Gecenin 3 'ü (Yarı texting)

0.9

Artık bende ağlıyordum.

Herkes ağlıyordu.

Annem beni bırakıp abimin getirdiği sandalyeye oturdu,bir eliyle saçlarımı okşuyor, diğer eliyle de elimi tutuyordu.

Sanki teması keserse tekrar uyuyucakmışım gibi korkuyordu "anne nasıl nasıl oldu bu?" Dedim titrek bir sesle.

Bir araba çarpması niye böyle bir sonuç doğurduğu hakkında en ufak bir fikrim yoktu.
"Kızım senin kalbind-" devam edemedi daha fazla ağlamaya başladı.

Bana ne olmuştu?

Annem devam edemedi ve ben artık ne olduğunu öğrenmek istiyordum, hala ağrım vardı ve bu bende sinir oluşmasını sağlıyordu.
"Anne, abi artık ne olduğunu söyleyin yoksa ben kafayı yiyeceğim!?" Bunu söylerken doğrulamaya çalıştım ve tüm uvuzlarım titredi.

Ellerim sinirden mi yoksa korkudan mı titriyordu hiç bir fikrim yoktu, ben titrerken odaya ayaz girdi,abim telaşla doktor diye bağırıyordu, annem kalbini tutmuş şekilde yerinden kalkmaya çalışıyordu.

Ayaz elimi tutup beni sakinleştirmek için kulağıma bir şeyler söyledi ama hiç birini anlamadım ya da anlamak istemedim.

Gözlerim en sonunda beni tekrar karanlığına terk etti.

Karanlık artık eskisi gibi değildi, artık bana huzur veriyor ve kalkmak istemiyorumdum.

Karanlığın ortasından biri çıktı, Ayaz gözleri şiş değildi hatta çok sağlıklı görünüyordu, bana yaklaştı ama ben kaçtım.

O geldikçe ben geri gittim,o her bana doğru adım attığında bende geriye bir adım attım , bir anda kolumdan tutup kendine çevirdi, "Gitme Zümra" tek cümle, bir gözyaşı ve aynı hareket kafasını hafifçe yana doğru yatırdı, dudağı yana doğru kıvrıldı, gamzesi bana göz kırptı ve benim kalbim heycandan kasıldı.

Nasıl olurda bir hareketi ile beni bu kadar derinden etkilerdi, "Sana yalvarıyorum gitme, sen uyan eğer istemezsen ben senin hayatından giderim lütfen sen gitme" ağlıyordu.

Benimde gözümden bir yaş düştü, eliyle yanağıma uzandı, gözyaşımı hafifçe sildi.

Yavaşça elini kolumdan çekti ve bir adım geriye gitti, "Bak gidiyorum ama sen gel tamam mı?" Dedi, oda gitmesin oda kalsın.

Bana arkasını döndü, kafamı iki yana salladım ama ona doğru bir adım atmadım sanki yerime mıhlanmıştım, hareket edemiyordum.

Gitti.

Hangimiz gitti biliyorum ama o benden gitmişti ben hala ondamıydım?

Bilmiyorumdum.

Karanlığın üzerine bir de sesizlik çöktü...

2 ay önce...

Ayaz'dan..

Siz hiç aşık olduğunuz kişi can çekişirken izlediniz mi? Elinizden bir şey gelmediği zamanlar oldu mu?

Ben aşık olduğum kadına araba çarparken sadece izledim.

Ben aşık olduğum kadın yerde kanlar içinde yatarken sadece izledim

Ben aşık olduğum kadının kalbin de bir tümör olduğunu öğrendiğim de sadece izledim.

Bunlara dayanmak o kadar güç ki.

Saatlerdir yoğun bakımın önünde diz çökmüş küçük ve savunmasız bir çocuk gibi oturuyorum, içeriden gelecek ufak bir umut kırıntısını bekliyorum.

İçimdeki umut pes etmek üzere çünkü,ve ben buna engel olamıyorum.

Zümra'nın annesi, babası ve abisine her baktığımda içimde ki umut beni terk etmek için çabalıyor.

Öyle bir haldeler ki kızlarına araba çarptı, bir telefonla hastaneye koştular, sonra kızlarının kalbinde bir tümör olduğu öğrendiler ve ani bir ameliyata alındı.

Çok zor.

Ve belki de Zümraya göre hiç bir şeyi olan ben onunla beraber ameliyatta gibi hissediyordum.

Doktorun çıkması ile benim bile şaşıracağım hızla ayağı kalktım, doktor hepimizin yüzüne baktı "Komada." Dedi.

Komada.

Komada.

Komada.

Vee bölüm bitterrr...💞💖

Oylamayı unutmayınnn lütfen..

Seviliyorsunuzz 💗

Muahhhh 😽
~M