you make me crazy

7.

(Εδω πάνω θα βάζω ραντομ,φωτογραφίες just so u know)

Εχουν περάσει πολλές μέρες,αυτή την στιγμή μόλις ξύπνησα να πάω σχολειο,είναι Πέμπτη και.....ελάτε μαζι μου!
Πφφφ η Georgia πάλι φασωνεται με τον Joe πρωινιάτικα,η Linda γκρινιάζει όπως πάντα ο John μιλάει μόνος του....ακαλα
Πήγα κατευθείαν στην τάξη μου και κάθισα,άρχισα να διαβάζω το βιβλίο μου μέχρι να αρχίσει το μάθημα.
?:Δεσποινις Reyes
ακούω τον...;
κύριο Snape
Yn:Καλημέρα σας!
Snape:Μπορείς να έρθεις στο γραφείο μου μετά το μάθημα;
Yn:Φυσικά!

3hours later
Πήγα λοιπον στο γραφείο του Snape ...
Snape:Κάθισε!
κάθισα σιγά σιγά και εκείνος ξαφνικά με ρώτησε μια ερώτηση που δε θα περίμενα κανέναν αν με ρωτήσει..
Snape:Πως είναι η μητέρα σου Yn;
τι;
Yn:Συγνώμη κύριε Snape,πιστεύω πως κάνετε κάποιο λάθος η μητέρα μου ειναι νεκρη..
Ο Snape με ειδε περιεργος και γουρλωσε τα ματια του
Δεν μιλουσε και αρχισα να αναρωτιεμαι τι να κανω επικρατουσε μια ησυχια
Δεν τολμαγα ομως να την σπασω
Snape:Λυπαμαι γιαυτο
Yn:Ευχαριστω
Ξερω γω τι να πω αυτος απο που την ξερει;Και αμα την ηξερε δε θα ηξερε οτι πεθανε;Τελος παντων δεν ρωταω τιποτα.
Snape:Μπορειτε να περασετε εξω εαν επιθυμειτε,εκτος αν εχετε καποια ερωτηση
Yn:Ευχαριστω κ.Snape,Καλη σας μερα
εφυγα σιγα σιγα και αρχισα να κατευθυνομαι προς το δωματιο μου και φυσικη στον κοιτωνα μου.
Ακριβως ομως πριν μπω μεσα στον κοιτωνα μου εξω απο την πορτα καποιος με σταματησε
Cedric:Yn!
Yn:ο! Εμ γεια Cedric
Cedric:Ελα παμε στην αυλη
Yn:Τι;εμ
Πριν καν προλαβω να πω ή κανω κατι με τραβηξε απο το χερι και αρχισαμε να περπαταμε,γελασα αμηχανα κρυβοντας την ενοχληση που με κυριευσε,ο Cedric τωρα τελευταια με κανει οτι "θελει" να το πω;
Με κανει να κανω κατι χωρις να με ρωτησει εαν θελω,κατι που με ανοχλει πολυ,απο την αλλη δε θελω ομως να του τo πω,νιωθω ασχημα..
Yn:Εμ Cedric ειχα κατι να κανω
οποτε αποφασισα να αρχισω να του λεω σιγα σιγα ευγενικα.
Cedric:Μπορει να περιμενει,δε θες περασεις χρονο με τον φιλαρακο σουυ;;
Yn:Τι;Ενταξει
Αναρωτιομουν που με παει,δεν αφηνε το χερι μου καθολου.
Οσο περπατουσαμε σκεφτομουν οτι δεν εχω μιλησει καθολου με τον Draco και αναρωτιεμαι μηπως φταιω εγω;ειμαι υπερβολικη;εγω φταιω
Οι σκεψεις αυτες εσβησαν οταν ακουσα:
Draco:Τι κανεις εκει;Που τη πας;
Cedric:Ωπα ωπα,οπου θελω ρε λογαριασμο θα σου δωσω
Draco:Ναι
Συγνωμη τι συμβαινει
Draco:Αφησε την φαινεται ξεκαθαρα πως δεν θελει να ερθει μαζι σου
Cedric:Μα Yn σε ρωτησα εαν ηθελες να ερθεις μαζι μου και ειπες ναι..δε καταλαβαινω
Παρεμεινα ακινητη,αμιλητη και ειχα γινει κοκκινη σαν πατζαρι με τον κοσμο να περναει γυρω μας και καποιους αλλους να μας κοιτανε
Ο Draco κατι καταλαβε και αντι να πω εγω κατι ειπε εκεινος
Draco:Αστα αυτα ρε βλακα
Ο Draco με αρπαξε απο το χερι χωρις να το καταλαβει κανεις και με εσειρε κοντα του το εκανε τοσο γρηγορα που ο Cedric δεν προλαβε να με σφηξει για να μη φυγω
Cedric:Πωω ρε φιλε τι ανακατεβεσαι;
Δεν μιλησε με πηρε και εφυγε
Τοτε μου ηρθε να μιλησω
