Mom | JENLİSA

[14]

Gece ile karışan sessizlik devam ediyordu .

En sonunda kendime gelip konuşmaya başladım .

"Ne demek bu ?"

Jennie dolu gözlerini kaçırıp burnunu çekti .

"Sana diyorum ! Ne demek bu ?!"

"Sana daha yakın olmak için babanla bu evliliği yaptım tamam mı ! Oldu mu !"

Şok olmuş bir şekilde ona bakarken o konuşmasına devam etti.

"Seni ilk kez şirkete geldiğinde gördüm . Babanı görmeye gelmiştin . Benim bu yaşımda deli gibi heyecanladıran kişinin patronumun kızı olması daha doğrusu genç bir kız olması bütün umutlarımı suya düşürmüştü . Sonuçta kendi dengin biriyle ilişki kurmak istersin , benim gibi kırkına merdiven dayıyan bir kadına bakmazsın diye düşündüm."

Ağlayarak anlattığı şeyleri ağzım açık dinliyordum.

"O günden sonra yine seni şirkette bir , iki kere gördüm. Gözlerimi senden alamadım Lisa , o kadar güzeldin ki . Ama sen tabiki beni fark etmedin , tam da düşündüğüm gibi . Etrafında genç güzel kızlar dört dönerken ben kimdim ki . Ve sonra dünyanın en saçma kararını verdim , niye ? Sırf sana daha yakın olmak için ! Ama sen beni yine görmedin , ve her gece başka kadınların koyununa gittin !"

Jennie yüzünde ki yaşlarını silip arkasını dönüp nefeslenirken bende anlattığı şeyleri idrak etmeye çalışıyordum .

"Gerçekten çözümün bu muydu ?"

Jennie anlamayarak bana dönmüştü .

"Ne?"

"Diyorum ki çözümü babamın altına yatmakta mı aradın ?"

Yüzüme inen sert tokatla başım omzuma düşmüştü .

"Düzgün konuş Lisa !"

Başımı kaldırıp sinirle konuştum .

"Neden , yalan mı ! Babamla evlenip onunla birlikte olmadın mı ?! "

Beni sertçe göğsümden itip "Sen hiç bir şeyi hak etmiyorsun !" Diye yüzüme karşı bağırıp eve girmişti .

Kapanan sert kapının sesi gecenin sessizliğinde yankı bırakmıştı .

Kapının önünde durmaya son verip arabama doğru hızla gittim.

Bu gece kafamı kesinlikle dağıtmam lazımdı .

—

Ertesi gün /

Ağrıyan başımla gözlerimi zorlukla açtım .

Dün gece içkiyi çok kaçırmıştım ve başım şu an da kazan gibiydi . Ellerimle başımı ovuşturup yataktan doğruldum . Odaya göz gezdirdiğim de kendi evimde olmadığımı hatırladım . Dün gece eve gitmemiş rose ile evinde kalmıştım .

Ve uzun bir sürede eve gitmeyi düşünmüyordum .

"Günaydınnnnnnn!"

"Ah rose ! Lütfen sessiz ol , başım çatlıyor ."

"Kalk bakalım , güzel bir kahvaltı hazırladım başının ağrısı geçecektir ."

"Sabah sabah bu kadar enerjik olma lütfen ."

Gülerek odadan çıkarken "çabuk ol , aşağıda bekliyorummmm"

Yüzümü sıvazlayıp komodinde ki telefonumu elime almıştım, bir sürü minji den gelen arama vardı . Gözlerimi devirerek diğer bildirimlere baktım ama jennie den hiç bir arama ya da mesaj yoktu . Genelde eve gitmediğim de sürekli arayıp mesaj atan kadın , hiç bir şekilde aramamıştı .

"Acaba ağır mı konuştum dün "

Kendi kendime söylediğim şeyle başımı hızla sallayıp yine kendim cevapladım .

"Sadece doğruyu söyledim ."

Daha fazla yatakta durmayıp telefonumu yatağa bırakıp yüzümü yıkamak için banyoya gittim .

—

1 Hafta sonra /

Kapıyı açan hizmetli ile eve girmiş direkt odama gitmiştim . Bir haftadır eve gelmiyordum ve daha yeni bugün gelmiştim .

Hızla odama girmiştim ki yatağımda oturan minji hızla ayağı kalkmış ve yanıma gelmişti .

"Nerdesin sen Lisa ! Evli olduğunu , bir karın olduğunu unutuyorsun herhalde !"

"Bana bağırma o dilini keserim senin !"

Yüzüne doğru bağırmamla korkuyla geriye gitti.

"Bir de üste çıkmaya çalışıyorsun, cevap ver neredeydin ?!"

Gözlerimi kapatıp sinirle soludum.

Sabrımı sınıyordu bu kadın .

"Minji . Eğer o sesini kesmez ve bana haddin olmadığı halde hesap sormaya devam edersen , seni bu evden şu an da siktir etmem beş dakikamı almayacak , haberin olsun !"

Üstüm de ki ceketi çıkarıp giyinme odasına girdim .

Askılıkta ki beyaz gömleği alıp elime giyinmeye başladım .

"Akşam yemeği hazır mı ?"

Sert bir sesle sorduğum soruyla , arkamda olan minji "hayır " dedi.

"Neden ? Hep bu saatte hazır olur normalde , sıkıntı ne ?"

"Kimin için yemek hazırlansın ki , baban zaten eve işten dolayı gelmiyor , sende malum yoksun ."

"E siz varsınız evde . İllah yemek yapılması için babamla benim mi olmam lazım."

Minji ellerini göğsünde birleştirip konuştu .

"Anlaşıldı . Senin hiç bir şeyden haberin yok ."

Kaşlarımı çatarak ona baktım .

"Neyden haberim yok ?"

"Babanla üvey annen boşanıyorlar . Senin gittiğin gece aralarında büyük bir kavga çıktı ve üvey annen evi terk etti . Ve bende evde tekim bu bir haftadır o yüzden evde yemek yapılmıyor . Şimdi anladın mı ?"

***

Ben artık bir şey demiyorum arkadaşlar ve evet bölüm kısa oldu ama artık aldığım karşılık kadar size karşılık vereceğim . Kaç gündür çok uçuk sınır koymamama rağmen 60 oy bile alamadım .

Demek ki hikaye bunu hak etmiyor bundan sonra bende böyle işliyorum artık. Sınır dolmadan benden yeni bölüm beklemeyin .

Sizden sadece emeğimin karşılığını istedim çok zor bir şey değil okurken oy atmak .

Bir şey demiyorum

Okuma sınır :300

Oy:60

Yorum:60