14.Bölüm:Kanlı Gözler ve Gerçekler Serüveni

शुरू से प्रारंभ करें:
                                    

"Emin ol gerçekleri öğrendikten sonra kalmak isteyeceksin."

"Senin yanın da kalmak isteyeceğimi hiç sanmam."

"Bu lafları sana hatırlatacağım. Hadi içeriye gir, üşüyeceksin."birlikte içeriye girdik.Eve yabancı değildim çünkü küçükken yaşadığım tranvalarla dolu o evdi. Abimin bedeninin saatlerce yattığı o alan. Halı da duran kan lekeleri beni çığıklarıma boğmaya yetiyordu.

TUNA'NIN ÖLÜMÜ

Abimin bedeni salonun olduğu merdiven basamaklarının önündeydi. 15 kurşun sesi duymuştum. Hepsi abimin bedenine mi denk geldi bilmiyordum. Etrafta kırık vazo parçaları vardı. Abimin bedeninin önünde saatlerdir ağlıyordum evde kimse de yoktu. Zar zor ayağa kalktım ve kapının yanında bulunana boy aynasından kendime bakım. Gözlerim kanlıydı. Evet, gözlerim kanamıştı. İrislerimin çevresi ve gözümün geri kalanı kırmızıydı. Korku ve üzüntü ile çığlık attığım da ölmeyi diledim.

ŞİMDİ

"ADAL!"irkilerek, ona döndüm.

"Efendim."

"İyi misin?"

"İyiyim dalmışım sadece."

"Gel seni odana çıkartayım. Biraz uyuyp, dinlenmen gerekiyor."

"Uyumak için saat çok erken değil mi."

"Adal saat gece 3, erken mi sence?"

"Off tamam. Sesine bile tahamülüm yok o yüzden zorlamayacağım."

"Ada hadi ama. bana bunu yapamazsın."

"10 yıldır nasıl yüzümü görmemeye dayanıyorsan şimdi de öyle dayan Tuna."

"Kim 10 yıldır seni görmediğimi söyledi."kaşlarımı çattığım da yanıma geldi."Kolyen de kamera var küçük şey. Ne yaptığını çok iyi biliyorum. Sen bana küsemesin."

"Küsemem."dedim kabullenerek ve ona 10 ylın acısını çıkarırcasına sarıldım."Fakat eskisi gibi olabileceğimi sanmıyorum."

"Neden? Eskiden olduğu gibi bütün duyguları aynı aynda yaşayınca gözlerin kanamaya başlıyor. Sen değişmedin Adal. 15 yaşın da nasılsan 5 yaşında da 30 yaşında da öylesin. Sadece biraz delirmişsin o kadar."

"Odam nerede."dedim sinirle.

Birlikte en üst kata çıktık."Burası."dedi ve önünde durduğumuz kapıyı açtı. Eski odam...

"Şimdi yat ve dinlen. Yarın sana her şeyi anlatmaya başlayacağım, duydukların seni yoracaktır."

"Kesin öyledir."odaya girip, kapıyı suratına örttüm ve yatağa uzandım.

Gerçekleri açıklayacakmış. Ha ha ha çok güldüm bir daha olmasın lütfen.

Ne gerçeğiyse artık. Yok yanında kalmak istiyecekmişim(!). Aptal şey.

🕒🕞🕝🕞

"Adal!"

"Ne oluyor be?"dedim yorganı suratıma çekerek.

"Uyanmayı planlıyor musun?"

"Hayır."

"Kalk hadi kahvaltı yapalım. Krep yaptım sana."

"Uyuyorum."

"Kalk hadi bugün çok işimiz var."

"Gider misin şurdan? Çarparım sana."

"Hadi ya üf. Kalk hadi kızım 30 yaşındasın sen 30."

"Ne var bunda?"

"10 dakikaya aşağıya inmezsen seni buzlu suyla uyandırırım."

KİŞİLİKSİZजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें