Anlaşmalı Evlilikmiş +18

Bölüm 10

Gözlerimi açtığımda baranın kollarının arasından çıkmaya çalıştım biraz kıpırdansada diğer tarafa dönüp uyumaya devam etmişti .

saate baktığımda 6 ya geliyordu biz odaya 3 te gelmiştik.

Banyoya gidip elimi yüzümü yıkayıp odaya tekrar döndüm daha kıyafetlerimi yerlestirmedigim için valizimi alıp içinden bir tane siyah eşofman altıyla kırmızı bir tane switsört çıkardım.

Aslında buraya geldiğimde de bunları giye bilirdim ama saygısızlık gibi görmelerini istemedim diye elbise giymiştim .
Baran'ı uyandırmak istedim ama çok güzel uyuyordu kıyamam ki...

Aşağı kata inip salona doğru yürüdüğümde bir kaç konuşma duymuştum geri mi gitsem

İçeriye geç ne olucak ki en fazla .

Sıdıkı dinleyip içeri girdiğimde yüzüme bir tane gülümseme takındım iceri girdiğimde diğerleri de bana gülümsemişti ama tanımadığım iki kadın dışında ikiside bana kötü bakıyordu hata genç olan ölürecekmiş gibi bakıyordu.

Düşündüğümüz kişiler yani

Keşke Baran uyanmadan gelmeseydim
Hadi ama bu kız kuzeniyle evlenmeye çok mu meraklı hemde onu kardeşi gibi gören kuzeni!

"Oo çifte kumrularımız uyandı mı Baran nerde" Serkan abiye dönüp gülümsedim

"O hâlâ uyuyordu bende uyandırmadım"

"Çok yorulmuş herhalde"dediğinde utandım , inşallah o anlamda söylemedi derken
Sevda teyze

"Serkan! Kızı utandırma oğlum"
Hepsi gülerken
Muhtemelen halası olduğunu düşündüğüm kadın

"Utanmakmış"   "utanma duygusu olsaydı evlenecek olan bir adamla alelacele evlenmezdi "
Bu kadın utanmaz mı demişti bana asıl o ile kızı utanmazdı

"Ben sevdiğim adamla evlendim en azında , beni kardeşi gibi gören biriyle evlenmeye kalkmadım" dedigimde kızı kafasını kaldırıp sanki şuan beni öldürecekmis gibi baktı

Çokta sikimizde.

Kız tam ağzını açıcaktı ki baran içeri girdi yanıma gelip yanağımdan öpünce gülümsedim en azından o yanımdayıdı şuan , ailesi iyi olabilir ama hala yabancıydım .

"Bebeğim beni niye uyandırmadın"

"Çok güzel uyuyordum kıyamadım" dediğimde

"Hım" gibi bir ses çıkmıştı dudaklarından

"Ailenizin karşındayken yaptığınız hareketlere bakın "
Dedi tekrar halası ayıplarcasına

"Valla halacım aileme bakıyorum rahatsız olmuş gibi görünmüyolar sen rahatsız olduysan evine gidebilirsin"

"Terbiyesiz saygı denen bir şey de kalmamış" Baran gözlerini devirip bana döndü .

Fısıldayarak konuşuyor gibi olsa da ses herkese gidiyordu ki bilerek böyle konuşmaya başladı
"Niye çabuk çıktın ki odadan daha işimiz vardı"

"Susarmısın"
Tabi ki işimiz yoktu bilerek yapıyordu ama ben utanmadan yapamıyordum halası ve o kız sadece olsaydı umrumda olmazdı ama annesi ve babası da burdayı

"Niye ki yavrum karı koca değil miyiz bunlar gayet normal şeyler"
Halasına dönüp
"Demi hala gayet normal"
Kız gözlerini barandan ayırmıyordu.

"Hoşgeldin Baran" dediğinde Baran ona döndü duygusuz bir şekilde ona bakıp

"Hoşbulduk kardeşim" deyip gözlerini tekrar bana çevirmişti kız bir an odayı terk ettiğinde onun için üzülmüştüm belki çok aşıktı barana