Yn:Draco τι κανεις
Draco:Μην του μιλας ειναι επικυνδινος
Yn:Δε το νομιζω αυτο
Draco:Yn
Yn:ναι;
Draco:Ακουσε με
γιατι;νευριασα παρα πολυ και τραβηξα το χερι μου
Yn:Γιατι Draco;Γιατι;Γιατι να σε ακουσω,δεν  τον ξερεις καθολου,ενταξει,συγνωμη που σε ξεφτιλησα εκεινη τη μερα μπροστα στους φιλους σου.
Δε μιλησε.τιποτα.
Draco:φφ Yn δεν με ξεφτυλησες,γιατι να με ξεφτυλησεις;
επειδη κοιτα με..ειμαι σαν μια αχρηστη βλαμμενη κοπελα που ψαχνει τους γονεις της
σκεφτηκα κοιταζοντας κατω..
Yn:Οπως και να εχει συγνωμη
Draco:Φφ δε πειραζει Yn,αλλα μην τον πλησιαζεις αυτον τον βλακα σου το λεω ειναι επικυνδινος
Ναι ναι καλα,τον αγνοησα παντελως και απλα τον χερετησα κ εφυγα
Yn:Γεια σου Draco τα λεμε
Draco:Y-Yn!γαμωτο μου
εφυγα και κοιταζοντας εαν ο Cedric ειναι γυρω πηγα στον κοιτωνα μου,με το που μπηκα ενιωσα ενα ριλιφ,ηξερα πως δεν θα μπορουσε να μπει εδω,νομιζω..
Ετρεξα στο δωματιο μου και ξαπλωσα στο ζεστο,βαθυ,χουχουλιαρικο καο ανετο κρεβατακι μου.
Yn:Αχχχ μακαρι να μπορουσα να καθισω εδω για παντ-
??:Yn!Ανοιξε μουυ
Yn:Γαμ- ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ;;
??:απλα ανοιξε γρηγοραα
Τρεχω ανοιγω την πορτα και τι να δω;
Yn:Lucy?
Η Lucy μπηκε τρεχοντας μεσα και κρυφτηκε,εγω φυσικα εκλεισα την πορτα και κοιταγα το μερος που ειχε κρυφτει,μεσα στην ντουλαπα μου,με περιεργια
Yn:εισαι εντ-
Ενα δυνατο χρυπιμα στην πορτα ακουστηκε
καταλαβα αμεσως τι τρεχει
Yn:αχχ που εχω να μπλεξω παλι,Παρακαλω;
ειπα ανοιγοντας την πορτα
ενταξει τοχω και με την ηθοποιηα
Ηταν ενας τυπος ο οποιος μπηκε μεσα χωρις καν να με ρωτησει
Yn:Ει ει ει που πας σπιτι σου ειναι;;
??:Που ειναι;;
Ο τυπος κοιτουσε παντου ηταν λες και δεν με ειχε δει
??:ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ
Yn:Ποιος;;
??:Η Lucy!Γαμω το σπιτι σου
Yn:Εχω καιρο να την δω μου ειπε πως μενει μαζι σου
??:Οχι πλεον!
πηγε να ανοιξει την ντουλαπα ΜΟΥ αλλα στο τσακ
Yn:Ει!!!εκει ειναι προσωπικος χωρος,μη τολμισεις και την ανοιξεις,αν θες ανοιξε της Lucys οχι την δικια μου!
ηξερε που πηγε η Lucy η ντουλαπα ειναι δικια μου δεν εχει κανενα δικαιωμα ενα αγορι να μου την ανοιξει..
??:Φφ πουθενα!αλλα...αμα θες...δωσε μου κι εσυ το νουμερακι σου...
Yn:Εμμ οχι ευχαριστω μπορειτε να πηγαινετε;Με διακοψατε..
Μαλλον κατι αλλο καταλαβε γιατι πεταξε ενα:
??:Αν θες...το αυνεχιζεις μαζι μου..
Yn:Τι ειναι αυτα που λετε!;εμμ αντιο
Τον εσπρωξα προς τα εξω και μπουμ βγαινει η Lucy
Lucy:ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΣΤΟ ΧΡΩΣΤΑΩ
Yn:Χαχα δεν κανει τιποτα σιγα καλε
Lucy:επισης συγνωμη που σε αφησα ετσι εκεινη την ημερα και απλα εφυγα λεγοντας σου πως θα μεινω μαζι του και απλα εμεινες μονη σου
Yn:..χεχ σιγα δε πειραζει καλε δεν χρειαζεται καν να ζητας συγνωμη!!
Lucy:και παλι συγνωμη ελπιζω να με συγχωρεσεις,αλλα τωρα πλεον θα μεω εδω,μαζι σου!
Yn:Τελεια!!ημαστε..φιλες λοιπον;
Lucy:ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΝΑΙ ΓΚΡΛΛΛ
Χαμογελασαμε και αρχισε να μου εξηγει τι εγινε οσο εφτιαχνε τα πραγματα της.