AİT OLMADIĞIN KALPTE YAŞAMAK

11❤‍🔥

Birini çok sevmek, o başka bir kalbe aitken de mümkün mü?

Yağmur

Gözlerimi açtığımda baş ucumda Yağız vardı. Ben uyurken beni izliyordu, eli yüzümde gezerken kendimi yatakta geri attım. Tek kişilik yatakta sırtımı duvara çarpınca acı ile gözlerimi yumdum.

'Bana bu kadarını bile çok görüyorsun. '

Dediğinde gözlerimi açtım. Olanlar aklıma gelince Yağız'ın yakasına yapıştım .

'Hüma nerede? '

Diye sorduğumda gülümsedi ve gözleri dudaklarıma kaydı. Yakasını bırakıp yataktan çıktım.

Kahkahası odayı doldururken çığlık atmak istedim. Ona dair her şey midemi bullandırıyordu.
Kapıya vardığımda kilitli olduğunu fark ettim.

'Aç şu kapıyı. '

Dedim, bir yandan da odayı süzüyordum.

'Hüma nerede Yağız, Kara ve Zıp... '

Cümlemi tamamlayamadan Yağız yanıma geldi.

'ZIPKIN MI, ONU MU MERAK EDİYORSUN? '

Diye bağırınca korkudan ağlamak istedim.

'Hâlâ öğrenemedin değil mi? Yağmur, kimsenin bizi ayırmasına izin vermeyeceğim ! '

Dedi.

'Ne yaptın onlara, ruh hastası? '

'Hepsi cezasını çekecek!'

Dedi ve yüzüme bakıp cümlesine devam etti.

'Sen bile.'

'Onlara ne yapacaksın? '

'Kara da benim gibi acı çekecek bu yüzden Hüma'yı kaybedecek hemde sonsuza kadar. '

Dediğinde kendimi tutamadım ve yere çömeldim, bacaklarım artık vücudumu taşıyamıyordu. Korku ile kullaklarımı kapatmak istedim, kimse bu kadar korkunç olamazdı. Gözyaşlarım yanaklarımdan akarken Yağız'ın sesine odaklanmaya çalıştım ama kulaklarım duymayı reddediyordu adeta.

'Hüma ölürken Kara da benim kadar acı çekecek ama Zıpkın o ölümden bile beterini hak ediyor. Ona yaşarken ölümü tatıracağım. '

Yağız yere eğilip çeneme elini götürdü, gözlerimi gözlerinin hizasına getirdiğinde titreyerek ona bakıyordum.

'Bu gözyaşlarını duyduklarına değil kendine sakla Yağmur çünkü onların çekeceği acı seninkinin yanında çocuk oyuncağı kalır.'

Dedi ve çenemden elini çekti.

Yerde öylece kaldığımda Yağız kapının kilidini açtı ve bir şey demeden çıktı.

Duyduğum şeyler gerçek olamazdı, Yağız gibi biri bile bu kadar kötü olamazdı. Bir şey yapmam lazımdı, ya Yağız'ı durduracaktım yada Hüma, Kara ve Zıpkın'ı kurtaracaktım ama bu odadan çıkamıyorken ne yapabilirdim ki?

O an aklıma telefon geldi. Kara gideceğim için bana bir telefon vermişti. Cebimde olduğunu hatırlayınca elimi cebime attım ve telefonu çıkarttım.

Rehberden Zıpkın'ın numarasına bastım ve mesajlar kısmına girdim.

'Zıpkın, Yağız beni kaçırdığında telefonu fark etmemiş.
İyi misiniz, Hüma o iyi mi? '

Mesajı gönderdim ve cevap gelmesi için bekledim. O an odanın kapısının kilidi açıldı ve endişe ile telefonu cebime attım.
Yağız elinde tepsi ile içeri girdi.