Deniz sonsuz, gemi fani
Ben şehir şehir dolaşırken,
Anladım, sarhoş gibi olmuşum ve içkiyle doldurmuşum içimi
Doymuş içim, o sofrada tamamlamışım kavgamı
Hırsım uğruna batarken
İyi insan olma kavramı içimde anlamını yitirmiş
Şimdi üzdüğüm insanların yüzünde
Gözlerinde gördüğüm o samimi hüzün
Suratıma tüküren bir şeyler
Beynimde, beynimden nefret eden birkaç haklı düşünce
Ellerim yüzümde
Üşümesin diye yanaklarım göz yaşlarım düşünce
Çünkü biliyorum ki şu an yanımda olduğunu söyleyenler
Yanımda olmayacak ben düşünce
Çocuklar çiçek koklardı
Annem kız kardeşimin saçlarını iki yandan toplardı
En çok siyasilerin ağzı lağım kokardı
Ve düzen güçsüzü ezmek isterken yine
Ben şimdi kendime soruyorum
Mutsuz olmamaya yakın bir son var mı diye?
Bütün ölümler kendi zamanında zamansızmış
Bütün sevgilerim, bütün fikirlerim, bütün kararlarım yanlışmış
Her şeye sahip olabilecekken, bir şeyleri satın almak zevksizmiş
Her şeye sahiptim ama, bütün sahip olduğum şeyler eksikmiş
Özcan Kaya
STAI LEGGENDO
sesimi duyan yokmu ?
PoesiaYemin ediyorum ben hergün ölüyorum bindiğim toplu taşımalar, girdiğim ortamlar, gezdiğim yerler; kimse gülmüyor herkes takınmış sahte gülümsemesini bilmiyorlar bildiğimi kimse mutlu değil canım yanıyor kendimi feda edesim var insanlık uyansın diye...
