Gri Asker

14. Bölüm

"Merak etme biriciğim, en kısa zamanda gidecek bu ülkeden." Güveniyordu. Parla bu adama sonsuz güveniyordu. Daha karnında gelişmeye başlamış bebekler olduğundan haberi yoktu. Haberi olsa kaçar mıydı Alex'ten?

"İyi ki varsın..." Parla zamanında yaptığı yanlış seçimlerin hesabını misliyle ödüyordu. Hesabını ödediği yanlışlar sonucunda bir melek çıkmıştı karşısına. Tuğrul çıkmıştı.

Tek dileği onunla geçecek bir ömür, kafasını sokabileceği bir evdi...

~

Uçağa binmek için hareketlendim, saatler geçmiyordu. Burada geçirdiğim her bir zaman dilimi ömrümden ömür alıyordu sanki. Valizimi verdikten sonra uçağın içerisine geçtim.

Bileti bugün aldığım için ortalarda bir yer denk gelmişti. Uçak yolculuklarında hep cam kenarında oturmayı severdim. Alex her zaman yerini bana verirdi.

Baba mı demeliyim?

Kafamı iki yana salladım. O adam dünya üzerinde baba olabilecek son insandı. Hatta son bile değildi. O adamdan hiç bir şey olmazdı.

Kalbim sıkıştı. O kadar iğrenç bir adamın kanını taşıdığım için kalbim sıkıştı.

Ben, Alex'in kirli tarafıydım.

Birde şu beni andıran kız vardı tabi, mektupların çoğunu hala açıp okumamıştım. O kutu sırt çantamda duruyordu. Valizimin içine koyup, bagaja gitmesine gönlüm el vermemişti.

Tabi ya! Sırt çantamda duruyordu!

Çantamı hızlıca açtım. Kutunun kapağına ise çok nazik davrandım. Gözlerimi kapattım ve kutunun içinden bie mektup çektim.

Mektuba baktım, üzerinde Varvara yazıyordu... Daha önce bu isimi duymadığıma yemin edebilirdim.

Mektubu açtım. İçinden bir fotoğraf ve bir kağıt çıkmıştı. Fotoğrafın üzerinde gözlerimi gezdirdiğimde bu kadının, geçen günki bana benzeyen kadın olduğunu anladım. Fotoğrafta ise bana gülerek bakıyordu, gözlerinin parladığını gördüm. Elleriyle kameraya doğru kalp yapmıştı.

Fotoğrafın arkasını çevirdim umutsuzca. Kısa bir yazı vardı.

Mutlu yıllar kardeşim... Bizi ayıranların azap çekeceği bir yıl olsun...

Varvara - 01.01.2013

O an bu fotoğrafın bana gelmesi gerektiğini ancak bana gelmediğini anlamıştım. Yanaklarımdan süzüldü yaşlar. Onlarda umutsuzdu, aynı benim gibi. Bu kızı bir an önce bulmam ve sıkı sıkı sarılmam gerekiyordu.

Kağıdı açtım, içinde ki yazı normal bir uzunluktaydı.

06.07.2019

Sevgili sevgili,

Varvara'yı gördüm yine bugün. Eve geldi, sırf seni görmek için. Neden ayırırlar ki iki kız kardeşi birbirlerinden? Anlam veremiyorum. Yaka paça çıkardılar Varvara'yı evden. Kız kardeşin olduğunu da öğreneli çok olmadı. Sana göndermek için, yıllarca bıkmadan usanmadan hazırladığı o fotoğrafları bana verdi. Her şeyi kısaca anlattı. Yardıma ihtiyacı var onun. Yıllarca içinde mahkum olduğu o yanlızlık onu ruhsuz birine çevirmiş, en basitinden bir sarılmaya ihtiyacı var. Herkese yardım etmiş, bir kendine yardım edememiş. Herkese el uzatmış, ona el uzatan olmamış. Sen merak etme ama Pera, ben onun elini sıkı sıkı tuttum. Her şey de yardımcı oldum. Hastalandığında yanında oldum, ölmek üzereyken kurtardım, düştüğünde kaldırdım... Ona senin yapamadığın kardeşliği yaptım ben Pera.