Eastern Palace [ ဘာသာပြန် ]

Chapter 22

မျက်ဝန်း​တစ်စုံ​ရှေ့မှာ အရာအားလုံးက မည်း​​မှောင်သွားခဲ့ပြီး​တော့ နားစည်နံ​ဘေးမှာ ​လေတိုးသံသဲ့သဲ့​လေး​တွေ ကြားလာရသလိုလိုနဲ့။ အဲ့ဒီလူက ကျွန်မကို ​​ပွေ့ဖက်ထား​ပေးရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း လိမ့်ဆင်းပြုတ်ကျလာခဲ့ကြတာ....သူက ကျွန်မကို ကယ်တင်​ပေးတဲ့သူ....ကျွန်မကို ပွေ့ဖက်ထားရင်းနဲ့ ​လေထုလွင်ပြင်ကြီးထဲမှာ တစ်ပတ်ပြီးတစ်ပတ်....တစ်လှည့်ပြီးတစ်လှည့်....ဖြည်းဖြည်းချင်း ​ဝေ့ပတ်​နေခဲ့တာ ​၊ ​ကောင်းကင်ကြီးအပြည့် အလှဆွဲထားတဲ့ကြယ်​လေး​တွေကလည်း မိုး​ပေါက်​လေး​တွေလို ကျလာ​တော့မလား....မိုး​ကောင်းကင်တစ်ခွင် ​မြေပြင်တစ်ဆုံးမှာလည်း ကျွန်မကိုသာ ​ငေးကြည့်​နေတဲ့သူ့မျက်ဝန်း​တွေကလွဲ ဘာမှမရှိ....အဲ့ဒီမျက်ဝန်း​တွေထဲမှာ ကျွန်မတစ်​ယောက်တည်း....ကျွန်မ မူးလာပြီ....ကျွန်မ မူးသွား​တော့မယ် ၊ သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ဒီလိုမျိုးပွေ့ဖက်ခံထားရင်း​ပေါ့ ၊ ဟုတ်တယ်....အဲ့ဒီလူပဲ....ကျွန်မ နှစ်နှစ်ကာကာကိုချစ်မြတ်နိုးရတဲ့သူ ၊ သူကလည်း ကျွန်မကို နှစ်နှစ်ကာကာချစ်မြတ်နိုးမှန်း ကျွန်မသိတယ် ၊ သူသာရှိ​နေရင် ကျွန်မရဲ့စိတ်နှလုံး​တွေ လုံခြုံ​နေရတယ်​လေ။

အိပ်မက်တစ်ခုတည်းကို တစ်ကြိမ်ပြီးတစ်ကြိမ် မက်ခဲ့​ပေမယ့် တကယ်တမ်း မ​တွေးမိတာက​တော့ ကျွန်မ ရေနစ်ပြီး​သေခါနီးမှာ ဘယ်သူမှ ကျွန်မကို လာမကယ်တင်နိုင်တာပါပဲ။

ကျွန်မ အိပ်မက်ထဲကသူရဲ​ကောင်းလား....ကျွန်မကို လာမကယ်နိုင်ပါဘူး....

လီချန်းရင်လား....သူလည်း ကျွန်မကို လာမကယ်နိုင်ပါဘူး....

ကျွန်မက အ​လေးတုံးကြီးတစ်ခုလိုမျိုး ဟိုယိမ်းဒီယိမ်းနဲ့ ​တောက်​လျှောက်ကိုနစ်သွားခဲ့တာ....ဘယ်​​လောက်​တောင် ကြာသွားခဲ့မှန်းမသိ။ နှစ်​တွေအကြာကြီး ကြာသွားခဲ့တာနဲ့လည်းတူလွန်းလှသလို အခု​လေးတင်မှ အိပ်မက်ကနိုးလာတာနဲ့လည်း တူ​နေပြန်​ရော။ ရင်ဘတ်ထဲမှာတင်းဆို့​နေတဲ့ခံစားချက်ကြီးကို မခံနိုင်​တော့ဘဲအဆုံးမှာ ပါးစပ်ကိုဖွင့်ဟပြီး ​ရေ​တွေအန်ထုတ်ပစ်မိလိုက်​တော့တာပဲ။