Hayatına Böyle Girsem Ne Yapabilirsin Ki?!

"Ne yapsam bilemedim"

Bu iş ne zor abicim ya anaokulunda benim bildiğim hep oyun oynanır. Ama bu işte bi terslik var. Biraz oyun oynayıp sonra ders yapıyoruz.

İlkokulda biz öğrenmeye başlamıyor muyduk.

Masaya oturmuş. Kış teması için öğretmenimin verdiği pengueni boyuyordum. Abicim yanımda ödevlerine gömülmüş toplama çıkarma yapıyordu. İğrenir ifadeyle matematik testine baktım.

Penguenimi boyamayı bitirip kalemlerimi kaldırdım.

"Babacım ödevimi bitirdim tabletle oynayabilir miyimm?" Dedim.

Babacım da masada bilgisayardan birşeyler çalışıyordu. Başını kaldırıp kocaman gülümseyip " Oyna kızım ama çok bakma olur mu ?" Dedi.

Sandalyemden inip babama sarılıp kocaman öptüm.

Tabletimi alıp koltuğa oturdum. Bakalım Angelam uyanmış mı?

Kedinin karnını doyurdum arada tokatladım. Bu aralar bi de bu kedilerin gözünde kamera var diyorlar acaba doğru mu?

Tableti iyice suratıma yaklaştırıp bakmaya çalıştım.

"Kızım tableti o kadar yakına sokma" diye kızan babamla hopladım.

"Tamam babacığım." Diyip oynamaya devam ettim. Sonra Tom'a girdim. Bu biraz çirkindi ya ama onu daha iyi dövebiliyorum Angela'da olmuyodu.

Onları oynamaktan sıkılınca kuaför oyununa girdim. Yeni yüklemiştim.

Saçlarını yapmaya çalışırken yarısı havada kalıyordu. Keserken de düzgün kesilmiyordu. Ne biçim oyun bu be

Sinirlenince koltuktan inip abimin yanına koştum. Tableti uzatıp " Abi abi bana winx açar mısınn?" Dedim.

Abim kalemini bırakıp yanağını uzattı. " Bir öpücük alayım açarım." Dedi.

Hemen öptüm. Winx açınca koltuğuma geri döndüm.

Winx izlerken bazen korkuyorum.
Tuhaf tuhaf sesler çıkarıyorlar bazen

Ama dönüşüm bölümleri çok güzel yaa bende peri olmak istiyorum.

Uykum gelince tableti kapattım. Artık güneş batmaya başlamış.

Kalkıp etrafa baktım. Abim ve babam gitmiş. İzlerken duymamışım bile

İlk önce abimin yanına gitme kararı aldım. Odanın kapısı açıp içeri girdim. Biraz daha uzun olsam keşke kapıları anca parmak ucumda açabiliyordum.

Abim odaklı bir şekilde çalışma masasında bir şeyler yazıyordu.

Yaklaştığımda bile beni farketmedi.
Etrafına kalp çizilmiş bir kağıt yoksaa

Hiiihh hayırr "ABİİ o bir aşk mektubu mu?" Dedim.

Sıçrayan abim "Ne ne mektubu yok öyle bişey!" Derken mektubu alıp arkasına saklamıştı. Eh tabi kızaran kulaklarıda belliydi.

" O ne peki kime mektup yazıyorsun."

Abim elindekini çöpe attı. "Hiç öyle karalama yapıyodum. Sen ne için gelmiştin?" Dedi.

"Ne yani abimi öylesine görneye gelemez miyim?" Diyerek dudak büzdüm. Biraz duygu sömürüsü yaptım.

Abicim kıyamayıp kollarını bana doladı. "Yok abicim öyle demek istemedim. Her zaman gelebilirsin." Dedi.

Uzun bir sarılmadan sonra abimi terk edip babamın odasına doğru yürüdüm. Kapıyı açıp içeri baktığımda babam yatağa uzanmış bir kolunu karnının üzerine diğerini gözlerine kapamıştı.