"မင္းငါ့ကို ညကဘာလုပ္လိုက္ေသးလဲ"

"မင္းကိုလုပ္ဖို႔ေနေနသာသာငါ့ဟာငါေတာင္ခံေနရ..."

အာေျပာလို႔မျဖစ္ဘူးေလ လူေတြအျမင္မွာေတာ့ ငါက အထက္စီးက‌ဘဲေနခ်င္တယ္

"ဘာေျပာတယ္ "

"ဘာမွမေျပာဘူး "

"မင္းငါ့ကို တကယ္ဖ်တ္စီးလိုက္တာလား"

"မလုပ္ဘူးလို႔ "

"မယုံဘူး မယုံဘူး အေမေရ သားဘဝစမုံတုန္းပါၿပီ အီးဟီးဟီး "

ငိုယိုၿပီး ရွက္ၿပီးထြက္ေျပးသြားတဲ့ က်န္စစ္ေၾကာင့္ ရာခ်ီေရာ သာလွပါ စြံအခဲ့ၾက၏
မသိရင္ မုဒိန္းက်င့္ခံလိုက္ရတာက်ေနတာဘဲ ျဖစ္ပ်က္ေနတာမ်ား။

"ပုံတိုင္းေရာ ပုံတိုင္း "

"မသိဘူးေလ "

"က်စ္ မင္းျပန္ေတာ့ "

"ျပန္မွာပါ အေျခအေနလာၾကည့္တာ "

သာလွ ျပန္သြားတာနဲ႕အမွ် ပိုၿပီး သတိျပဳမိပါေတာ့သည္ ပုံတိုင္း တစ္ေယာက္ တိတ္ဆိတ္ေနတာကို အခန္းထဲ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တံခါးကိုလည္း အခုထိ ဖြင့္မလာခဲ့ေသး။

"ေဒါက္ ေဒါက္ "

အသံေပးလည္း အခုထိသူက တုတ္တုတ္ေတာင္မလူပ္ေသးတာေၾကာင့္ တစ္ခုခု ျဖစ္ေနတာလားစိတ္ပူေနမိ၏

"အစ္ကိုေရ ..."

"အစ္ကို "

ႏွစ္ခြန္းသုံးခြန္းေလာက္ ေအာ္ေခၚလည္း ထြက္မလာတာေၾကာင့္ တံခါးကိုသာ ေစာင့္ကန္ၿပီး အခန္းထဲသို႔ ဝင္လာခဲ့၏
သူျမင္တဲ့ ပုံတိူင္းက ဒီခ်ိန္ထိ အိပ္ေနတာလား။
မဟုတ္မွ ေနမေကာင္းတာလားလို႔ ထင္ၿပီး ႏွဖူးေတြကို သြားစမ္းလိုက္ေတာ့ ထင္တဲ့ အတိုင္း အဖ်ားတက္ေနတာ။

"အစ္ကို "

"အင္း ..."

"ေခါင္းမူးေနလား "

"ကိုယ္ရတာမို႔ မင္းဘာသာ ေအးေဆးေန "

"ေနလို႔ရမလားဗ်ေဆးခန္းသြားမွေပါ့ ၾကည့္အုန္း ေခြၽးေတြႀကီးဘဲ "

"ကိုယ္ေဆးခန္းမသြားခ်င္ဘူးကြာ သက္သာသြားလိမ့္မယ္ ကိုယ္ေဆးေသာက္ထားတယ္"

သူကြီးသားကကျွန်တော့်အပိုင်[ပုံတိုင်းဆောင်](Completed)Where stories live. Discover now