Selamlarrrrrrr
Bilin bakalım yine kim geldi?
Bu sefer fazla bekletmicem demiştim
Ben niye ne zaman mutsuz olsam kendimi burda buluyorum?
Kimsenin merak etmedigi bir bölümden hepinize merhaba
Yorumlarda buluşalım
Keyifli okumalarrrrr 🤍🤍🤍🤍
Pazartesi
(07:41)
İlk defa daha alarm sesi duyulmadan açıldı Aslının gözleri.. düşünmekten ne kadar uyuyabildiyse o kadar uyumuştu.
Gözleri yarı kapalı yarı açıkken yaptığı ilk şey telefonunu almak oldu direkt olarak kamerayı açtı ve kendine uykulu bir fotoğraf çekti.
Nasıl çıktığı önemli olmamıştı önemli olan o değildi zaten.
Mesaj kısmına girdi lakin parmağı o numaranın üzerine gelince dondu adeta.. donan tek şey parmağı değildi.
Gülüşü de donmuştu
Günaydınnnnn güzelimmmm yazmıyordu.
Telefonu kapatıp yatağa geri fırlattı
"Doğru ya... Biz konuşmuyoruz.."
~~~~~~~~~~~~~~~~
Asaf kalktığından beri yazıp yazmamak arasındaydı.. bir eliyle yüzünü sıvazlarken aklında hep şu sorular vardı
"Ya yazarsam ve terslerse?"
"Yazdığım zaman rahatsız olursa?"
"Bir daha yazmazsa?"
Sorular fazlaydı ama dönüp dolaşıp sorulan tek sorular bunlardı.
Gelen her bildirime mutlu bir şekilde bakıp üzgün bir şekilde siliyordu
Aslı ile son konuşmalara girip girip çıkıyordu, yazmak istiyordu ama güzeli rahatsız olur diye yazmıyordu.. güzelini daha fazla korkutmak istemiyordu...
Kendinden zaten uzaklaşmışken daha fazla uzaklaştırmak istemiyordu.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Aslı derse bir türlü odaklanamamıştı yanında oturan Leyla'nın koluna yatıp defterine bir içki şişesi karalıyordu
Evet korkunçtu
Ondan hala korkuyordu
Ama nedense içinde bir şeyler onun böyle biri olduğuna inanmak istemiyordu.
Neden?
"Aslı.. uykun mu var?" En sonunda duyduğu Leyla'nın sesi ile düşüncelerinden sıyrılıp ona döndü
"Yok... Odaklanamıyorum.."
"Yemek mi yemedin? Geç mi yattın? Hasta mısın?"
