Opposite Sides

Η προδοσία

Η Zyera περιφερόταν στο νησί σκεπτόμενη και τις δύο προτάσεις, ακόμα δεν είχε μιλήσει με τους συμβούλους της για αυτό, ήθελε να έχει πάρει την απόφαση της από πριν ώστε να μην την επηρεάσουν στην λάθος μεριά.

Χωρικοί της πόλης την χαιρετούσαν, την λάτρευαν. Έφτασε στον ποταμό που περιτριγυρίζει το κέντρο της πόλης και αφήνει απέξω τα χωριά και τα μικρά δασάκια. Εκεί ένα παιδί γύρω στα 9 καθόταν και έπαιζε με το νερό, όταν κατάλαβε την παρουσία της γύρισε να την κοιτάξει.

"Μαμά", οι λέξεις βγήκαν από το στόμα του τόσο χαρούμενες και έτρεξε να την αγκαλιάσει. Δεν ήταν η πραγματική του μητέρα αλλά τον μεγάλωσε σαν να ήταν παιδί της. Λάτρευε αυτό το αγόρι και θα έκανε τα πάντα για να τον κρατήσει ασφαλή.

"Θα κάνεις στην μαμά μία χάρη;", τον ρώτησε και ο μικρός της έγνεψε θετικά. "Θέλω να πας στον θείο για μερικές ώρες είναι κάποιοι εδώ που δεν θέλουν το καλό μας και πρέπει να το διαχειριστώ, πρώτα όμως θέλω να είσαι ασφαλής, μπορείς να το κάνεις αυτό για εμένα;", ο μικρός ήθελε να βάλει τα κλάματα αλλά συμφώνησε και έτσι πήρε τον δρόμο για το σπίτι του θείου του. Ήταν πάντα ευπρόσδεκτος εκεί, βέβαια όταν θα μάθαινε τι γινόταν δεν θα στεκόταν άπραγος.

Λίγη ώρα μετά πήρε την απόφαση της και κάλεσε το συμβούλιο.

"Σας ευχαριστώ που ήρθατε εδώ σήμερα, έχω να σας ανακοινώσω κάτι πολύ σοβαρό στο οποίο θέλω την σοφή γνώμη σας", ξεκίνησε να μιλάει η αρχηγός τους.

"Και τι τόσο σοβαρό μπορεί να είναι αυτό;", ένας από τους γέροντες ρώτησε. Το συμβούλιο αποτελούνταν από άτομα μεγάλης ηλικίας και νεαρά άτομα όλα γνωστά και έμπιστα άτομα στην οικογένεια της.

"Όπως γνωρίζετε υπάρχει ένας πόλεμος που εξαπλώνεται όλο ένα και περισσότερο στον πλανήτη μας"

"Για τον οποίο έχουμε συμφωνήσει να παραμείνουμε αμέτοχοι! Για να παραμείνουμε ασφαλής!", της επισήμανε άλλος ένας, διακόπτοντας την.

"Δεν θα με ξανά διακόψει κανένας!", χτύπησε τα χέρια της στο τραπέζι "εκτός αν θέλει να αποχωρήσει από αυτό το χώρο", ηρέμησε λίγο την φωνή της αλλά παρέμενε αυστηρή. "Τώρα που είμαστε κατανοητοί συνεχίζω", κοίταξε όλους τους παρευρισκόμενους και πήρε μία ανάσα.

"Όπως πολύ σωστά επισήμανε ο κύριος Dern, έχουμε συμφωνήσει να μείνομε αμέτοχοι. Οι καιροί όμως αλλάζουν, τι θα γίνει όταν αποφασίσουν ότι είμαστε απειλή και χωρίς προειδοποίηση δούμε τον ουρανό να πέφτει πάνω μας; Δεν έχουμε άλλο το περιθώριο", ξεφύσησε και πρόσεξε ένα χέρι στον αέρα, "Μπορείς να μιλήσεις", της έδωσε τον λόγο.