Part - 12 ( Zaw )

Start from the beginning
                                    

ႏုငယ္ေသာမ်က္ႏွာႏွင့္ေကာင္ေလးသည္ အလင္းႏွင့္ရြယ္တူဆိုတာပင္ယံုခ်င္စရာမ႐ွိေခ်။ ၾကည္ၾကည္လင္လင္လည္း႐ွိသည္။ႏုငယ္ျခင္းႏွင့္ခ်စ္စဖြယ္ပံုစံေလးကိုလဲ ပိုင္ဆိုင္ထား၏။ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ အဖိုးတန္သက္႐ွိအ႐ုပ္ေလးတစ္႐ုပ္လို႔ပင္ တင္စားဖို႔ေကာင္းေတာ့၏။

" လင္းျမတ္ေရာ "

" ေနမေကာင္းဘူး "

" ကြၽတ္!! ကိုယ္သိတယ္ေလ အခုအိပ္ေနတာလား "

" ေဆးေသာက္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီ။ ခင္ဗ်ားကိုေမးစရာ႐ွိေသးတယ္ "

" ကိုယ္မွာ ေျဖစရာအေျဖမ႐ွိေသးဘူး "

" ခင္ဗ်ား! !"

" ကိုယ္အခု လင္းျမတ္ကိုလာၾကည့္တာ ခ်ာတိတ္။ မင္းနဲ႔အေမးအေျဖလုပ္တမ္းကစားရေအာင္ ကိုယ္အခ်ိန္ေပါမေနဘူး "

" အဲဒါ ခင္ဗ်ားအေၾကာင္းေလ ။ ကြၽန္ေတာ္လဲသိခ်င္တာကိုေမးမွာပဲ "

" ကြၽတ္! ! "

စိတ္မ႐ွည္သလိုျပဳမူလာသည္ႏွင့္အတူ ေဘးနားကခံုေပၚတြင္ထိုင္လိုက္၏။

" ကဲ ေမးခ်င္ရာကိုသာေမးေတာ့ ခ်ာတိတ္ "

႐ွိန္းလည္း သူ႔အေ႐ွ႕ကခံုမွာပင္ အျမန္ဝင္ထိုင္လိုက္၏။

" ခင္ဗ်ား အလင္းကိုဘာေတြခိုင္းေနတာလဲ ။ သူဒဏ္ရာေတြခဏခဏရလာတယ္ေနာ္ "

" အစမို႔လို႔ပါ ေနာက္ဆိုအဆင္ေျပသြားလိမ့္မယ္ "

" ဘာဗ်ာ!! ခင္ဗ်ားဘာစကားေျပာတာလဲ "

" ဒီမယ္ခ်ာတိတ္ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ အလုပ္လုပ္ရင္းထိမိခိုက္မိဒဏ္ရာရမိတာ ဘာဆန္းလို႔လဲ။ အလုပ္,လုပ္တဲ့သူတိုင္းျဖစ္ေနက်ပဲေလ "

" အလုပ္,လုပ္တဲ့သူတိုင္းျဖစ္ေနၾကဆိုရင္ေတာင္ အလင္းကေတာ့မတူဘူး။ သူက ခင္ဗ်ားဆီမွာအလုပ္ဝင္မွျဖစ္တာ "

" ခ်ာတိတ္ အခုမင္းစကားမ်ားေနလို႔လင္းျမတ္ကိုသတင္းေမးရမဲ့အခ်ိန္ကုန္သြားရၿပီ။ အဲေတာ့ ကိုယ္ျပန္ေတာ့မယ္။ ကိုယ္ေရာက္လာေၾကာင္း မင္းပဲေျပာျပလိုက္ေပါ့ "

ကိုယ္ေမးေနတာေတြကိုမေျဖဘဲ ထျပန္ဖို႔ျပင္ေနေလသည္။

" ဒီမွာ ကြၽန္ေတာ္ေမးတာကို ခင္ဗ်ားမေျဖရေသး "

Hey ! You Have To Be My Husband ( Completed  )Where stories live. Discover now