mami dhe babi im.Dua te jem vetvetja perhere jo vetem 50% e asaj ta tregoj dhe pjesen tjeter jo.Dua dashuri te embel jo formale,dua te jem dhe grindavece dua dhe te llastohem dua dhe ti ankohema tyre per cunin qe kan...Dua nje familje te thjeshte,dua dike per krah qe me ben te marrosur pas tij,njekohesisht krenare dhe sdua te kete vend per tjera.

-Ti u duke e lumtur me mamin tim...

-Oh Paulo,ti ke nje familje te mrekullueshme.Nuk e di se si i kan patur raportet ata me femrat e tjera por qe me mua jan te mrekullueshem.

-Ti je e para qe ata njohin...

-Kte sta besoj un por qe nejse.

-Do te jesh pjese e familjes Eleonor?-mora guximin ta pyes duke e pare drejt e ne sy.

-Nuk e di Paulo,vertet nuk e di.-dhe ajo u largua duke mbyllur deren lehte.Me la aty ne pikepyetje dhe spo e kuptoja se perse nuk pranoi nderkohe qe tha qe mes nesh ishte e lumtur...