Mom | JENLİSA

[7]

Babamın dediği şeyle dona kalmıştım.

Evlenmek mi ?

"Anlamadım?"

Bu adam ne dediğinin farkında mıydı ?

"Duydun beni . Yarın bay choi ve kızı bize geliyor . Ve bu düğün işini konuşacağız "

Dişlerimi kıracak şekilde sıkıyordum. Bu yaşıma kadar Her şeyime müdahelede bulanan babam şimdi de beni zorla evlendirecek miydi ?

Hah sikerler !

"Öyle bir şey olmayacak baba !"

Bağırarak ayağı kalktığım da , hızlı kalkışımdan dolayı oturduğum sandalye yeri boylamıştı .

"Evlenmeyeceğim . Bunu bil ve bir daha bu konuyu açma !"

"Kes sesini lisa !"

Babam da sinirle bağırıp ayağı kalktı.

Jennie yerinden kalkıp babamı kolundan tuttu ve konuşmaya başladı .

"Hayatım sakin ol. Bu yaptığın ne kadar doğru ? Lisa çocuk değil , onu zorla evlendiremezsin."

"Sen karışma jennie. Hanımefendi şirkette çalışmak istemiyordu , bu konuda itiraz hakkı yok !"

"Sırf şirkette çalışmıyorum diye beni evlendiremezsin!"

Gözlerim artık sinirden dolmuştu . Çıldırmama az kalmıştı ve bu adam hâlâ daha diretmeye devam ediyordu.

"Lisa . Sana son kez söylüyorum. Yarın bay choi ve kızı geldiğinde evde olacaksın! Kızına güzel davranıp ilgileneceksin . Eğer ki dediklerimi yapmaz , evlenmez isen . Benim sayemde ulaştığın imkanların hepsini elinden alır , senide kapının önüne koyarım ! "

Dediği şeyler ile gözlerim şaşkınlık ile açıldı . Resmen şirket için benim hayatımı mahvediyordu ve yapmayacağım takdirde beni tehdit ediyordu .

"Duydun mu beni? Başka şansın yok ."

Hiç bir şey demeden salondan çıktım ve dış kapıya yöneldim. Arkamdan babamın bağırtısını duyuyordum ama önemsemeden evden çıktım ve arabama binip kafamı dinlemek için sahile sürdüm.

—

Kaçıncı şişeydi saymamıştım.

Elimde ki boş şişeyi de diğer boşların yanına attım. Saatlerdir sahilde içerek dalgaları seyrediyordum. Kafamın içi allak bullak olmuştu.

Çıkmaz bir sokağa düşmüştüm ve nasıl çıkacağımı bilmiyordum.

Hayatım boyunca bana hep karışan babam ,bu Sefer sınırı ciddi bir şekilde  aşmıştı . Sinirden akıttığım göz yaşlarımı sildim. Gözlerimi kapatıp sakince nefes aldım.

Saatlerdir düşünüyordum ama tek çıkış yolu yoktu. Eğer babamın dediği gibi evlenmezsem elimde ki her şeyi alır , üstünde birde kapı dışarı ederdi.

Babam dediğini yapardı.

Çalan telefonum ile elimi cebime atıp kimin aradığına baktım.

Üvey mom arıyor...📞

Açıp açmamak arasında gidip gelirken açmaya karar verdim.

"Efendim?"

"Lisa , iyi misin ?"

"Sence ?"

Karşı hattan duyulan sıkıntılı nefesle tek canı sıkılan kişinin ben olmadığımı anladım.