Ayyıldızın Kaderi

16.Bölüm

Bunu dediğinde kalbime hançer ile deştiler. Benim sevdiğim kadın yaralı, benim sevdiğimin canı yanıyor, benim kıyamadığım kadına, kıymışlar lan.

Cihangir: Ben bilerek üzmem ki onu, ben onu severim, ben ona babada olurum, ailede olurum, koca da olurum, arkadaş da olurum, ben ona herşey olurum kardeşim, yeterki yaralarını sarmama izin versin.

Turan: Sarın kardeşim, birbirinizin yaralarını sarın, canınızı yakmak yerine yaralarınızı sarın, sevin, sayın olum birbirinizi, bizim yarınımız yok. Bunu bilerek yaşayın kardeşim.

Son dalıda çektik. Yere atıp, üzerine bastık. Turanla birbirimize baktık. Dostça sarıldık. Kardeşim diye birbirimizi bağrımıza bastık. Dertleştik ve burda kaldı. Kimseye gitmezdi. Turan ben istemediğim sürece kimseye söylemezdi. O benim canım, kardeşim, devremimdi. Bu yıllardır böyleydi. Hep böyle kalmaya devam edecek.

Cihangir: Hadi içeriye girelim kardeşim.

Turan dostça koluma vurdu. Ve dedi ki;

Turan: Rütbeye geçelim kardeşim.

Cihangir: Geçelim Turan.

Son kez güldük. Sonra ciddi halimize geri döndük. Hızlıca mekana girdik. Yine radarıma Ayşegül girmişti. Hala bana küsmüydü. Herkesin dikkati başka birşeydeydi. Ayşegül'ün yanına sokuldum. Yine gamzelerimi gösterdim. Affedermiydi beni. Yavaşça yanına çöktüm. Balonlara bakıyordu. Bende ona bakıyordum. Ve dedim ki;

Cihangir: Küs müyüz?

Hala balonlara bakarak dedi ki;

Ayşegül: Sence?

Üzüldüm.

Cihangir: Valla özür dilerim kızım ya, alerjin vardı, yoksa o zıkkım şey sana kurban olsun.

Ayşegül gülümser gibi oldu ama topladı, ve dedi ki;

Ayşegül: Yesem nolcaktı ki?

Cihangir: Seni kaybedebilirdim.

Ayşegül güldü. Sonra bana döndü. Bakışları beni yine eritmeye başladı. Ve dedi ki;

Ayşegül: Of tamam,sanada küs kalınmıyor yüzbaşı ya.

Bu sefer kocaman gülümsedim. Gamzelerim en belirgin halini almıştı. Aynı onun sevdiği gibi.

Cihangir: Kalma,bana küs karıcım.

Bu sefer Ayşegül şok oldu. Ve dedi ki;

Ayşegül: Ne karısı lan. Görev bitti komutanım.

Bu sefer kahkaha atmamak için, dudaklarımı dişledim.

Cihangir: Alışmışım, alışkanlıklarımı kolay bırakamam.

Bana yaklaştı. Kalbim yine durmaya başladı. Dibime girdi. Ve kulağıma fısıldadı;

Ayşegül: Ben o alışkanlıkları bozarım yüzbaşım.

Birden gelen telefon sesiyle geri çekildi. Benden geliyordu. Telefonumu çıkardım. Annem yazıyordu. Hemen açtım.